هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم (PNH) نشان دهنده یک اختلال نادر و شدید سلولهای خونساز است که ژنتیکی است اما در اواخر زندگی به دست می آید. از آنجا که جهش جسمی است ، سلولهای زایا تحت تأثیر قرار نمی گیرند. در صورت عدم درمان ، بیماری عمدتا به دلیل ایجاد چندین ترومبوز می تواند کشنده باشد.
هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم چیست؟
هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیزمال بیماری سلولهای خونساز است که اغلب شدید است. مشخصه آن همولیز ، تشکیل ترومبوس و کاهش می یابد خون تولید سلول فردی یا همه خون سلول های دودمان ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند. در حالی که تمام بیماران مبتلا به PNH علائم همولیز را نشان می دهند ، علائم دیگر بسیار متغیر است. در حدود 35 درصد موارد ، این بیماری می تواند کشنده باشد ، علت اصلی این امر وجود تعداد زیادی ترومبوز است. به دلیل همولیز مداوم ، یک مزمن وجود دارد کم خونی، که با خستگی شدید همراه است. اگرچه این بیماری قابل درمان نیست اما از نظر درمانی به خوبی قابل کنترل است. با درمان مداوم مادام العمر ، کیفیت خوب زندگی با امید به زندگی طبیعی حاصل می شود. تخمین زده می شود شیوع PNH تقریباً 16 در هر 1 میلیون نفر باشد ، و این یکی از بیماری های بسیار نادر است.
علل
هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم در اثر جهش جسمی PIG-A ایجاد می شود ژن. این ژن روی کروموزوم X قرار دارد و وظیفه رمزگذاری آنزیم N-استیل گلوکوزآمینیل ترانسفراز را بر عهده دارد. N-acetylglucosaminyltransferase تشکیل لنگر به اصطلاح گلوکوزیل فسفاتیدیلینوسیتول (لنگر GPI) را کاتالیز می کند ، که لنگر محافظ را تضمین می کند پروتئین ها در سطح سلول از خون سلول ها. اینها پروتئین ها شامل CD55 و CD59 است. با لنگر خود را در غشای سلولی از سلولهای خونساز ، آنها را در برابر حمله بخشی از سلول محافظت می کند سیستم ایمنی بدن به عنوان سیستم مکمل شناخته می شود. در غیاب این پروتئین های لنگر ، سلول های بنیادی خونساز و سلول های خونی از بین می روند
علاوه بر افزایش همولیز ، سلولهای خونی کمتری نیز بازسازی می شوند. این منجر به یک مزمن مشخص می شود کم خونی. همزمان ، در بسیاری از قسمت های بدن ترومبوز ایجاد می شود که می تواند خطرناک باشد. PNH یک بیماری اکتسابی است ، که برای اولین بار به ویژه در سنین 25 تا 45 سال رخ می دهد. زمینه ای ژن جهش از زمان تولد در حال حاضر وجود ندارد. این در زمینه جهش بدنی ژن PIG-A در سلولهای بنیادی خونساز چند قدرت است. به هیچ وجه مواردی از PNH در خانواده یا اقوام یافت نمی شود. از آنجا که سلولهای زایا تحت تأثیر قرار نمی گیرند ، احتمال انتقال این بیماری به فرزندان وجود ندارد.
علائم ، شکایات و علائم
علامت اصلی هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم ، همولیز مزمن است. به دلیل جهش جسمی ، اصطلاحاً موزاییک وجود دارد. سلول های خونی سالم و معیوب وجود دارد. تمام سلولهای خونی جهش یافته به دلیل از بین رفتن لنگر ، محافظت از سیستم مکمل را از دست داده و از بین می روند. با این حال ، بیمار اریتروسیت ها به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرند. با این حال خطرناک ترین علامت تمایل به است ترومبوز در هر دو سیستم وریدی و شریانی. این تقریباً در 50 درصد بیماران مبتلا به PNH وجود دارد. ترومبوز همچنین مسئول بیشترین مرگ و میر است و یک سوم مبتلایان به آن را درگیر می کند. علائم دیگر شامل شدید است خستگی, گرفتگی شکم, سردرد، دیسفاژی ، تهوع, درد قفسه سینه, کمر درد یا ناتوانی جنسی درد توسط ترومبوس های کوچک ایجاد می شود. آنها می توانند خفیف باشند اما به قدری شدید هستند که حتی مواد افیونی نیز باید به همین ترتیب تجویز شوند داروهای ضد درد. درد همچنین با عدم وجود توضیح داده شده است اکسید نیتریک (NO) ، که به آزاد شده متصل می شود هموگلوبین. از آنجا که NO مسئول عضله صاف است تمدد اعصاب، عدم وجود NO منجر به افزایش حالتهای تنش می شود. شدت بیماری نیز به میزان خون تحت تأثیر جهش بستگی دارد. اگر سلولهای ایمنی خون همزمان جهش داشته باشند ، سیستم ایمنی بدن همچنین به شدت ضعیف شده است.
تشخیص و روند بیماری
تشخیص شامل استفاده از فلوسیتومتری برای بررسی سلولهای خونی برای وجود ماده محافظ است پروتئین هااز این روش می توان برای شناسایی سلولهایی که از سیستم مکمل محافظت نمی کنند ، استفاده کرد. تشخیص قطعی هنگامی انجام می شود که حداقل دو رده سلولی مانند اریتروسیت ها یا گرانولوسیت ، فاقد فاکتور محافظتی است.
عوارض
در بدترین حالت ممکن است مرگ فرد مبتلا به دلیل این بیماری رخ دهد. با این حال ، این معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که فرد مبتلا از چندین ترومبوز رنج می برد که از آن جلوگیری نشده است. خطر ابتلا به ترومبوز در بیماران به طور قابل توجهی افزایش می یابد. در بیشتر موارد ، اینها مسئول مرگ بیمار نیز هستند. مبتلایان از این بیماری رنج می برند درد که در مکان های مختلف رخ می دهد درد در وجود دارد سر یا همچنین در شکم. در بسیاری از موارد ، نیز وجود دارد درد قفسه سینه، که می تواند به پشت گسترش یابد. مردان نیز ممکن است به دلیل بیماری از مشکلات قدرت رنج ببرند. علاوه بر این ، یک دائمی وجود دارد تهوع یا مشکل در بلعیدن. در بسیاری از موارد ، عادی است داروهای ضد درد دیگر برای تسکین درد کافی نیستند. کیفیت زندگی فرد مبتلا به میزان قابل توجهی توسط این بیماری کاهش می یابد. درمان بدون عارضه انجام می شود. با کمک انتقال خون یا الف پیوند سلول های بنیادی، می توان علائم را کاهش داد. با این حال ، به دلیل بیماری ، امید به زندگی بیمار معمولاً کاهش می یابد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در هر صورت این بیماری باید توسط پزشک معاینه و درمان شود. بدون درمان ، مرگ معمولاً نتیجه می گیرد زیرا این بیماری منجر به پیشرفت می شود ترومبوز. مبتلایان از شکایت های مختلف رنج می برند که همیشه به طور مستقیم بیماری را نشان نمی دهند. ممکن است درد در وجود داشته باشد سر یا شکم ، همراه است تهوع or کمر درد. اغلب ، یک اختلال قدرت نیز می تواند به این بیماری اشاره کند. اگر ناراحتی دائمی باشد و خود به خود از بین نرود ، مراجعه به پزشک قطعاً ضروری است. همچنین این درد می تواند آنقدر شدید باشد که فرد مبتلا از هوش برود. ضعیف شده سیستم ایمنی بدن همچنین می تواند این بیماری را نشان دهد. در صورت سرماخوردگی مکرر یا سایر عفونت ها نیز باید با پزشک مشورت شود. تشخیص اولیه بیماری توسط پزشک عمومی انجام می شود. با این حال ، برای درمان های بیشتر به یک متخصص نیاز است. به طور کلی نمی توان پیش بینی کرد که آیا امید به زندگی به دلیل بیماری کاهش یافته است.
درمان و درمان
هیچ درمانی برای PNH وجود ندارد. با این حال ، برخی از درمان های حمایتی وجود دارد که می تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد. اول ، به دلیل مزمن بودن ، انتقال منظم خون یا انتقال مواد غلیظ گلبول قرمز به خون ضروری است کم خونی. اسید فولیک or ویتامین B12 برای ترویج تشکیل خون توصیه می شود. عفونت ها باید زود تشخیص داده شوند و توسط آنها معالجه شوند آنتی بیوتیک حکومت زیرا می توانند بحران های همولیتیک را تحریک کنند. کوتاه مدت حکومت استروئیدها می توانند بحران همولیتیک را کاهش دهند. با این حال ، استروئیدها نباید به طور دائم داده شوند. درد شدید نیاز به درمان با داروهای ضد درد دارد. اگر ترومبوز اتفاق افتاده باشد ، کومارین ها به صورت دائمی به عنوان ضد انعقاد تجویز می شوند. به هر حال تنها امکان واقعی برای درمان هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم پیوند سلول های بنیادی. با این حال ، با خطرات قابل توجهی همراه است ، به طوری که این درمان فقط در موارد بسیار شدید در نظر گرفته می شود. تجربه خوبی با این دارو ایجاد شده است اکولیزوماب. این یک آنتی بادی مونوکلونال تولید شده از نظر ژنتیکی است که فاکتور مکمل C5 سیستم مکمل را غیر فعال می کند. این از حمله به سلولهای خونی محافظت نشده جلوگیری می کند.
چشم انداز و پیش آگهی
پیش آگهی در هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم سخت است. تظاهرات بالینی این اختلال خون شناسی اکتسابی می تواند بسیار متفاوت باشد. در دوره های خفیف تر ، پیش آگهی مثبت تر است. در موارد آسیب شدید سلول های بنیادی ، پیوند سلول های بنیادی اغلب تنها راه طولانی شدن عمر است. از آنجا که این بیماری به دلیل جهش ژنتیکی در است مغز استخوان، قابل درمان نیست. هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم فقط با علامت قابل درمان است. درمان برای دوره های علامتی و بدون علامت متفاوت است. بیماران مبتلا به هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسمال بدون علامت داروی ضد انعقادی پیشگیری می کنند. در بیماران علامت دار ، درمان با آنتی بادی به نام eculizmab در ترکیب با سایر مواد حمایتی معیارهای می تواند علائم را سرکوب کند مغز استخوان پیوند یکی دیگر از گزینه های درمانی است. با این حال ، این با خطرات زیادی همراه است زیرا سیستم ایمنی بدن باید قبل از پیوند خاموش شود. در نهایت ، شدت تغییرات سلول های بنیادی میزان خوب یا بد پیش آگهی را تعیین می کند. نیمی از مبتلایان تنها 15 سال از تشخیص جان سالم به در می برند. در گذشته ، پیش آگهی هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم ، از امروز بدتر بود. روش های نوین درمانی پیش آگهی نوع علامت دار بیماری را به طور قابل توجهی بهبود بخشیده است. با این وجود نمی توان آن را خوب نامید. با این حال ، بقا و کیفیت زندگی برای افراد آسیب دیده امروز بهتر از گذشته است.
پیشگیری
پیشگیری از هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم امکان پذیر نیست. با این حال ، افراد در حال حاضر بیمار باید خود را در برابر عفونت محافظت کنند تا از ایجاد بحران همولیتیک جلوگیری کنند. پایدار درمان با اکولیزوماب از علائم PNH جلوگیری می کند و امید به زندگی طبیعی را فراهم می کند.
پیگیری
از آنجا که هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم یک اختلال ژنتیکی است ، در حال حاضر گزینه های درمانی علی وجود ندارد. اگر بیماران مبتلا بدون علامت باشند ، در ابتدا باید منتظر بمانند یا از درمان خودداری کنند. از نظر پیشگیری ، فقط می توان ضد انعقاد خوراکی را در نظر گرفت. در این حالت ثابت است نظارت بر از پارامترهای انعقادی باید اطمینان حاصل شود. بنابراین پیگیری به کنترل و نظارت بر از درمانهای حمایتی در برابر علائم متعدد بیماری. کنترل طولانی مدت سطح خون VitB12 و اسید فولیک برای جلوگیری از تغییر در اجزای خون و علائم ناشی از آن نشان داده شده است. این کمبودهای VitB12 یا اسید فولیک سپس می تواند با دارو جایگزین شود. منظم شمارش خون بررسی ها برای تشخیص زود هنگام عفونت های نوظهور ضروری است. اگر گلوكوكورتيكوئيدها تجویز می شوند ، درمان چندگانه نظارت بر معیارهای باید گرفته شود از آنجا که استفاده طولانی مدت از کورتیزون می توان رهبری به decalcification از استخوان ها، این باعث پیشرفت در پوکی استخوان. کلسیم و VitD باید پیشگیری شود. به عنوان خون گلوکز سطوح و فشار خون همچنین می تواند در طول دوره درمان افزایش یابد ، این پارامترها نیز به طور منظم کنترل می شوند. در صورت درمان با ضد انعقاد خوراکی ، کنترل های منظم پارامتر انعقاد انجام می شود. هنگام مصرف کومارین ، مراقبت از فارماکوکینتیک ضروری است فعل و انفعالات با دیگران داروهای. همچنین ، در طول درمان با مونوکلونال آنتی بادی، همیشه باید عوارض جانبی را کنترل کرد تا در صورت لزوم با دارو مداخله کرد.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
از آنجا که این بیماری مبتنی بر نقص ژنتیکی است ، بستگان بیمار ، با مسئولیت خود و خود آغازگر ، باید کنترل زمینه های ژنتیکی خود را آغاز کنند. از آنجا که احتمال وقوع ترومبوز در مواردی که افراد مدت زیادی در حالت سفت و سخت قرار دارند افزایش می یابد ، لازم است سیستم اسکلتی عضلانی بررسی شود. از ایستادن طولانی مدت ، چمباتمه زدن یا نشستن باید خودداری کرد. علاوه بر این ، پشتیبانی از سیستم گردش خون باید در زندگی روزمره از طریق تمرینات مختلف شل کردن انجام شود. به این ترتیب می توان از سکون خون جلوگیری کرد و عروق در ارگانیسم منقبض نمی شوند. مصرف مواد مضر مانند نیکوتین یا باید از مصرف داروهایی که عوارض جانبی روی سیستم خون دارند خودداری شود. در صورت بیماری موجود ، آماده سازی مصرف شده باید از نظر خطرات بررسی شود و مشورت با پزشک معالج انجام شود. در بعضی موارد لازم است برنامه درمانی تغییر یابد. در صورت خستگی ، خستگی یا نیاز بیشتری به خواب رخ دهد ، فرد مبتلا باید به اندازه کافی به سیگنالهای بدن خود واکنش نشان دهد. ارگانیسم نباید بیش از حد تحت فشار قرار گیرد ، زیرا خطر عوارض یا عوارض وجود دارد. تغییر در سلامت احساسات یا افزایش شکایات باید بلافاصله با پزشک در میان گذاشته شود. هموگلوبینوریای شبانه پاروکسیسم می تواند رهبری تهدید کننده زندگی است شرط اگر درمان نشود بنابراین ، اگر خودیاری کنید معیارهای به اندازه کافی موثر نیستند ، مشاوره با یک متخصص پزشکی ضروری است.
