پیش آگهی | التهاب نخاع

پیش بینی

آیا التهاب نخاع قابل درمان نیست ، نمی توان به طور کلی قضاوت کرد. علل مختلف منجر به استراتژی های مختلف درمانی و در نتیجه شانس های مختلف درمان می شود. پیدایش پاتوژن ناشی از نخاع التهاب معمولاً پیش آگهی خوبی دارد.

با داروهای ضد باکتری و ضد ویروس می توان به دنبال درمان و کنترل پاتوژن ها بود. نخاع التهاب نیز معمولاً پس از از بین بردن عامل بیماری زا ، کاهش می یابد. التهاب ایدیوپاتیک نیز در بسیاری از موارد قابل درمان است.

با این حال ، بیماری های خود ایمنی نشان دهنده یک دوره طولانی مدت بیماری برای بسیاری از افراد مبتلا است. با کمک کورتیزون و بسیاری از گزینه های درمانی دیگر ، این بیماری معمولاً می تواند به خوبی کنترل شود ، اغلب حتی می توان به مراحل کاملاً بدون علامت نیز دست یافت. با این حال ، درمان کامل بیماری به ندرت امکان پذیر است.

در اصل ، باید همیشه به محل التهاب نگاه کرد نخاع التهاب هرچه در عمق آن واقع شود ، انتظار می رود شکست های کمتری نیز داشته باشد. در بیشتر موارد ، این شکست ها تهدید کننده زندگی نیستند ، اما هنوز هم می توانند استرس زیادی را در زندگی روزمره ایجاد کنند. اگر این بیماری بسیار خطرناک باشد مغز ساقه یا سایر ساختارهای مغزی درگیر می شوند. در این حالت فرد از آنسفالومیلیت صحبت می کند ، همانطور که به عنوان مثال در زمینه آنسفالومیلیت حاد دمیلین کننده (ADEM) اتفاق می افتد.

مدت زمان

به طور کلی نمی توان به مدت زمان التهاب نخاع پاسخ داد. این امر به بیماری زمینه ای و شروع درمان بستگی دارد. شروع زود هنگام درمان می تواند به طور مثبت بر طول مدت تأثیر بگذارد و عوارض را به حداقل برساند.

اگر یک التهاب نخاع توسط بیماری مانند ایجاد می شود اسکلروز متعدد or لوپوس اریتماتوز، می تواند مزمن شود و علائم جدیدی ایجاد کند. در بیشتر موارد ، بیماران پس از حدود سه ماه احساس بهبود می کنند. در طی یک سال ، بیشتر بیماران علامت ندارند ، اگرچه ممکن است پیشرفت هایی وجود داشته باشد که روند بهبودی تا دو سال طول بکشد.

در مورد مدت زمان روند بهبودی نمی توان اظهارات کلی کرد. بسته به بیماری می تواند متفاوت باشد. در بعضی موارد ممکن است درمانی وجود نداشته باشد - در عوض ، التهاب ممکن است مزمن شود و شکایات مکرر ایجاد کند.

این امر خصوصاً در مورد بیماریهای خود ایمنی اتفاق می افتد. اینها بیماری هایی مانند اسکلروز متعدد, لوپوس اریتماتوز و یا حتی سارکوئیدوز. با این حال ، با یک درمان کافی می توان علائم را کاهش داد.

با این حال ، اگر التهاب نخاع عفونی باشد ، پس از چند ماه بهبودی ایجاد می شود. بیشتر بیماران در طی یک سال علامت ندارند. با این حال ، مواردی نیز وجود دارد که روند بهبودی به تأخیر می افتد. اکثر میللیتیدها به طور حاد در یک عود (تک فازی) قرار دارند و می توان با اقدامات به اصطلاح تنظیم کننده سیستم ایمنی ، یعنی اقدامات موثر بر سیستم ایمنی بدن.

با این وجود ، مزمن است التهاب نخاع همچنین می تواند اتفاق بیفتد ، به خصوص اگر ناشی از بیماری های شدید خود ایمنی باشد. در پزشکی ، اصطلاح "مزمن" در ابتدا فقط به معنای "ماندگاری در مدت زمان طولانی تر" است و برای بیماری های مختلف متفاوت تعریف می شود. در مورد میلیت ، حد مشخصی وجود ندارد ، اما اگر بیش از 6 ماه طول بکشد ، قطعاً می توان از التهاب مزمن صحبت کرد. به خصوص چنین بیمارانی برای درمان مشکلات عصبی بوجود آمده به درمان گسترده ای از جمله توانبخشی عصبی نیاز دارند.