پلاسمای خون
همانطور که قبلا ذکر شد خون پلاسما حدود 55٪ از کل خون را تشکیل می دهد. خون پلاسما خون بدون سلول است. خون پلاسما تقریباً 90٪ آب و 10٪ اجزای جامد مانند پروتئین ، الکترولیت ها و کربوهیدرات ها.
پلاسما پروتئین ها یک لیتر خون حاوی تقریباً 60 - 80 گرم پروتئین. به دلیل اندازه آن نمی تواند به دیواره پلاسما نفوذ کند و یک نیروی جذب کننده آب (فشار کلوئیدی- اسمزی) اعمال می کند.
بنابراین ، با مکش ، آب از فضای بینابینی به فضای باز می گردد مویرگی. سطح فشار اسمزی کلوئیدی (مقدار طبیعی تقریباً 25 میلی متر جیوه) اندازه مولکول های پروتئین ، اما تعداد آنها را تعیین نمی کند.
آلبومین های مولکولی کوچک در 75 درصد فشار اسمزی کلوئید نقش دارند. در نتیجه ، آلبومین کاهش باعث افزایش خارج استخوان و کاهش حجم مایع داخل عروقی می شود و بنابراین منجر به ادم می شود. علاوه بر این ، آلبومین ها عملکرد حمل و نقل را برای یونها و مواد برون زا مانند آنتی بیوتیک ها.
گلوبولین ها مولکول های بزرگتری هستند که عملکرد انتقال را انجام می دهند. علاوه بر این ، گلوبولین ها حاوی ایمونوگلوبولین ها هستند که عملکرد دفاعی در برابر مواد خارجی باکتریایی دارند. نسبت آنها حدود 32 گرم در لیتر پلاسمای خون است.
فیبرینوژن برای آن مهم است انعقاد خون و با تقریباً نشان داده می شود. 3 گرم در هر لیتر خون. علاوه بر عملکرد اتصال آب ، عملکرد دفاعی و عملکرد انتقال ، پروتئین موجود در خون به عنوان مخزن اسید آمینه مهم است. مقدار الکترولیت ها در خون حدود 9 گرم در لیتر است و عمدتا توسط Na + و Cl- تعیین می شود. سایر اجزای پلاسمای خون: علاوه بر پروتئین ها، گلوکز ، اسیدهای چرب آزاد ، کلسترول, آنزیم ها و هورمون در خون موجود است ، اما فقط در مقادیر بسیار کمی.
سیستم دفاع خون
اگر مواد خارجی مانند باکتری وارد جریان خون شود ، یا یک عملکرد دفاعی خاص توسط ماکروفاژها ایجاد می شود یا یک عمل دفاعی خاص به اصطلاح واکنش ایمنی اتفاق می افتد. انسان سیستم ایمنی بدن بیش از 1 میلیارد لنفوسیت برای این عملکرد دفاعی خاص دارد. لنفوسیت ها در سلولهای خون تولید می شوند لنف گره ها ، طحال و مغز استخوان و به جریان خون منتقل می شوند.
La آنتی بادی از بدن انسان حدود 100 میلیون تریلیون است. لنفوسیت ها برای دفاع سلولی خاص به فرم T و برای دفاع خاص هومورال به فرم B تفکیک می شوند. لنفوسیت های B مسئول تشکیل مقادیر زیادی از آنتی بادی.
آنها در لنف گره ها و لوزه ها برای وظیفه خاص خود و در خون و سیستم لنفاوی آزاد می شوند. در اثر تماس با آنتی ژن ، لنفوسیت های B به سلول های پلاسما تبدیل شده و تولید می شوند آنتی بادی. اگر همه عوامل بیماری زا توسط دفاع غیر اختصاصی یا دفاع خاص هومورال از بین نرفته باشند ، لنفوسیت های T عملکرد را بر عهده می گیرند.
لنفوسیت های T در سلول های داخلی حک شده اند تامیوس برای وظیفه مربوطه لنفوسیت های T با گیرنده خاص خود با آنتی ژن متصل می شوند. لنفوسیت T مسئول قتل سرطان سلولها و بافت پیوندی.
شکل دیگری از لنفوسیت ها سلول های پوستی هستند که حدود 10٪ از کل لنفوسیت ها را تشکیل می دهند و "عملکردهای قاتل" نامشخصی را به خود اختصاص می دهند. واکسیناسیون فعال از ایمن سازی فعال برای جلوگیری از عفونت های تهدید کننده زندگی استفاده می شود. در این فرآیند ، بدن پاتوژن های ضعیف اما هنوز زنده ای اداره می شود که باعث ایجاد آنتی بادی می شوند.
به عنوان مثال ، واکسیناسیون محافظ در برابر خوک آنفولانزا, سرخک, دیفتری. ایمن سازی غیرفعال ایمن سازی غیرفعال شامل تجویز آنتی بادی هایی است که در ارگانیسم علیه آنتی ژن خاص ایجاد شده است. در مقایسه با ایمن سازی فعال ، نتیجه یک اثر فوری است.
