باستان ، یا اولیه باکتری، علاوه بر گروههای دیگر باکتریها و یوکاریوت ها ، اشکال حیاتی سلولی هستند. در اواخر دهه 1970 ، باستان شناسان توسط کارل ووز و جورج فاکس به عنوان یک گروه متمایز توصیف و طبقه بندی شدند.
باستان چیست؟
آرکی ها موجوداتی تک سلولی هستند که دارای DNA هستند (اسید دئوکسی ریبونوکلئیک) به شکل کروموزوم دایره ای شکل است. بنابراین ، آنها هسته ندارند. بنابراین ، از باستان نیز به عنوان معادل هسته ای یاد می شود. باستان به پروکاریوت ها اختصاص داده شده است. آنها اندامک های سلولی ندارند اما اسکلت سلولی برای تثبیت سلول دارند. آرکی ها به عنوان یک گروه جداگانه توصیف می شوند ، زیرا توالی متفاوتی از RNA ریبوزومی دارند (اسید ریبونوکلئیک) به طور خاص ، این مربوط به توالی RNA زیر واحد کوچک ریبوزومی ، 16sRNA است. ریبوزومها در هنگام سنتز پروتئین جدید برای ترجمه پروتئین خدمت می کنند پروتئین ها. باستان از نظر ساختاری بیشتر به یوکاریوت شباهت دارد تا به پروکاریوت.
وقوع ، توزیع و خصوصیات
باستان در مناطقی از جهان با شرایط خاص شدید اتفاق می افتد. باستان شناسی وجود دارد که برای زنده ماندن به دمای بالای 80 درجه سانتیگراد نیاز دارد. این شکل از باستان را بیش از حد گرمادوست می نامند. باستان های دیگر ترجیح می دهند بسیار بالا باشد غلظت نمک در محلول محل زندگی آنها. اینها به عنوان هالوفیلیک توصیف می شوند. علاوه بر این ، مواردی وجود دارد که برای زندگی به یک محیط اسیدی خاص نیاز دارند. در مقادیر pH تا 0 صفر ، محیط اسیدی است و باستان ها اسیدی دوست توصیف می شوند. باستان های آلکالوفیل یک محیط اساسی را با مقدار pH تا 10 ترجیح می دهند. باستان های باروفیلی در محیط های تحت فشار زیاد یافت می شوند. آنها اغلب در چشمه های آب گرم آتشفشانی ، مانند در پارک Yellow Yellow Natinal ، جایی که برای اولین بار کشف شد ، یافت می شوند. فرم هایی که به شوری زیاد عادت دارند ، به عنوان مثال در دریای مرده در اسرائیل یافت می شود. باستان های متان زا در شرایط غیر اکسیژن زندگی می کنند. آنها استفاده می کنند هیدروژن در متابولیسم آنها برای تولید انرژی. آنها به صورت تازه رخ می دهند آب، خاک و همچنین در دریا. آنها همچنین می توانند به صورت همزیستی در روده های انسان و حیوانات زندگی کنند. باستان نیز برخی شباهت ها به باکتری. تقسیم سلولی به روشی مشابه انجام می شود و هر دو هسته ندارند. اندازه سلول نیز بسیار شبیه به اندازه سلول است باکتری. ژن های هر دو موجود به اصطلاح اپرون تقسیم می شوند. اینها واحدهای DNA متشکل از پروموتر ، اپراتور و ژن. اینها بیشتر در پروکاریوتها یافت می شوند ، اما گاهی اوقات در یوکاریوتها نیز یافت می شوند. و هر دو دارای وسیله حرکت مشابه ، تاژک هستند. با این حال ، ساختار RNA ریبوزومی باستان پیچیده تر از ساختار باکتری است. بیوسنتز پروتئین ، یعنی رونویسی و ترجمه ، تقریباً به همان روشی که در یوکاریوت ها رخ می دهد در باستان نیز اتفاق می افتد. آنها فاکتورهای شروع و کشیدگی بسیار مشابهی دارند که بیوسنتز پروتئین را شروع می کنند. باستان همچنین دارای یک جعبه TATA است. این منطقه ای از DNA با تعداد زیادی تیمیدین و آدنین است. در منطقه پروموتر قرار دارد ، بنابراین معمولاً در بالادست کدگذاری قرار دارد ژن. اسیدهای چرب از غشای سلولی مرتبط نیستند گلیسرول مولکول ها در مقایسه با باکتری ها و یوکاریوت ها برخی از زیرگونه های باستان دارای دیواره سلولی هستند که می تواند در باستان بسیار متفاوت باشد. این به دلیل محیطی است که باستان های مربوطه در آن زندگی می کنند. علاوه بر این ، باستان می تواند نسبتاً سریع حرکت کند. آنها موجودات اتوتروفیک هستند. آن ها تولید می کنند کربن با جذب و تبدیل دی اکسید کربن. همچنین برخی از آنها هتروتروف هستند. آنها درست می کنند کربن از ترکیبات آلی که بلعیده می شوند. بیشتر باستان ها بی هوازی هستند و نیازی به آنها نیست اکسیژن، که حتی می تواند برای آنها سمی باشد. آنها بیشتر به شیمی ارگانوتروفیک یا کمولیتیتروفی تقسیم می شوند. آنها از متابولیسم ترکیبات آلی یا غیر آلی انرژی به دست می آورند.
اهمیت و عملکرد
باستان در همزیستی با انسان زندگی می کنند. آنها در انسان ها در دهانروده و همچنین واژن. آنها غالباً Methanobrevibacter smithii هستند که یک باستان متان است. در كودكان كمتر از 2 سال هنوز هيچ گونه باستان شناسي نشده است. به طور عمده باستان در دستگاه روده انسان یافت می شود. آرکیا همراه با باکتریهای سنتروفیک در هضم غذا نقش دارد. سنتروف به معنی "زندگی مشترک متقابل" موجودات مختلف است. آنها مواد مختلفی تولید می کنند ، که می تواند توسط ارگانیسم دیگر استفاده شود. در این حالت ارگانیسم ها به هم وابسته هستند. باستان استفاده کنید هیدروژن تولید شده توسط باکتریها برای متانوژنز آنها. در طی این روند ، باستان همچنین متان را تجزیه می کند که برای انسان سمی است. آنها تأثیر مثبت بر هضم انسان دارند.
بیماری ها و بیماری ها
باستان برای انسان بیماری زا نیست. با این حال ، افزایش سطح باستان گرایی در روده افراد مبتلا دیده شده است روده بزرگ سرطان. همچنین ، تعداد بیشتری از آنها در التهاب یافت شد لثه، و همبستگی بین تعداد آنها و شدت آنها پریودنتیت نشان داده شد
