اسید ریبونوکلئیک

اسید ریبونوکلئیک (RNA) که در زبان آلمانی با نام RNA نیز شناخته می شود ، مولکولی است که از زنجیره های چندین نوکلئوتید تشکیل شده است (بلوک های اساسی ساخت اسیدهای نوکلئیک) این ماده در هسته و سیتوپلاسم سلولهای موجودات زنده موجود است. علاوه بر این ، در انواع خاصی از وجود دارد ویروس ها. عملکرد اساسی RNA در سلول بیولوژیکی تبدیل اطلاعات ژنتیکی به است پروتئین ها (بیوسنتز پروتئین / تشکیل جدید پروتئین ها در سلول ها ، رونویسی / سنتز RNA با استفاده از DNA به عنوان الگو و ترجمه / سنتز پروتئین ها در سلول های موجودات زنده که در محل انجام می شود ریبوزومها با توجه به اطلاعات ژنتیکی). برخلاف DNA ، ساختار فرم یک مارپیچ دوتایی نیست ، بلکه یک مارپیچ منفرد است ، یک رشته منفرد است که به تنهایی در گردش است. هر نوکلئوتید درون RNA دارای سه جز است. در میان آنها چهار هسته وجود دارد پایگاه (آدنین ، سیتوزین ، گوانین و اوراسیل) ، که اغلب با حروف اولیه آنها به اختصار تولید می شود ، مانند DNA. هسته اوراسیل نوکلئیک تنها با یک گروه متیل اضافی از تیمین پایه نوکلئیک از DNA متفاوت است. دو جز components دیگر RNA کربوهیدرات است ریبوز و یک فسفات باقیمانده بر خلاف deoxyribose در DNA ، ریبوز RNA دارای یک گروه هیدروکسیل است (گروه عملکردی متشکل از a آب و اکسیژن اتم) به جای یک واحد هیدروژن اتم ، که ثبات کمتری برای RNA فراهم می کند. همانند DNA ، نوکلئوتیدها به طور متناوب بهم متصل می شوند قند-فسفات زنجیره ای توسط پیوند مولکولی. RNA با کاتالیز آنزیمی از RNA پلیمراز سنتز می شود. فرایندی به نام رونویسی رخ می دهد که از DNA به عنوان الگو استفاده می شود. در آنچه رونویسی نامیده می شود ، RNA پلیمراز خود را به یک توالی DNA متصل می کند که پروموتر نامیده می شود. پروموتر پروتئینی است که روی DNA قرار دارد و آنزیم حاصل از RNA پلیمراز را قادر می سازد تا آن را جدا کند. آنزیم در امتداد DNA حرکت می کند و یک رشته RNA جدید و در حال رشد تشکیل می شود که به تدریج یک نوکلئوتید به آن اضافه می شود. هنگامی که آنزیم به پایان دهنده ، یعنی انتهای یک بخش DNA می رسد ، سنتز خاتمه یافته و RNA پلیمراز از DNA جدا می شود. اشکال مختلفی از RNA وجود دارد که عملکردهای خاصی را در سلول انجام می دهند و در بیوسنتز پروتئین (تشکیل پروتئین جدید) نقش دارند. در این میان ، چهار شکل RNA که معمولاً اتفاق می افتد از اهمیت بالایی برخوردارند:

  • mRNA (پیام رسان RNA) نقش اساسی در بیوسنتز پروتئین در یک سلول (ترجمه) ، انتقال اطلاعات پروتئین از DNA به ریبوزومها. در این فرآیند ، توالی اسید آمینه DNA باید با سه نوکلئوتید RNA مطابقت داشته باشد.
  • tRNA (انتقال RNA) RNA است مولکول ها یک رشته RNA فقط از حدود 80 نوکلئوتید تشکیل شده است. این وظیفه واسطه سازی توالی اسیدهای آمینه صحیح در حین ترجمه توالی mRNA مربوطه است.
  • rRNA (RNA ریبوزومی) وظیفه انتقال را دارد اسیدهای آمینه به ریبوزومها، یک اندامک مهم برای مونتاژ پروتئین ها. درون ریبوزوم ها ، ترجمه mRNA را به اصطلاح پلی پپتیدها تضمین می کند (پپتیدی متشکل از 10 تا 100 اسیدهای آمینه) در هسته ، سیتوپلاسم و همچنین در پلاستیدها (اندامک های سلول های گیاهان و جلبک ها) رخ می دهد.
  • miRNA (میکرو RNA) منطقه ای غیر رمزگذار از mRNA است که فقط حدود 25 نوکلئوتید دارد و هم در حیوانات و هم در گیاهان یافت می شود. این نقش مهمی در ارتقا (افزایش در بیان) و مهار (کاهش در بیان) از ژن اصطلاح.

اولین تحقیق اساسی در مورد RNA در سال 1959 توسط Severo Ochoa و Arthur Kornberg آغاز شد ، كه سنتز آن را توسط RNA پلیمراز تشخیص دادند. در سال 1989 ، RNA مولکول ها مشخص شد که فعالیت کاتالیزوری دارند.