تجزیه و تحلیل راه رفتن یک روش پزشکی است که در درجه اول در ارتوپدی استفاده می شود. راه رفتن انسان از یک تعامل پیچیده ناشی می شود تعادل و هماهنگی و همچنین عملکرد عضله و تحرک مفصل. به منظور تعیین اختلالات یا بیماری های احتمالی بر اساس الگوی تغییر یافته راه رفتن ، می توان تجزیه و تحلیل راه رفتن مشاهده ای و تجزیه و تحلیل تطبیقی راه رفتن را انجام داد.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- تشخیص و ارزیابی رفتار حرکتی و راه رفتن.
- بارها و اشتباهات وضعیت نادرست
- ضعف های عضلانی
- انقباضات عضلانی (کوتاه شدن دائمی عضله).
- قوای لگن (= پا اختلاف طول <2 سانتی متر) در اسکولیوز (انحراف جانبی ستون فقرات).
- اختلالات تعادل
- تغییرات استخوان و بافت نرم
- آرتروز مفصل (سایش مفصل)
- اسپاسم (اسپاسم عضلانی) ، پارسیس (فلج) و پلی نوروپاتی ها (تخریب مسیرهای عصبی ، که منجر به بی حسی و عدم هماهنگی می شود ؛ به عنوان مثال ، در دیابت mellitus - دیابت).
- آسیب به عضلات ، تاندون ها و رباط ها
- پیشگیری فشار تجزیه و تحلیل - به عنوان مثال در ورزشکاران.
- مراقبت از کفش و کفی ارتوپدی
- برنامه ریزی توانبخشی
- ارزیابی پروتزها - به عنوان مثال مفصل ران پروتز
- مراقبت های بعدی عملیاتی
- مستندات درمانی
- نظارت طولانی مدت بر بیماران ام اس
- تست کفش در حال اجرا
روش
علاوه بر تجزیه و تحلیل تطبیقی ، کمک کامپیوتری ، فقط مشاهده راه رفتن بالینی توسط پزشک یا فیزیوتراپ یافته های تشخیصی اولیه را فراهم می کند. قبل از مشاهده الگوی راه رفتن ، الف تاریخچه پزشکی گرفته شده است به دنبال یک معاینهی جسمی. برای ضبط الگوی راه رفتن از معیارهای مشاهده زیر استفاده می شود:
- موقعیت محور طولی بدن - این باید تقریباً عمودی در فضا باشد.
- وضعیت سر - سر باید در محور بدن قرار گیرد.
- تحرک
- حرکت فضایی و وضعیت قفسه سینه
- سرعت راه رفتن - نرمال حدود 110/120 قدم در دقیقه است
- ریتم راه رفتن و اقتصاد راه رفتن - راه رفتن باید روان و هماهنگ باشد
- طول گام - حدود 2-3 پا باید هم متناسب با سرعت و هم در کنار هم باشد.
- عرض آهنگ
- حرکت راه رفتن لگن - چرخش لگن و شیب جانبی وابسته به فاز.
- حرکت راه رفتن پاها - پا محورها ، فاز پا و ایستادن آزاد.
- پا - پیوست ، موقعیت و رول کردن
- موقعیت کمربند شانه ای
- فعالیت بازوها
تجزیه و تحلیل راه رفتن تطبیقی اجازه می دهد تا ارزیابی اجزای دینامیکی الگوی راه رفتن و ضبط عملکردهای غیر قابل مشاهده مانند گشتاور مفاصل. این ماده در درجه اول برای مستند سازی پیشرفت درمانی و بررسی اتصالات فنی - ارتوپدی استفاده می شود. ضبط های ویدئویی درک تجزیه و تحلیل را برای بیمار آسان می کند. بیمار تقریباً مسافتی را طی می کند. 8 متر هنگام فیلمبرداری. تجزیه و تحلیل راه رفتن تطبیقی شامل عناصر زیر است:
- ضبط های فیلم در چندین صفحه (2 و 3 بعدی).
- عکس
- ضبط های دنباله نور - نشانگرهای انعکاسی در نقاط مشخص شده روی بدنه قرار می گیرند که امکان ثبت مداوم حرکات بدن را فراهم می کنند
- اندازه گیری تماس زمین با حین راه رفتن
- اندازه گیری نیروهای وارد بر زمین
- ثبت وضعیت مفصل ، شتاب و بیان بدن.
- اندازه گیری فعالیت عضلات از طریق الکترومیوگرافی (EMG) ، که تحریک الکتریکی عضلات را ثبت می کند.
مکمل اکسیژن اندازه گیری مصرف برای ثبت حجم کار بیمار از طریق تجزیه و تحلیل انجام می شود. تجزیه و تحلیل راه رفتن دستگاه اطلاعات دقیق ، قابل تکرار ، تشخیصی در مورد سیستم اسکلتی - عضلانی بیمار را فراهم می کند.
مزایا
مشاهده راه رفتن و تجزیه و تحلیل تطبیقی راه رفتن نشان دهنده روش های بسیار پیچیده و آموزنده است. ارزیابی الگوی راه رفتن ، تشخیص عملکرد سیستم اسکلتی عضلانی را امکان پذیر می کند و از جمله موارد دیگر به درمان برنامه ریزی و کنترل درمانی.
