دلایل مدفوع بیاختیاری متنوع هستند: نامناسب رژیم غذایی, یبوست، ضعف عضلانی در سنین بالا یا بیماری های مزمن می تواند محرک مدفوع باشد بیاختیاری. درمانی معیارهای که می تواند در مدفوع کمک کند بیاختیاری شامل تغییر در رژیم غذایی و تقویت کف لگن. در مقاله زیر ، شما می آموزید که چگونه تشخیص دهید بی اختیاری مدفوع، چه عواملی باعث ایجاد آن می شود و چه چیزی نویدبخش تسکین در صورت بی اختیاری مدفوع است.
بی اختیاری مدفوع چیست؟
بی اختیاری مدفوع ناتوانی در حفظ مدفوع و گازهای گوارشی را در رکتوم تا مدفوع داوطلبانه رخ دهد. تا سه درصد از جمعیت آلمان تحت تأثیر قرار گرفته اند.
چه زمانی به بی اختیاری مدفوع اشاره می شود؟
به طور کلی ، ما در مورد صحبت می کنیم بی اختیاری مدفوع هنگامی که گاز روده یا محتوای روده به طور منظم به طور غیر ارادی از خارج می شود رکتوم و تا زمانی که بیمار به توالت نرود نمی توان آن را نگه داشت. بی اختیاری مدفوع را باید از اجابت مزاج (انسداد) تشخیص داد. اجابت مزاج ، توصیف - حتی گاهی ارادی - اجابت مزاج قوام طبیعی در مکانهایی که برای آن در محیط فرهنگی اجتماعی فرد مبتلا در نظر گرفته نشده است.
در اینجا نحوه کار فرآیند تشخیص وجود دارد
برای تشخیص بی اختیاری مدفوع ، مراجعه به پزشک ضروری است. برای تشخیص بی اختیاری مدفوع ، علائمی که بیمار در هنگام مشاوره پزشکی توصیف می کند برای پزشک تعیین کننده است. آ معاینهی جسمی با معاینه دیجیتال رکتوم ، که طی آن تنش عضله اسفنکتر اندازه گیری می شود ، در تشخیص نیز مفید است. تنش عضله اسفنکتر را می توان با کمک دستگاه های اندازه گیری ابزاری اندازه گیری کرد ، به عنوان مثال در قالب تست های قایق. یک فرد سالم می تواند در اینجا به طور معمول حدود 800 میلی لیتر مایعات را در خود نگه دارد. بسته به مورد ، معاینات تصویربرداری مانند MRI از رکتوم همچنین می تواند مفید باشد.
اجابت مزاج در موارد عادی چگونه کار می کند؟
هنگامی که مدفوع به راست روده وارد می شود ، گیرنده های کششی در آنجا فعال می شوند. در نتیجه ، عضله اسفنکتر داخلی به طور خودکار شل می شود. در همین حال ، تنش عضلانی اسفنکتر خارجی افزایش می یابد ، که می توانیم داوطلبانه آن را کنترل کنیم. احساس نیاز به اجابت مزاج است. مدفوع فقط زمانی تخلیه می شود که اسفنکتر خارجی و کف لگن آروم باش.
علائم و طبقه بندی بی اختیاری مدفوع
بی اختیاری مدفوع بر اساس شدت علائم آن به سه درجه شدت طبقه بندی می شود:
- درجه 1: ترشح کنترل نشده گازهای روده ای.
- درجه 2: ترشح کنترل نشده مدفوع مایع.
- درجه 3: ترشح کنترل نشده مدفوع جامد.
علاوه بر این ، دو شکل خاص بی اختیاری مدفوع وجود دارد:
- لکه زدن مدفوع تخلیه کمترین مقدار مدفوع را توصیف می کند.
- سندرم فوری ، بی اختیاری urge، به عنوان نیاز به مراجعه فوری به توالت به محض وجود تمایل به اجابت مزاج تعریف می شود ، زیرا پس از ورود به راست روده دیگر نمی توان مدفوع را در افراد مبتلا نگه داشت.
دلایل معمول بی اختیاری مدفوع
دلایل مختلفی برای بی اختیاری مدفوع وجود دارد:
- در افراد مسن ، علت شایع بی اختیاری مدفوع است یبوست مزمن همراه با توانایی کاهش برای کنترل کف لگن و عضله اسفنکتر به میل خود. اغلب در این موارد ضعف کف لگن ، بی اختیاری ادرار همزمان اتفاق می افتد.
- در هنگام زایمان طبیعی یا جراحی ، ممکن است آسیب عضلانی اسفنکتر رخ دهد که می تواند باعث بی اختیاری مدفوع شود.
- زخم در راست روده ، مانند روده بزرگ سرطان، می تواند به عضلات آسیب برساند و اعصاب در راست روده ، باعث بی اختیاری مدفوع می شود.
- بیماری های التهابی مزمن روده مانند بیماری کرون or کولیت اولسراتیو می تواند بی اختیاری مدفوع را به همراه داشته باشد. این ممکن است به دلیل اختلال در کنترل اختیاری عضله اسفنکتر باشد که ناشی از مزمن است التهاب از راست روده خطر بی اختیاری با تمایل به شدیدتر تشدید می شود اسهال و فیستول های التهابی بین روده و پوست.
- در بیماری های عصبی از اعصاب، از جمله پاراپلژی یا بعد از ضربه، انقباض ارادی عضلات کف لگن ممکن است محدود باشد ، که ممکن است منجر به بی اختیاری مدفوع شود.
- بعد از مصرف الکل، تنش عضلانی عمومی در بدن کاهش می یابد ، بنابراین از عضله اسفنکتر و کف لگن نیز کاسته می شود. بنابراین ، مدفوع هنگام نوشیدن می تواند بدتر حفظ شود.
- در کودکان ، ناهنجاری های عضلانی یا سیستم عصبی ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد ، که به طور علامتی اغلب می تواند با بی اختیاری مدفوع همراه باشد. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، ناهنجاری های روده (آترزی) ، بیماری های عضلانی و اشکال اسپینا بیفیدا (مننگومیلوسل).
برای بی اختیاری مدفوع چه باید کرد؟
موضوع "بی اختیاری" به طور کلی برای افراد آسیب دیده و همچنین برای بستگان استرس آور و شرم آور است. از همه بیشتر مهمتر است که به کمک حرفه ای بروید. البته این در مورد بی اختیاری مدفوع نیز صدق می کند. عمومی معیارهای از جمله تنظیم مدفوع ، با همکاری پزشک خانواده و فیزیوتراپ از طریق تمرینات عضلانی و تغذیه هدفمند ، می تواند اولین قدم در درمان باشد. علاوه بر این ، پرستاری معیارهای و پزشکی ایدز از جمله درج ها و پوشک ها یک پشتیبانی مهم در زندگی روزمره با بی اختیاری مدفوع است.
کمک به بی اختیاری مدفوع
بسیاری از محصولات پزشکی برای بزرگسالان در دسترس است که به رغم بی اختیاری مدفوع ، به یک زندگی روزمره عادی کمک می کنند. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، پد ، تامپون مقعدی و پوشک بزرگسالان است که می توان برای مثال در داروخانه ها خریداری کرد.
کدام روش درمانی کمک می کند؟
آموزش کف لگن و تمرینات کف لگن با تمرینات هدفمند به تقویت عضله اسفنکتر خارجی کمک می کند. با کمک این تمرینات ، فشار ارادی عضلات کف لگن تقویت می شود. آموزش بیوفیدبک می تواند به همان اندازه تمرینات کف لگن به عنوان یک گزینه درمانی دیگر مفید باشد. اگر بی اختیاری مدفوع در درجه اول با مدفوع نازک رخ دهد ، داروهایی مانند لوپرامید می تواند با کاهش فعالیت روده کمک کند. اگر یبوست از طرف دیگر ، بی اختیاری مدفوع با کمک داروهایی که تأثیر حمایتی بر فعالیت روده دارند قابل درمان است (ملین).
درمان با روشهای جراحی
به عنوان آخرین گزینه از درمان، روشهای جراحی نیز وجود دارد. برای مثال می توان پارگی عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی را بخیه زد تا عملکرد عضلات را بازیابی کند. اگر بی اختیاری مدفوع نه توسط ماهیچه ها بلکه از طریق عصب رسانی به راست روده ایجاد شود ، الف راهنما به عنوان مثال می توان کاشت. این باعث تحریک اعصاب عضله اسفنکتر و از این طریق عضله را فعال می کند.
تغذیه: برای بی اختیاری مدفوع چه بخوریم؟
به طور کلی ، در بی اختیاری مدفوع باید از مصرف غذاهای شکم پرهیز شود. مشاوره تغذیه ای همچنین می تواند در بی اختیاری مدفوع برای ارائه نکات فردی مفید باشد. مثلا، یبوست یا تمایل به اسهال می تواند به طور خاص جلوگیری شود. به عنوان مثال ، افرادی با گرایش به اسهال or بی اختیاری urge باید از مصرف فیبر جلوگیری کند یا حداقل آن را با مایعات کافی مصرف کند. از طرف دیگر ، در مورد یبوست ، خوردن هدفمند توصیه می شود فیبر در رژیم غذایی به منظور تحریک حرکات روده در نتیجه.
کدام پزشک بی اختیاری مدفوع را درمان می کند؟
به طور کلی ، توصیه می شود ابتدا با علائم بی اختیاری مدفوع به پزشک خانواده معالج مراجعه کنید. در آنجا می توان معاینات اولیه را انجام داد و درمان توصیه های داده شده این موارد شامل ، به عنوان مثال ، تغییر در رژیم غذایی، دارو برای تنظیم مدفوع یا ارجاع به فیزیوتراپیست. اگر این اقدامات درمانی به اندازه کافی پیشرفت نکند ، بی اختیاری مدفوع به طور معمول توسط متخصص پروکتولوژیک درمان می شود.
