در صورت کاهش لنفوسیت ها چه علتی می تواند داشته باشد؟
لنفوسیتوپنی اغلب در نتیجه درمان رخ می دهد و در این زمینه پاتولوژیک محسوب نمی شود: این امر خصوصاً در درمان با کورتیکوئیدها به ویژه کورتیزون، و در تجویز گلوبولین ضد لنفوسیت. هر دو به طور خاص برای سرکوب واکنش های التهابی استفاده می شوند. سایر اشکال درمانی که می تواند باعث کمبود لنفوسیت شود ، می باشد پرتو درمانی و شیمی درمانی، که هر دو برای درمان استفاده می شوند سرطان، اما همچنین می تواند سلولهای بدن را که به سرعت تقسیم می شوند ، مانند پیش سازهای سلول ، تحت تأثیر قرار دهد خون سلول.
این پدیده با داروی گانسیکلوویر نیز مشاهده شده است که عمدتا برای درمان آن استفاده می شود سیتومگالوویروس (CMV ، Human Herpesvirus 5، HH5). در طول درمان با اشعه ماورا بنفش با امواج بلند (UVA) ، ماده طبیعی پسورالن اغلب به دلیل داشتن اثر حساسیت به نور ، تجویز می شود که می تواند بر روی تعداد لکوسیت ها نیز اثر کاهشی داشته باشد. دلیل احتمالی دیگر برای لنفوسیتوپنی ، پروتئین کم است سوء تغذیه یا استرس مداوم ، که می تواند سطح کورتیزول را به طور دائمی افزایش دهد (نگاه کنید به کورتیزون درمان).
علاوه بر این ، تصاویر بالینی با علل ارگانیک نیز وجود دارد بیماری کوشینگ، که باعث تحریک مدولای آدرنال به منظور تولید کورتیزول بیشتر به دلیل سوf عملکرد در می شود غده هیپوفیز (آدنوهیپوفیز). برخی بیماری های خود ایمنی مانند روماتوئید آرتروز، سیستمی لوپوس اریتماتوز (پروانه لیکن) و انتروپاتی اگزوداتیو (گاسترو) (سندرم گوردون) نیز می تواند منجر به لنفوپنی شود. اورمیا یک است شرط که در آن مواد در خون به دلیل کلیه اختلال در عملکرد و از طریق ادرار در افراد سالم تخلیه می شود.
علاوه بر تعدادی از علائم دیگر ، این منجر به کاهش عملکرد لکوسیت ها می شود. از آنجا که یک عفونت با ویروس HI (ویروس نقص ایمنی انسانی) ایجاد می کند ایدز) به ویژه سلولهای T-helper را مورد حمله قرار داده و از بین می برد ، انتظار می رود که افت شدید تعداد لنفوسیت ها کاهش یابد. علاوه بر این ، دلایل مادرزادی نیز وجود دارد ، که بیشتر مربوط به توسعه لنفوسیت ها (لنفوسیتوپوئیز) است و با جهش در ژن ها به طور خاص ایجاد می شود آنزیم ها.
این موارد شامل کمبود آدنوزین دآمیناز و کمبود نوکلئوزید پورین فسفوریلاز و همچنین سندرم ویسکوت-آلدریچ است که در درجه اول بر روی ترومبوسیت ها تأثیر می گذارد (خون پلاکت) به دلیل ایجاد اختلال در اسکلت سلول. علاوه بر این ، در برخی از لنفوم های هاجکین (بیماری هوچکین ، لنفوگرانولوماتوز ، لنفوگلانولوم) و لنفوم های غیر هوچکین فردی ، به عنوان مثال سرطان از کل سیستم لنفاوی ، توسعه لنفوسیت ها می تواند مختل شود و در نتیجه تعداد آنها کاهش یابد. یا HIV اصطلاحات روزمره سرد و آنفولانزامانند عفونت مخفف تعدادی از بیماری های مختلف و خفیف است دستگاه تنفسی، که بیشتر توسط آنها ایجاد می شود ویروس ها، اما گاهی اوقات نیز توسط باکتری.
برای عفونت های باکتریایی معمول است که تعداد کل لکوسیت ها افزایش می یابد (= لکوسیتوز) ، که معمولاً لنفوسیت ها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. با عفونت های ویروسی ، تعداد کل لکوسیت ها نسبتاً کاهش می یابد (= لکوپنی) ، که اغلب به این دلیل است که سیستم ایمنی بدن با تولید سلولهای دفاعی همگام نیست اما خاص است ویروس ها همچنین می تواند به طور مستقیم از سیستم ایمنی جلوگیری کند. با این حال ، مشخصه که تعداد لنفوسیت ها ثابت مانده و یا حتی افزایش می یابد ، زیرا آنها به ویژه برای مبارزه با عفونت های ویروسی بسیار مناسب هستند و بنابراین ترجیح می دهند از سلول های بنیادی مشترک ایجاد شوند.
ویروس HI (ویروس نقص ایمنی انسانی) به سلولهایی حمله می کند که دارای یک پروتئین سطحی خاص ، CD4 (خوشه تمایز) هستند. اینها در درجه اول سلولهای T-helper هستند ، که با تولید مثل ویروس از بین می روند و در نتیجه باعث کاهش شدید تعداد لنفوسیتها (لنفوپنی) می شوند. از دست دادن سلولهای T کمکی عملکردی از تعداد سلولهای آلوده بیشتر است ، بنابراین مکانیسم های مهار غیر مستقیم نیز باید نقش داشته باشند ، که به عنوان مثال روی بلوغ لنفوسیت ها تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، ماکروفاژها (سلولهای غول خوراک) نیز مورد حمله قرار می گیرند ، اما اینها متعلق به لنفوسیت ها نیستند و فقط تعداد نسبتاً کمی از آنها می میرند.
در فاز اول حدود 1-4 هفته پس از عفونت (عفونت اولیه) ، بیماران اغلب علائم شبیه سرماخوردگی را به مدت حدود یک هفته نشان می دهند. با این حال ، تعداد لکوسیت ها معمولاً کمی افزایش می یابد ، در حالی که تعداد لنفوسیت ها کاهش می یابد. این اغلب یک دوره عاری از علائم را دنبال می کند که طی آن تعداد لنفوسیت ها فقط به آرامی کاهش می یابد ، ثابت می ماند یا حتی نرمال می شود. این شرط می تواند چندین سال دوام داشته باشد و اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد تا اینکه سرانجام به آن تبدیل می شود ایدز اگر درمان نشود
