آناتومی و تکامل لنفوسیت ها | لنفوسیت ها - قطعاً باید این را بدانید!

آناتومی و رشد لنفوسیت ها

لنفوسیت ها با اندازه 6-12 میکرومتر بسیار متغیر از نظر اندازه هستند و به ویژه توسط هسته سلول سلول تیره که تقریباً کل سلول را پر می کند ، قابل توجه هستند. باقیمانده سلول را می توان به عنوان یک حاشیه سیتوپلاسمی نازک تشخیص داد ، که حاوی تنها تعداد کمی است میتوکندری برای تولید انرژی و ریبوزومها برای تولید پروتئین ها. فرض بر این است که اشکال بزرگتر لنفوسیت ها ، که دارای هسته سلولی سبک تر (= اکروماتیک) نیز هستند ، با حمله باکتریایی یا ویروسی فعال می شوند.

لنفوسیت های غیرفعال کوچکتر ، که ساده لوحانه نیز خوانده می شوند ، در افراد سالم بسیار بیشتر دیده می شوند و تقریباً به همان اندازه قرمز هستند خون سلول ها (اریتروسیت ها) لنفوسیت ها از طریق مرحله میانی لنفوبلاست ها از سلول های بنیادی خونساز تشکیل می شوند (خون سازی = خون شکل گیری) ، که در بزرگسالان بیشتر در مغز استخوان. در اینجا سلولهای مولد لنفوسیتها با سلولهای دیگر (میلوئیدی) در مراحل اولیه بسیار متفاوت هستند ، زیرا برخی از آنها در بلوغ ادامه می یابند تامیوس (نان شیرین نیز نامیده می شود).

بعداً به این موارد گفته می شود لنفوسیت T ("T" مانند در تامیوس) هدف از بلوغ در تامیوس برای مرتب سازی تمام آن سلولهای T است که به ساختارهای بدن واکنش نشان می دهند یا عملکرد آنها محدود است (انتخاب مثبت و منفی). از طرف دیگر لنفوسیتهای B و سلولهای NK (سلولهای کشنده طبیعی) بلوغ خود را مانند دیگری کامل می کنند خون سلولهای موجود در مغز استخوان ("B" = مغز استخوان یا از لحاظ تاریخی Bursa fabricii ، عضوی از پرندگان).

پس از ترک لنفوسیتهای B مغز استخوان به عنوان سلولهای بالغ ، ساده لوح (= غیرمجاز) ، آنها وارد اندامهایی از جمله سلول می شوند طحال، لوزه ها یا لنف گره ها ، جایی که می توانند با آنتی ژن ها (ساختارهای خارجی برای بدن) تماس بگیرند. برای این منظور ، سلول حامل خاص است آنتی بادی روی سطح آن ، که به عنوان گیرنده سلول B عمل می کند. سلولهای موسوم به دندریتیک ، نوع دیگری از سلول های ایمنی که به لنفوسیت ها تعلق ندارند ، قطعات آنتی ژنی را در لنفوسیت های B ساده لوح ارائه می دهند و آنها را با کمک T- فعال می کنند سلول های کمکی اگر سلول B فعال شود ، چندین بار تقسیم شده و به سلول پلاسما تبدیل می شود (انتخاب کلونال).

انواع مختلف لنفوسیت ها بسیار مشابه به نظر می رسند ، اما می توان آنها را با استفاده از روش های مارک گذاری و رنگ آمیزی خاص (میکروسکوپ ایمنی) در زیر میکروسکوپ تشخیص داد. از طرف دیگر ، لنفوسیت های B و سلول های NK (سلول های کشنده طبیعی) بلوغ خود را مانند سلول های خونی دیگر در مغز استخوان کامل می کنند ("B" یا از نظر تاریخی Bursa fabricii ، عضوی از پرندگان). بعد از اینکه لنفوسیتهای B مغز استخوان را به عنوان سلولهای بالغ ، ساده لوح (= بدون تخصص) ترک کردند ، وارد اندامهایی مانند طحال، لوزه ها یا لنف گره ها ، جایی که می توانند با آنتی ژن ها (ساختارهای خارجی برای بدن) تماس بگیرند.

برای این منظور ، سلول حامل خاص است آنتی بادی روی سطح آن ، که به عنوان گیرنده های سلول B عمل می کنند. سلولهای به اصطلاح دندریتیک ، نوع دیگری از سلولهای ایمنی که به لنفوسیتها تعلق ندارند ، قطعات آنتی ژنی را در لنفوسیتهای B ساده لوح ارائه می دهند و آنها را با کمک سلولهای T کمکی فعال می کنند. اگر سلول B فعال شود ، چندین بار تقسیم شده و به سلول پلاسما تبدیل می شود (انتخاب کلونال). انواع مختلف لنفوسیت ها بسیار مشابه به نظر می رسند ، اما می توان آنها را با استفاده از روش های مارک گذاری و رنگ آمیزی خاص (میکروسکوپ ایمنی) در زیر میکروسکوپ تشخیص داد.