اشکال مختلف التهاب قرنیه
در بیشتر موارد ، عوامل ایجاد کننده آن هستند هرپس ویروس سیمپلکس ، ویروس واریسلا زوستر (در غیر این صورت باعث می شود ابله مرغان و دودکش) و آدنو ویروس ها. اگر التهاب پس از عفونت قبلی مجدداً شعله ور شود (همراه با تاول از ناحیه گل مایع) پلک), تب خال کراتیت از زمان تبخال ایجاد می شود ویروس ها زنده ماندن در شاخه های عصبی. کراتیت زوستر بعد از موارد قبلی اتفاق می افتد ابله مرغان و در متن توسعه می یابد دودکش صورت و چشم
کراتیت آدنوویروس یک عفونت جدید است و در ترکیب با ایجاد می شود ملتحمه. علاوه بر قرمزی چشم ، درد و احساس جسم خارجی ، یک نقص شاخه ای در قرنیه به طور مشخص به عنوان علائم معمول هنگام مشاهده چشم آشکار می شود. با استفاده از رنگ فلورسئین می توان این امر را به وضوح مشاهده کرد.
در صورت تب خال آلودگی ، حساسیت قرنیه نیز کاهش می یابد ، که می تواند با یک سواب پنبه آزمایش شود. کراتیت زوستر معمولاً توسط چشم قابل مشاهده است دودکش با تشکیل تاول در پوست صورت ، در حالی که علائم روی چشم به ندرت وجود دارد. با این وجود ، التهاب قرنیه می تواند منجر به آسیب بیشتر به و در چشم شود.
کراتیت آدنوویروس (کراتیت اپیدمی و ملتحمه) با قرمزی ، تورم و ترشح خون مشخص می شود ملتحمه. نقص های پانچتیفرم در سطح قرنیه نیز منجر به کدر شدن از هفته ها تا ماه ها و در نتیجه تخریب قدرت بینایی می شود. عفونت های قرنیه ناشی از هرپس سیمپلکس و واریزلا زوستر با داروهای ضد ویروسی قابل درمان هستند (به عنوان مثال آیکلوویر) ، که به عنوان آورده شده است قطره چشم یا حتی به صورت قرص یا تزریق
با این حال، ملتحمه و التهاب قرنیه ناشی از آدنوویروس را نمی توان با دارو درمان کرد ، بنابراین درمان اصلی در اینجا جلوگیری از عفونت در افرادی است که با بیمار در تماس هستند. بیشتر عفونت های قرنیه به این شکل توسط قارچ مخمر کاندیدا آلبیکانس این عفونت اغلب به دلیل آسیب دیدگی با مواد قارچی ایجاد می شود ، به خصوص اگر نقص ایمنی وجود داشته باشد.
کراتیت قارچی اغلب به نظر می رسد التهاب قرنیه باکتریایی است ، اما اغلب باعث ناراحتی کمتری می شود. علاوه بر الف زخم قرنیه، زخم های کوچک همسایه ("ماهواره") و چرک در اتاق قدامی چشم (هیپوپیون) معمولاً وجود دارد. تشخیص قارچ ها در آزمایشگاه انجام می شود ، اما پیچیده است.
درمان بعدی با انجام می شود ضدمیکوت (عوامل ضد قارچ) ، مانند نیستاتین، ناتامایسین یا آمفوتریسین ب. خشکی چشم (سندرم سیکا) به دلیل ترکیب ناکافی از آن ایجاد می شود مایع اشک آور یا به طور کلی کمبود اشک. علاوه بر تحریک مزمن ملتحمه ، این می تواند منجر به خرد شدن قطره در قرنیه شود اپیتلیوم (سطح قرنیه).
خشکی چشم توسط آزمایشات مختلفی تعیین می شود که مهمترین آنها آزمایش به اصطلاح شیرمر است. سپس از جایگزین های اشک و پمادهای مراقبتی برای درمان چشمانی که خیلی خشک هستند یا روش هایی مانند دوشاخه (شاخه های پانکتوم) به مجرای اشک وارد می شود. اگر پلک کاملاً بسته نشده است ، به خصوص در فلج عصب صورت (عصب صورت ، پارسی صورت) ، در اعوجاج پلک (به عنوان مثال پس از جراحی) ، در کره چشم های برجسته (اگزوفتالموس) یا در بیماران بیهوش ، قرنیه خشک می شود.
این امر منجر به آسیب به سطح قرنیه و در بعضی موارد به آن می شود زخماین درمان با مایع جایگزین اشک ، پماد آنتی بیوتیک و مغذی و معمولاً بعلاوه با اصطلاح "باند شیشه ای ساعت" انجام می شود که باعث مرطوب نگه داشتن چشم می شود. پوشیدن لنز زیرا بیش از حد طولانی یا به اندازه کافی با چشم فرد سازگار نیست می تواند منجر به آسیب به قرنیه شود و ملتحمه. این می تواند منجر به نقص میکروبی و حتی زخم و عروق می تواند به قرنیه رشد کند.
به عنوان یک روش درمانی ، یک کمک بینایی جایگزین به صورت عینک و پوشیدن لنز برای مدت زمان طولانی تر متوقف می شود. علاوه بر این چشم پزشک ممکن است تجویز کند کورتیزون برای رفع التهاب. قرنیه پوست جلوی شفاف چشم است.
به دلیل شکست نور ، تا حد زیادی به تصویر واضح در شبکیه چشم کمک می کند. قرنیه همچنین عملکرد محافظتی برای چشم دارد و از ثبات چشم پشتیبانی می کند. مایع اشک آور و پلک بستن اطمینان حاصل می کند که سطح قرنیه با مایع خیس شده و در نتیجه از خشک شدن آن جلوگیری می کند ، که می تواند منجر به ایجاد ریز ترک ها شود.
قرنیه به سه لایه تقسیم می شود: سطح داخلی را فراهم می کند. به طور کلی ، تمام لایه های قرنیه ممکن است ملتهب شوند و اغلب چندین لایه در واقع تحت تأثیر قرار می گیرند. اگر لایه سلول اپیتلیال ملتهب باشد ، غالباً کدر شدن ایجاد می شود.
اگر استروما تحت تأثیر قرار گیرد ، این ابری معمولاً سفید رنگ است. اگر اندوتلیوم تحت تأثیر قرار گرفته ، قرنیه غالباً به صورت دیسک شکل متورم می شود. در بیشتر موارد ، ملتحمه علاوه بر این توسط تحریک ناشی از التهاب قرمز می شود ، که همچنین یک علامت قابل توجه است.
- اپیتلیوم خارجی و نازک ،
- استرومای میانی و ضخیم
- و اندوتلیوم نازک ،
