اختلال ترمیم زخم

اطلاعات عمومی

A التیام زخم به طور کلی اختلال به عنوان روند کند و غیرمعمول بهبود طبیعی زخم شناخته می شود. دلایل مختلفی وجود دارد که باعث می شود کسی به یک بیماری مبتلا شود التیام زخم اختلال: هر دو ویژگی فردی یا بیماری و عوامل بیرونی ، مانند مراقبت نادرست از یک زخم ، می توانند منجر به اختلالات ترمیم زخم شوند. ترمیم زخم یک فرآیند پیچیده است.

برای اینکه زخم با سرعت نرمال و صحیح التیام یابد ، فرایندهای مختلف بدن باید به درستی اجرا شوند و به هم پیوند دهند: تعداد زیادی سلول مختلف و مواد سیگنال و تأمین مواد مغذی کافی از طریق خون لازم است تا در نهایت بافت آسیب دیده جایگزین شده و زخم بسته شود. به محض ایجاد اختلال در هر بخشی از این سیستم ، a التیام زخم اختلال می تواند ایجاد شود. در اصل ، افراد مسن بیشتر از افراد جوان در معرض خطر بهبودی زخم هستند.

این به این دلیل است که با افزایش سن خون گردش پوست کاهش می یابد و کارایی آن کاهش می یابد سیستم ایمنی بدن پایین تر است. ضعیف شده سیستم ایمنی بدن همچنین مهم نیست ، مهم نیست که ناشی از بیماری های خاصی باشد (تومورها یا بیماری های عفونی مزمن مانند مرض سل یا اچ آی وی) یا داروها (کورتیزون) ، همیشه طرفدار پیشرفت یک اختلال ترمیم زخم است. علاوه بر داروهایی که بر سیستم ایمنی بدن، داروهایی نیز وجود دارند که تأثیر منفی مستقیم بر توانایی ترمیم زخم ها دارند.

اینها شامل داروهای ضد انعقاد خون هستند (به عنوان مثال هپارین) یا داروهای سیتواستاتیک (عوامل شیمی درمانی مختلف). بیماری های بسیاری وجود دارد که احتمال بروز اختلال ترمیم زخم را بیشتر می کند: کم خونی، اختلالات گردش خون محیطی ، دیابت قارچ ، نارسایی وریدی (رگهای واریسی) تقریباً همه آنها این کار را عمدتاً به دلیل کمبود اکسیژن رسانی در بافت انجام می دهند که باعث کند شدن ترمیم زخم می شود. از طریق همان مکانیزم ، مصرف نیکوتین (چه زمانی استعمال دخانیات سیگار) همچنین در بهبود زخم تأثیر منفی دارد.

دلیل عمده اختلالات ترمیم زخم نیز عدم تغذیه مناسب است شرط. در شرایطی که سوء تغذیه، یعنی وقتی بدن کم دارد کربوهیدرات ها، چربی ها ، پروتئین ها، عناصر کمیاب ، مواد معدنی یا ویتامین ها، بافت آسیب دیده نمی تواند به اندازه کافی از مواد مغذی تأمین شود. (علاوه بر این ، خواص خاصی از خود زخم وجود دارد که زمینه ساز ایجاد اختلال در ترمیم زخم است. این موارد شامل زخم های بزرگ ، کثیف و کبود شده ، کبودی یا تجمع مایع دیگر (سروما) در ناحیه زخم ، عدم تحرک در زخم است. یا برداشتن زود هنگام بخیه ها از زخم ایجاد شده توسط جراحی ، تنش (وقتی جراح با کشش بیش از حد بخیه زده باشد) یا لبه های زخم ناهموار شده است.