قبل از تمرینات
همانطور که در بالا ذکر شد ، شما باید سعی کنید قبل از تمرین یک محیط بدون صدا ایجاد کنید. تلفن خود را خاموش کنید ، پنجره را ببندید و دفتر خاطرات خود را بررسی کنید تا ببینید آیا وقت آزاد کافی دارید. هنگام انجام ورزش مجبور نیستید دراز بکشید ، اما اگر راحت تر باشد می توانید.
تجربه نشان می دهد که انجام تمرینات اولیه دراز کشیدن برای مبتدیان اغلب آسانتر است. برای تمدد اعصاب در حالی که نشسته اید ، یک صندلی معمولی و کاملاً راحت کاملاً کافی است. از آنجا که هدف از این تمرین است تمدد اعصاب، شما باید از شر همه چیزهای زائدی که می توانند آرامش را برای مدت زمان تمرین مختل کنند خلاص شوید. در اینجا می توان کفش های خیلی تنگ را تصور کرد ، عینک که می تواند از شما بریزد بینی و شاید کمربندی که به بینی شما بریده می شود.
همچنین داشتن محیطی که در آن دمای مطلوبی حاکم باشد نیز مهم است. برخی از مردم تقریباً به آب و هوای بیابانی مانند احتیاج دارند ، در حالیکه دیگران برای یافتن آرامش و سکوت به محیطی بسیار خنک نیاز دارند. غالباً این سال نیز پیش می آید که آیا ورزش باید با چشم بسته یا باز انجام شود.
اصولاً هر دو در اینجا قابل تصور هستند. از تجربه شخصی خودم می توانم بگویم که "تخیل تصویری" ، که بخشی از تمرین است ، با چشمان بسته آسان تر است. مدت زمان تمرینات متفاوت است.
اصولاً هرچه تمرین کننده با تجربه تر باشد ، مدت زمان کوتاه تری نیز خواهد بود. دستورالعمل های ورزشی که آماده کرده ایم برای دانشجویان مبتدی حدود 26 دقیقه و برای دانشجویان پیشرفته حدود 14 دقیقه طول می کشد. هدف نهایی برای پزشک دستیابی به مطلوب است تمدد اعصاب در شرایط استرس زا (امتحانات ، مصاحبه های شغلی یا ایستادن در ترافیک و غیره) در عرض چند دقیقه حتی بدون آموزش.
پیاده سازی
اولین تمرینات همیشه باید تحت نظارت انجام شود. اگر بعداً بدون آموزش این تمرینات را انجام می دهید ، همیشه باید مراقب باشید که گروه های عضلانی را که با آنها کار می کنید بیش از حد فشار ندهید. تحت هیچ شرایطی نباید تجربه کنید گرفتگی عضلات و یا حتی درد.
این امر خصوصاً در مورد گروه های عضلانی که قبلاً در آن قرار دارند ، صادق است درد. شل شدن عضلانی پیشرونده در مورد درک بهتر بدن است و نه در مورد یک اقدام فیزیوتراپی یا فیزیوتراپی! هر از چندگاهی بیماران به ما می گویند: «من اصلاً نمی توانم این کار را انجام دهم.
هر وقت سعی می کنم آرام باشم ، فکرم دور می شود ... به خریدهایم ، شوهرم ، دوست دخترم ، باشگاه ورزشی ام و غیره ... "در ابتدا ، این کاملاً خوب است. اکثر افراد جامعه ما برای عملکرد آموزش دیده اند و نمی توانند به سادگی برنامه روزانه (ذهنی) خود را قطع کنند. مهمترین چیز با این افکار تیراندازی حفظ آرامش است.
نباید نسبت به آن وحشت کرد و یا خشم بیش از حد را احساس کرد ، زیرا کسی نیست که بتواند در حالت عصبانیت آرام شود. بلکه قطار فکر باید به این سمت پیش برود: "خوب ، حالا من به آن فکر کرده ام ، پس بیایید به تصویر آرامش من برگردیم. "یا" خوب ، حالا من می خواهم به گروه عضلانی دقیقایی که با آنها کار می کنم برگردم.
"این پذیرش افکار انحرافی ، با محوریت همزمان نقطه مورد نظر ، اتفاقاً یک موضوع اصلی در تفکر. در اینجا نیز ملاحظه خواهید کرد که تمرین مکرر منجر به کاهش قابل توجه افکار حواس پرتی و تمرکز سریعتر می شود. در پایان تمرین ، حتی پس از پیروی از دستورالعمل ها ، باید یکبار دیگر در گروه عضلانی که تازه سفر کرده اید ، پرسه بزنید تا آرامش را یک بار دیگر تجسم کنید.