اختلالات گفتاری، نقص گفتاری و اختلالات زبانی می توانند به طور مادرزادی و در نتیجه رشد زبانی ضعیف و ناخوشایند در کودکان رخ دهند. معمول اختلالات گفتاری برای این هستند لکنت زبان، لیس زدن و لکنت زبان. با این حال ، حوادث و بیماری ها همچنین می توانند گفتار و زبان را در طول زندگی قهقرا کنند. بیماری های معمولی که دارند اختلالات گفتاری به عنوان یک علامت هستند ضربه و جنون. به اختلالات گفتاری از این نوع آفازی نیز گفته می شود.
اختلالات گفتاری چیست؟
زودتر درمان برای اختلالات گفتاری و اختلالات رشد زبانی آغاز می شود ، موفقیت بیشتری کسب می کند و درمان زودتر به ثمر می رسد. اختلال گفتاری به عنوان اختلال در استفاده ارتباطی از زبان تعریف می شود. از یک طرف ، ممکن است پس از اتمام تحصیل زبان ، جزئی یا کامل از بین برود ، که در آن کلمات قابل درک یا شکل گیری نیستند (آفازی حسی یا حرکتی). این همچنین شامل اختلالات یافتن کلمات و اختلالات تولید یا درک گفتار (آفازی amnestic و جهانی) و اشکال خاص است. لازم به ذکر است که این نشانه ذهنی نیست عقب افتادگی. از طرف دیگر ، اختلالات زبان نیز می تواند قبل از شکل گیری رشد زبان بوجود آید. در شرایطی که اوتیسم از نوع Kanner - یک اختلال عمیق در رشد و زبان که معمولاً قبل از 3 سالگی ایجاد می شود - علاوه بر این اختلال زبان ، اختلالات شدید ارتباطی و روانی نیز وجود دارد. عقب افتادگی، همراه با پرخاشگری و خودزنی است. شکل دیگر آن است سندرم آسپرگر - شکلی از اوتیسم که می تواند در بزرگسالی نیز ظاهر شود. علاوه بر این ، شکل گیری زبان مناسب برای سنین وجود ندارد ، که به آن اختلال رشد زبان گفته می شود. این را می توان به اختلالات dyslalia (لکنت ناشی از اختلال در استفاده آوایی) ، dysgrammatism (ناتوانی در ساختن صحیح جملات به صورت دستوری) و اختلالات درک زبان تقسیم کرد. سرانجام ، ناشنوایی ناشنوا وجود دارد ، عدم توانایی شنیدن در حالی که می توانید از نظر زبانی ابراز وجود کنید. اختلالات گفتاری را باید از ، اختلالات صدا یا نارساخوانی.
علل
یک اختلال زبان ممکن است به دلیل تأخیر در رشد زبان ، به طور عمده توسط زودرس ایجاد شود کودکی مغز آسیب ، آسیب به منطقه زبان ، یا ناشنوایی. اختلال رشد زبان ممکن است به دلیل شنوایی یا اختلال بینایی، نقص در دستگاه گفتار ، و ضربه به هنگام تولد ، یا به عوامل ژنتیکی ، فرهنگی اجتماعی ، محیطی و روانی یا معنوی. علل ایجاد اوتیسم هنوز به طور واضح توضیح داده نشده اند. عفونت در دوران بارداری، عوامل ژنتیکی یا ارثی ، سایر بیماری های زمینه ای ، و مغز آسیب و عملکردهای مغز احتمالاً نقش دارند. آفازی یک اختلال زبان مرکزی است که می تواند در نتیجه آسیب به منطقه زبان پس از سکته مغزی ، در صورت عدم کافی خون عرضه به مغز, ضربه مغزی مغزی, تومورهای مغزی, آتروفی مغز یا انسفالوپاتی. بسته به شدت و مکان ، عملکرد وابسته به زبان مانند خواندن ، نوشتن و / یا حساب نیز ممکن است مختل شود. آفازی حرکتی (آفازی بروکا) یا آفازی حسی (آفازی ورنیک) شایع ترین هستند. شایعترین علت بروز آفازی در کودکان است آسیب های مغزی ناشی از یک تصادف رانندگی ، ورزشی یا بازی. ناشنوایی ناشنوایی نتیجه ناشنوایی مادرزادی یا اکتسابی است که در این حالت دستگاه گفتار حفظ می شود.
بیماری هایی با این علامت
- صدمه و تکان مغز که منجر به بیهوشی میشود
- لکنت زبان
- شلی زبان
- سندرم آسپرگر
- انسفالوپاتی کبدی
- آتروفی مغز
- ضربه
- انسفالیت
- انسفالوپاتی تصلب شرایین زیر قشر.
- تومور مغزی
- کم خونی
- اوتیسم
عوارض
اختلالات گفتاری معمولاً نیست رهبری به عوارض خاص پزشکی که می تواند تهدید کننده زندگی یا خطرناک برای بیمار باشد سلامت. در بسیاری از موارد ، اختلالات گفتاری نیز قابل درمان است ، اگرچه موفقیت تا حد زیادی به شدت اختلال و خود بیمار بستگی دارد. در این حالت ، درمان هم روانشناختی است و هم شامل آموزش گفتار است. غالباً ، وقایع مربوط به گذشته یا برخی تجربیات دلیل اختلالات گفتاری است. غیرمعمول است که اختلالات گفتاری به رهبری به افسردگی یا طرد اجتماعی. این مشکل به ویژه در کودکان شایع است. صحبت با روانشناسان یا سایر افرادی که از اختلالات گفتاری رنج می برند می تواند در اینجا کمک کند. اگر اختلالات گفتاری از بدو تولد رخ دهد ، در اکثر موارد هیچ درمانی امکان پذیر نیست که موفقیت کامل را نوید دهد. هیچ عارضه ای در طول درمان ایجاد نمی شود. این بدان معناست که اختلالات گفتاری با درمان نمی توانند بدتر شوند ، بلکه فقط می توانند بهتر شوند. درمان با دارو معمولاً انجام نمی شود. برای افرادی که از این رنج می برند افسردگی به دلیل اختلالات گفتاری ، افسردگی را می توان با دارو یا با یک روانشناس درمان کرد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
برای اختلالات گفتاری همیشه مراجعه به پزشک ضروری نیست. در بسیاری از موارد ، اختلالات گفتاری به ویژه در کودکانی که به وجود می آیند ، رخ می دهد رشد تا چند زبانه ، و در این مورد آنها یک علامت معمول هستند. در این حالت ، عمدتاً والدین هستند که باید ابتکار عمل را انجام دهند و از همه زبانها پشتیبانی ویژه کنند تا اختلالات گفتاری ایجاد نشود. در مورد اختلالات گفتاری مادرزادی ، می توان با پزشک مشورت کرد. به عنوان یک قاعده ، بسیاری از اختلالات گفتاری می توانند توسط آنها درمان شوند گفتاردرمانی تمرینات با این حال ، هیچ قول موفقیت با این روش درمانی وجود ندارد. اگر اختلالات گفتاری پس از یک حادثه آسیب زا رخ دهد ، مراجعه به پزشک نیز ضروری است. در وهله اول می توان با یک روانشناس مشورت کرد تا علت این اختلال را پیدا کند. در بسیاری از موارد ، این اختلالات گفتاری نیستند که باید درمان شوند ، بلکه دلایل آن هستند. در بسیاری از موارد ، این منجر به سیر مثبت بیماری می شود. غالباً ، مبتلایان احساس ترس می کنند و به دلیل اختلالات گفتاری نمی توانند به طور فعال در زندگی اجتماعی شرکت کنند. در این موارد مراجعه به پزشک نیز ضروری است.
درمان و پیشگیری
زودتر درمان برای اختلالات گفتاری و اختلالات رشد زبانی آغاز می شود ، موفقیت بیشتری کسب می کند و درمان زودتر به ثمر می رسد. با در نظر گرفتن علت فردی ، لوگوپدیک و گفتاردرمانی باید درمان شود تغییرات پیشگیرانه در مورد اختلالات رشد گفتاری مرتبط با فرهنگ اجتماعی و زیست محیطی م causedثر است. با اجتناب از آنها ، افزایش حمایت از خانواده یا تحریک خارجی می توان محرک ها را کاهش داد. درمان دشوار اوتیسم کانر مبتنی بر ارتقا رفتار ارتباطی و ادغام اجتماعی است. پیشگیرانه معیارهای تمایل به وجود نداشتن گفتار درمانی برای آفازی نیز مشخص شده است ، که باید در اسرع وقت شروع شود و بسته به نوع آفازی متفاوت است. درمانهای فردی در ابتدا بعداً برای بهبود ارتباطات روزمره به درمانهای گروهی نیز تسری می یابد. هیچ راهی مستقیم برای محافظت در برابر آفازی وجود ندارد. با این حال ، قلب و عروق عوامل خطر که باعث تصلب شرایین می شود ، می تواند کاهش یابد - به عنوان مثال ، توقف در نیکوتین استفاده کنید. درمان ناشنوایی امیدوار کننده است. اگر می توان ناشنوایی را با شنوایی از بین برد ایدز، آموزش گفتاری هدفمند می تواند ارائه شود.
چشم انداز و پیش آگهی
روند بعدی اختلالات گفتاری بستگی زیادی به علت آنها دارد و بنابراین همیشه نمی توان پیش بینی کرد. اگر اختلالات گفتاری از سنین پایین وجود داشته باشد ، درمان معمولاً چنین نیست رهبری برای حل کامل ، بنابراین بیمار باید با باقی مانده از اختلالات گفتاری زندگی کند. این می تواند منجر به کاهش عزت نفس و در نتیجه مشکلات روانی شود. به ویژه در کودکان ، اختلالات گفتاری مشکلات عمده ای ایجاد می کند ، زیرا آزار و اذیت و محرومیت اجتماعی اغلب در نتیجه اتفاق می افتد. اختلالات گفتاری نیز اغلب در کودکانی رخ می دهد رشد دوزبانه بالا آنها یک علامت رایج هستند و با تمرینات گفتاری به خوبی قابل درمان هستند. به طور کلی ، تمرین های گفتاری و آواز به اختلالات گفتاری کمک می کنند و می توانند از بروز آنها جلوگیری کنند. اگر اختلالات گفتاری به دلیل مشکل روانی رخ دهد ، باید توسط روانشناس درمان شود. موفقیت در این روش درمانی به خود علت و اراده خود بیمار بستگی دارد. در کودکان ، اختلالات گفتاری اغلب پس از یک تجربه بد رخ می دهد. در این حالت باید با یک روانشناس نیز مشورت شود.
این همان کاری است که می توانید خودتان انجام دهید
خودیاری در هر مورد از اختلالات گفتاری امکان پذیر نیست. این به ویژه در مورد اختلالات گفتاری مادرزادی صادق است ، که فقط تا حدودی قابل درمان است. اگر اختلالات گفتاری در افرادی رخ دهد که رشد تا دو زبانه ، این یک علامت رایج است. در این حالت ، به آموزش و تمرین منظم هر دو زبان کمک می کند. این شامل نه تنها صحبت کردن ، بلکه خواندن و گوش دادن نیز می شود. اختلالات گفتاری عمدتا با تمرین درمان می شوند. بیمار می تواند خودش در خانه با صدای بلند کتاب بخواند. از آنجا که هیچ کس در خانه خود در حال گوش دادن نیست ، در صورت بروز اختلالات گفتاری در طی این روند ، بیمار لازم نیست خجالت بکشد. آواز نیز به همین خوبی کمک می کند. برای این کار می توان از آهنگ یا شعر استفاده کرد. آواز خواندن می تواند اختلالات گفتاری را کاهش دهد. توصیه می شود با یک گفتاردرمانگر مشورت کنید. در یک سخنرانی درمان در مورد تمرینات کافی برای خانه می توان بحث کرد و توضیح داد. علاوه بر خود تمرین ، حمایت روانی نیز لازم است. گفتگو با دوستان ، خانواده یا شریک زندگی می تواند کمک کند. فرد مبتلا باید درک کند که اختلالات گفتاری دلیل بر شرمندگی نیست. حتی با اختلالات گفتاری ، ظاهر با اعتماد به نفس ممکن است. از شرایط استرس زا باید اجتناب شود ، زیرا این موارد باعث ایجاد اختلالات می شوند.
