آسیب مغزی پس از حادثه (PTSD)

پس از ضربه مغز آسیب (TBI) (ICD-10 S06.-: آسیب داخل جمجمه) به آسیب های ناشی از جمجمه شامل مغز. ترومای مغزی مغزی اغلب در متن حوادث رانندگی و سقوط اتفاق می افتد. آسیب مغزی به صورت زیر طبقه بندی می شود:

  • درجه 1 - Commotio cerebri (ضربه محکم و ناگهانی؛ S06.0) در این حالت ، هیچ آسیب دائمی وجود ندارد
  • درجه 2 - Contusio cerebri (کوفتگی مغزی ؛ S06.3) ؛ آسیب مغزی به صورت باز یا بسته وجود دارد
  • درجه 3 - کمپرسیو مغزی (کوفتگی مغزی ؛ S06.2) ؛ آسیب باز یا بسته به مغز وجود دارد

کوفتگی جمجمه به آسیب به آن اشاره دارد سر/جمجمه که بدون اتفاق می افتد شکستگی (شکستگی استخوان) و / یا محدودیت عملکردی مغزاگر دهانه ای از سوراخ با تماس با خارج وجود داشته باشد (= اتصال مغز به جهان خارج) ، آن را باز می نامند ضربه مغزی مغزی. ارزیابی پس از آسیب مغزی آسیب دیده با گلاسگو انجام می شود اغماء مقیاس (طبقه بندی را در زیر ببینید). تقریباً 15٪ از افراد با آسیب شدید مغزی آسیب دیدگی همزمان با ستون فقرات دارند. تا 30٪ بیماران مبتلا به TBI پلی تروما (ترکیبی از صدمات همزمان متعدد ، جایی که یک آسیب یا ترکیبی از صدمات تهدیدکننده زندگی است). نسبت جنسیت: زن و مرد 2-3: 1 است. بروز قله: حداکثر بروز TBI در ابتدا در کودکی، در سن 5 سالگی ، و در مرحله دوم در سن 20 سالگی و از 70 سالگی اوج سنی سوم را دارد. بروز (فراوانی موارد جدید) حدود 200-330 مورد در هر 100,000 نفر در سال است (در آلمان). با بروز 581 بیمار در هر 100,000 جمعیت ، TBI شایعترین آسیب تصادفی در است کودکیتقریباً 2٪ از تمام تماس های بیمار در بخش اورژانس کودکان به علت آسیب های مغزی خفیف / خفیف است. اینها تقریباً 10٪ از کل بستری بیماران بستری را شامل می شود. سالانه تقریباً 250,000،91 آسیب مغزی مغزی در آلمان رخ می دهد که 54٪ آنها خفیف ، 5٪ متوسط ​​و XNUMX٪ شدید طبقه بندی می شوند. دوره و پیش آگهی: از آنجا که بافت مغز کمترین میزان را دارد اکسیژن تحمل کمبود کلیه اندام ها ، درمان به موقع و کافی برای زنده ماندن فرد آسیب دیده یا از نظر معلولیت های دائمی ممکن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در TBI ، خطر خونریزی داخل جمجمه (خونریزی داخل آن وجود دارد) جمجمه؛ خونریزی پارانشیمی ، زیر عنکبوتیه ، زیر و اپیدورال ، و فوق و زیر مایع) و خونریزی داخل مغزی (ICB ؛ خونریزی مغزی) و سایر عوارض ، بنابراین به همه افراد مبتلا توصیه می شود برای مشاهده در بیمارستان بمانند.خونریزی مغزی می تواند تا 48 ساعت پس از تروما رخ دهد. در پنج روز اول پس از TBI ، فشار داخل جمجمه هنوز هم ممکن است افزایش یابد. در صورت وجود علائم زیر ، بستری در بیمارستان برای ارزیابی بیشتر تشخیصی و مشاهده بیمار لازم است:

  • کما (از دست دادن هوشیاری)
  • فراموشی (شکل آشفتگی از حافظه برای حافظه های زمانی یا محتوایی).
  • استفراغ چندگانه در صورت وجود رابطه زمانی نزدیک با قرار گرفتن در معرض خشونت
  • افزایش اختلال هوشیاری
  • (کانونی) نقص عصبی
  • تصرف
  • مشکوک CSF فیستول (اتصال بین سیستم CSF و جهان خارج: نشت بینی یا otogenic / CSF از طریق بینی یا گوش)
  • شواهدی از انعقاد خون (به عنوان مثال ، درمان ضد انعقاد (ضد انعقاد) ، خونریزی بدون توقف ، یافته های آزمایشگاهی و غیره)
  • علائم بالینی جمجمه شکستگی (شکستگی جمجمه) یا شواهدی در مورد CT جمجمه (توموگرافی کامپیوتری جمجمه))
  • برداشت مشکوک شکستگی (تورفتگی شکستگی استخوان) و / یا صدمات نافذ.

در TBI شدید ، آسیب دائمی ، مانند تغییر در شخصیت یا کاهش حافظه، انتظار می رود فقط ده تا 30 درصد بازماندگان محدودیت های قابل تحملی دارند. در حدود 25 درصد بیماران ، صدمات جدی وجود دارد رهبری بیدار شدن اغماء - عملکرد مغز از کار می افتد ، در حالی که عملکردهای دیسانفالون ، ساقه مغز و نخاع حفظ شده اند در آلمان سالانه 2,750 نفر در اثر TBI جان خود را از دست می دهند. در اوایل بزرگسالی ، آسیب های مغزی شایع ترین علت ناتوانی طولانی مدت و مرگ است. در آسیب خفیف ضربه مغزی ، کشندگی (مرگ و میر نسبت به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) بسیار کم است. در TBI شدید ، کشندگی تقریباً 33٪ است. در کودکان ، کشندگی کلی 0.5٪ است ، اما در TBI شدید ، کشندگی 14٪ است.