آرتیکین یک ماده فعال دارویی است. در گروه طبقه بندی می شود بی حس کننده های موضعی.
آرتیسین چیست؟
آرتیکین یک ماده فعال دارویی است. به گروه اختصاص داده می شود بی حس کننده های موضعی. متداول ترین زمینه کاربرد این ماده دندانپزشکی است. نماینده آرتیسین متعلق به بی حس کننده های موضعی. تا سال 1984 ، ماده موثره کارتیکاین نامیده می شد. نام دیگر Articainum است. این دارو بین سالهای 1969 و 1974 توسط Farbwerke Hoechst سابق تولید شد. بیشترین کاربرد این ماده در دندانپزشکی است. در آنجا ، از آرتیسین برای جلوگیری از انتقال محرک ها استفاده می شود ، باعث انسداد سدیم کانال های اعصاب و برداشت از درد.
عمل دارویی
عملکرد آرتیسین به دلیل تغییر در نفوذپذیری غشا است. هنگامی که محرک دریافت و منتقل می شود ، جریان های الکتریکی بسیار کوچکی در فیبر عصبی. مختلف مواد معدنی مانند پتاسیم و سدیم تخلیه می شوند سلول عصبی از طریق کانالها در طی این فرآیند. با این حال ، آنها همچنین می توانند به سلول سرازیر شوند. با تجویز آرتیسین ، می توان کانال های مسئول حمل و نقل را مسدود کرد سدیم. به این ترتیب انتقال محرک متوقف می شود. این به نوبه خود منجر به موقتی می شود حذف of درد. در صورت استفاده سطحی ، آتیشئین می تواند فقط یک اثر بیهوشی بسیار کوچک ایجاد کند. بنابراین ، تزریق بی حسی موضعی انجام می شود با این روش می توان بافت مجاور را در محل تزریق بی حس کرد. با این حال ، همچنین می توان کل بندناف عصبی را بیهوش کرد ، به شرطی که تزریق در مجاورت آن انجام شود. یکی از بزرگترین مزایای آرتیسین اثر بیهوشی سریع آن است. این کار بدون در نظر گرفتن تکنیک کاربردی ، در فواصل 1 تا 11 دقیقه تنظیم می شود. علاوه بر این ، آرتیسین به طور قابل اعتماد کار می کند. مدت زمان عمل بیهوشی بین 60 تا 225 دقیقه طول می کشد. مدت زمان اقدام مداخله بین 20 تا 75 دقیقه است. اگر پزشک علاوه بر این استفاده کند خون گردشبا مهار آماده سازی ، اثر مثبت طولانی مدت است ، زیرا این امر با شستشوی خنثی می شود بی حسی موضعی. یکی دیگر از مزایای آرتیسین توانایی نفوذ خوب آن در بافت استخوان است. علاوه بر این ، ماده بیهوشی می تواند به سرعت از بدن دفع شود. بنابراین ، غیرفعال سازی آن از طریق هیدرولیز و همچنین قرار گرفتن در معرض یک گروه اسید آب دوست رخ می دهد.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
آرتیسین برای بیهوشی تجویز می شود اعصاب در مناطق خاصی از بدن. به همین ترتیب ، تمام مناطق بدن را می توان با ماده بی حس کننده درمان کرد. از آنجا که بیمار احساس نمی کند درد، این روند درمان را بسیار آسان می کند. در اکثر موارد ، از آرتیسین در اقدامات معمول دندانپزشکی برای جلوگیری از درد در طول درمان استفاده می شود. از آنجا که بیشتر از بی حسی موضعی در دندانپزشکی استفاده می شود ، این دارو به ویژه برای این منظور مناسب است. آرتیكین را می توان در این بیماری تجویز كرد پوست، به یک عضله ، به داخل بافت همبند یا به ناحیه روده وارد شوید. تزریق وریدی همچنین امکان پذیر است. متابولیزه شدن بیهوشی هر دو در خون پلاسما و در کبد. این شامل تجزیه آرتینین در استرازها است. نیمه عمر پلاسما به طور متوسط 30 دقیقه است. به طور کلی آرتیسین در نظر گرفته می شود به خوبی تحمل می شود. بنابراین ، برای درمان زنان باردار نیز مناسب است.
خطرات و عوارض جانبی
علیرغم تحمل خوب آرتیسین ، عوارض جانبی دردسرساز گاهی در محدوده احتمال وجود دارد. به عنوان مثال ، در برخی موارد ، بی حسی ، اختلالات حسی و تهوع و استفراغ ممکن است رخ دهد با این حال ، این شکایات در هر مورد خود را نشان نمی دهد ، زیرا واکنش به دارو در افراد مختلف متفاوت است. بلکه به ندرت ، سرگیجه، واکنش های آلرژیک مانند التهاب و تورم ، ضربان قلب کند و کم است خون فشار بعد از مصرف آرتیسین ایجاد می شود. در بدترین حالت ، حتی تهدید کننده زندگی شوک or قلب شکست قابل تصور است. در بیماران مبتلا به داروی رتیکین مصرف دقیق آن ضروری است کمبود کولین استراز. در چنین مواردی ، اثر بیهوشی ممکن است طولانی یا افزایش یابد. همچنین اگر شدید باشد کبد or کلیه اختلال عملکرد ، اختلالات لخته شدن خون ، یا بیماری صرع وجود دارد ، در طول درمان احتیاط ویژه لازم است. استفاده از آرتیسین در موارد بسیار کم مناسب نیست فشار خون، حساسیت بیش از حد به آرتیسین ، اختلالات شدید در سیستم هدایت قلبی و نارسایی حاد میوکارد.
