در صورتي كه از تخريب بافت نرم در ناحيه آرنج خارج شود ، MRI آرنج هميشه مناسب است (نشان داده شده). اگر بیمار در شعاع یا اولنا در ناحیه آرنج دچار شکستگی شده باشد ، اشعه ایکس معمولاً برای تعیین مکان و ارزیابی آن کافی است شکستگی. با این حال ، اگر پزشک به عضلات یا تاندون ها در ناحیه آرنج نیز آسیب دیده است ، باید یک MRI اضافی از آرنج ایجاد شود ، زیرا ارزیابی عضلات و سایر بافت های نرم مانند چربی در اشعه X تقریباً غیرممکن است.
محیط تخلیه و کنتراست
روش معاینه MRI از آرنج معمولاً به همان شکل است. اول از همه ، مهم است که بیمار توسط پزشک (در بهترین حالت رادیولوژیست) به او اطلاع داده شود. در اینجا از بیمار همچنین سال می شود که آیا او فلز کاشته است یا a راهنما، زیرا اینها ملاکی برای حذف از MRI هستند.
اکنون امکانات متفاوتی برای انجام MRI آرنج وجود دارد. از یک طرف ، امکان انجام MRI با ماده حاجب وجود دارد. ماده حاجب به داخل تزریق می شود رگ و سپس در جریان خون توزیع می شود.
تصویر MRI از آرنج اکنون به وضوح نشان می دهد که آیا مناطق خاصی با ماده کنتراست بیشتری پر شده اند یا خیر. این همیشه در مواردی وجود دارد که یک منطقه خاص دارای سطح بالاتری باشد خون جریان ، مانند معمولاً تومورها. این بدان معناست که تومورها را می توان با کمک ماده حاجب بهتر مشاهده کرد ، اگرچه تومورهای ناحیه آرنج نادر هستند.
بیشتر اوقات ، MRI آرنج بدون ماده حاجب انجام می شود ، زیرا ماده کنتراست نیز در برخی موارد می تواند باعث واکنش های آلرژیک شود ، به عنوان مثال یدمعمولاً از ماده حاجب استفاده می شود. برای این کار بیمار مجبور است در لوله ای دراز بکشد بدون اینکه ماده حاجب به داخل آن تزریق شود رگ، که در آن تصاویر آرنج گرفته شده است. در بیشتر موارد ، بیمار باید روی شکم دراز بکشد تا ناحیه آرنج به طور کامل و واضح نشان داده شود. مهم است که بیمار قبل از اینکه در لوله دراز بکشد ، تمام قسمتهای فلزی داخل یا روی بدن را خارج کند. حتی اگر "فقط" پذیرش آرنج انجام شود ، سوراخ کردن ناف یا سایر قطعات جواهرات باید برداشته شود.
تمام مقالات این مجموعه:
