آپومورفینشباهت به دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی به طور طبیعی در بدن تولید می شود ، آن را به یکی از موثرترین تقلیدهای دوپامین موجود در دارو و داروخانه امروزه تبدیل می کند. قبلاً در درجه اول به عنوان احساسی, آپومورفین اکنون طیف وسیعی از اقدامات را در انواع تنظیمات نشانگر انجام می دهد.
آپومورفین چیست؟
عامل رایج ترین و مهمترین کاربرد خود را در درمان مراحل پایانی دریافت می کند فلج مرتعش، به عنوان تزریق مداوم یا تزریق زیر جلدی. آپومورفین متعلق به اكلائوئیدهای آپورفین است. مورفین مشتق با حرارت دادن مرفین با غلیظ به دست می آید اسید هیدروکلریک. ساختار آن با ساختار انسان ارتباط نزدیک دارد دوپامین. نسبتاً آببلورهای مقاوم در برابر نمک آپومورفین هیدروکلراید می توانند در رنگ های مختلف ، سفید ، کمی مایل به زرد مایل به قهوه ای یا سبز خاکستری ظاهر شوند. با قرار گرفتن در معرض نور سبز می شود. گرچه متعلق به دوپامین آگونیست ها ، مورفین مشتق خود اثر افیونی ندارد. اثر تحریک کننده بیشتر شبیه پیام رسان درون زا دوپامین است. استفراغاز القا ap آپومورفین قبلاً در موارد مسمومیت استفاده می شد. از سال 2001 ، در درمان مردان شرکت کرد اختلال نعوظ به صورت دوز لوزی که به صورت خوراکی عمل می کند مخاط تحت زبان. از آپومورفین بعضاً به عنوان معیار کمکی در استفاده می شد ترک دارو. رایج ترین و مهمترین کاربرد آن در درمان مرحله آخر است فلج مرتعش، به عنوان تزریق مداوم یا تزریق زیر جلدی. از آپومورفین نیز در استفاده می شود هومیوپاتی.
عمل فارماکولوژیک
عمل دفع ناهنجاری آپومورفین ، برخلاف داروهای تقویت کننده میل جنسی ، بیشتر مکانیکی است. از طریق اتصال دوپامین در هیپوتالاموس، دارو به دست می آورد تمدد اعصاب عضلات موجود در جسم غار آلت تناسلی از طریق چندین مرحله عصبی - بهبود یافته خون عرضه عملکرد نعوظ را تقویت می کند. از آنجا که ماده فعال بسیار خوب جذب سلول می شود ، حکومت به عنوان یک قرص در زیر زبان موفق تر است در اینجا موفقیت مطلوب را در عرض 20 دقیقه به دلیل سریع نشان می دهد جذب در مخاط. آپومورفین اختلال رفتاری اجباری ایجاد نمی کند ، میل جنسی را بدون تغییر می گذارد و بر روان تأثیر منفی نمی گذارد. آپومورفین به ویژه برای درمان مناسب است فلج مرتعش بیماران در مرحله آخر علائم این بیماری به دلیل کمبود دوپامین است. علت آن از بین رفتن یا تخریب سلولهای عصبی تولید کننده دوپامین در مرکز آن است سیستم عصبی. حرکت عادی با حساسیت مختل می شود ، لرزش (لرزیدن) ، آکینزیا (اختلال حرکتی) و شدت (تنش شدید عضلانی ، سفتی عضله) از عواقب آن است.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
آپومورفین برای کاهش موتور مناسب است علائم بیماری پارکینسون همزمان با حکومت of لوودوپا به دلیل خاصیت آن به عنوان یک آگونیست گیرنده دوپامین. عمل آن در است مغز، جایی که عمل خود بدن را تقلید می کند انتقال دهنده عصبی. با این حال ، به دلیل عوارض جانبی شدید ، دارویی با اولویت محسوب نمی شود. احساسی این اثر درست در اینجا شروع می شود ، زمانی که گیرنده های دوپامین خاصی در مرکز وجود دارند سیستم عصبی تحریک می شوند برای خالی کردن بیمار معده، دارو دومپریدون دو روز قبل از شروع درمان تجویز می شود. به عنوان یک احساسی، از آن زمان آپومورفین به دلیل خطر اختلال قلبی عروقی یا فلج تنفسی ، به ویژه در کودکان ، با عواملی قابل تحمل تر جایگزین شده است. منفی ، آپومورفین در استفاده از غیرقانونی مورد توجه قرار گرفته است داروهای در صحنه مواد مخدر
خطرات و عوارض جانبی
عوارض جانبی ایجاد شده ممکن است به شکل دوز (تزریق ، قرص ، تزریق ، پماد) و دفعات مصرف بستگی داشته باشد. ترکیب مشترک آپومورفین با لوودوپا شناسایی عوامل ایجاد کننده عوارض جانبی دارو که در واقع رخ داده را دشوار می کند. علاوه بر افزایش تمایل به تهوع و استفراغ, افت فشار خون (رها کردن در خون فشار هنگام ایستادن از حالت خوابیده) ، حرکات ارادی غیرقابل کنترل ، گیجی یا خواب آلودگی ، توهم، اختلالات گوارشی و تنفسی اغلب رخ داده است. عفونت ها ، دهان زخم ، اختلالات در طعم رخ می دهد ، و همچنین التهاب از بینی یا حلق مخاط. به ندرت ، افزایش تشکیل رنگ سفید خون سلول ها و جنون. مشکلات رفتاری وسواسی ممکن است نیاز به تغییر در درمان داشته باشد.تداخلات وجود با کلوزاپین (عامل در درمان علائم ذهنی- عصبی) و با نورولپتیک گرفته شده در همان زمان آپومورفین ممکن است باعث افزایش اثر داروهای ضد فشار خون و الکل. از مصرف به زنان باردار و شیرده و همچنین کودکان و نوجوانان ، افراد دارای ضعف کبد و کلیه عملکرد ، با تمایل قبلی به تهوع، با افت فشار خون، بیماری های قلبی عروقی یا ریوی. برای افراد مسن و ناتوان فقط باید پس از ارزیابی دقیق منفعت / خطر ، آپومورفین تجویز شود.
