کمبود کولین استراز

تعریف - کمبود کولین استراز چیست؟

کولین استراز یک آنزیم است (ماده ای که باعث تسریع واکنش های شیمیایی در بدن می شود ، معمولاً یک پروتئین است) و در کبد. این نقش مهمی در انتقال انگیزه ها از اعصاب به عنوان مثال ، به عضلات (نگاه کنید به: صفحه پایان موتور). اگر کبد به هر دلیلی آسیب می بیند ، ظرفیت تولید نیز مختل می شود و کمبود کولین استراز رخ می دهد. بنابراین ، با تعیین کولین استراز در خون، می توان در مورد نتیجه گیری کرد کبد تابع.

دلایل کمبود کولین استراز چیست؟

از آنجا که کولین استراز در کبد تولید می شود ، تولید آن ممکن است در انواع اختلالات کبدی محدود شده و در نتیجه کمبود داشته باشد. چنین آسیب کبدی می تواند رخ دهد ، به عنوان مثال ، هنگام مسکن پاراستامول بیش از حد مصرف می شود علاوه بر این ، بیماری های مخرب سلول های کبدی مانند التهاب کبد (هپاتیت) ، سیروز کبدی یا کارسینوم سلولهای کبدی (کارسینوم هپاتوسلولار) می تواند منجر به کمبود تولید کولین استراز شود.

نه تنها کارسینوم سلولهای کبدی می تواند بر روی کولین استراز تأثیر بگذارد. در تعداد زیادی از بیماری های توموری ، بیماران در مراحل پیشرفته لاغر می شوند. این کمبود ذخایر فیزیکی همچنین می تواند منجر به کاهش عملکرد کبد و در نتیجه کمبود کولین استراز شود.

دو نوع مسمومیت نیز می تواند منجر به آسیب سلول های کبدی شود. اینها مسمومیت هایی با قارچ برگ غده یا حشره کش E 605 است. همچنین یک فرم مادرزادی کمبود کولین استراز وجود دارد.

علائم کمبود کولین استراز

کمبود کولین استراز را نمی توان تنها با یک علامت شناسی خاص بیماری تشخیص داد. اگر کولین استراز به دلیل بیماری کبدی مسبب کاهش یابد ، علائم متنوعی می تواند رخ دهد ، اما این علائم بیشتر به دلیل بیماری کبدی است تا خود کمبود کولین استراز. این علائم شامل زردی درم چشم یا پوست است (نگاه کنید به: زردی) ، خارش ، خونریزی ، رگهای قابل مشاهده در شکم یا بزرگ شدن کبد ، که قابل لمس می شود.

این علائم همیشه هنگام آسیب دیدن کبد اتفاق نمی افتد و مشخصه کمبود کولین استراز نیست. علائم خاص تنها زمانی اتفاق می افتد که یک بیمار تحت کمبود کولین استراز که هنوز ناشناخته است ، داروی خاصی تحت نظر عمومی تجویز کند بیهوشی برای شل کردن عضلات. عواقب و علل آن در زیر فصل زیر شرح داده شده است.

اثرات کمبود کولین استراز تحت بیهوشی

در طی بیهوشی، داروهایی برای عضلات تمدد اعصاب به صورت استاندارد آورده شده است. اینها باعث شل شدن عضلات بدن و در نتیجه تسهیل می شوند تهویه در طی بیهوشی و همچنین خود عملیات. یک گروه از آرامبخش عضلانی (نوع ساكسینیل) به اثر عضله دست می یابد تمدد اعصاب با اتصال به گیرنده های خاص عضله و تحریک بیش از حد آن.

این تحریک بیش از حد باعث تحریک بیشتر عضله شده و از تحریک بیشتر عضله جلوگیری می کند. این ماده شل کننده عضله توسط کولین استراز تجزیه می شود. این بدان معناست که کولین استراز شل کننده عضلانی را که به عضله متصل است تقسیم می کند.

سپس محصول برش از طریق خون. این مکانیسم باعث می شود تا شل کننده عضله به تدریج اثر خود را از دست بدهد تا زمانی که تحریک پذیری طبیعی عضله بازیابی شود. اگر اکنون کمبود کولین استراز وجود داشته باشد ، شل کننده عضله با سرعت بسیار کمتری شکسته می شود. این اطلاعات قبل از انجام بیهوشی همراه با تنفس مهم است ، زیرا گروه دیگری از داروها برای شل کردن عضلات استفاده می شود ، در غیر این صورت فلج خطرناک تنفس می تواند به عنوان عضله محرک برای تنفس رخ دهد (دیافراگم) همچنین توسط شل کننده عضله مسدود می شود. این خطر خصوصاً در نوع مادرزادی کمبود کولین استراز وجود دارد.