اسپیرامایسین به عنوان ماکرولاید آنتی بیوتیک در پزشکی انسان به عنوان تک آماده سازی با نیمه عمر 3 تا 4 ساعت در درمان عفونت در کودکان و بزرگسالان استفاده می شود. اسپیرامایسین همچنین ثابت کرده است که موثر در توکسوپلاسموز عفونت در طی بارداری.
اسپیرامایسین چیست؟
اسپیرامایسین ماکرولاید است آنتی بیوتیک که به گروه ماکرولید تعلق دارد. نیمه عمر آن 3 تا 4 ساعت است. به صورت قرص در درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود. به دلیل شباهت ماده فعال به پنی سیلین، می تواند به عنوان یک گزینه جایگزین در موارد عدم تحمل پنی سیلین تجویز شود. ماکرولیدها به خصوص در اطفال اغلب تجویز می شوند. این ماده از سویه های خاصی از Streptomyces ambofaciens به دست می آید یا تولید می شود. این در داروهای انسانی به عنوان تک آماده سازی با نام های روامایسین و سلکتومایسین تجویز می شود.
عمل فارماکولوژیک
به طور خلاصه اثر دارویی بر بدن مقابل ، اکنون باید ذکر شود که ماکرولیدها سنتز پروتئین را مهار می کند باکتری، از تکثیر آنها جلوگیری می کند (باکتریوستاز). در مقایسه با دیگر آنتی بیوتیک آماده سازی از گروه ماکرولید ، توسعه مقاومت کندتر رخ می دهد. مقاومت متقاطع بین اسپیرامایسین و اریترومایسین. این بین اسپیرامایسین و پنی سیلین و تتراسایکلین و استرپتومایسین و کلرامفنیکل. تخریب از طریق کبد، که متاسفانه می تواند رهبری به فعل و انفعالات با دیگران داروهای. به شرطی که اینها از طریق کبد. هنگامی که در هفته شانزدهم تا بیستم یا بعد از آن استفاده می شود بارداری، اثر درمان در هیچ مورد نباید تعریف شود حذف از انگل از بدن جنین یا نوزاد. مطالعات تجربی نشان می دهد که می تواند در اثر درمان.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
عفونت های تنفسی مانند ذات الریه، خوب سرفهو ورم لوزه قابل درمان است ماکرولیدها همچنین فارنژیت و گوش ، بینی، و عفونت های گلو. عفونت های سطحی از پوست، از جمله آکنه، نیز قابل درمان هستند. عفونت های مجرای ادرار ناشی از سوزاک همچنین به این درمان پاسخ دهید. این مورد همچنین در مورد عفونت های ناشی از مایکوباکتریوم های غیر معمولی غیر سل در بیماران آلوده به HIV نیز صدق می کند. در درمان پیشگیرانه یا درمانی زخم معده ، هدف از بین بردن آن است هلیکوباکتر پیلوری از معده مخاط. بر طبق اریترومایسین، هیچ تاثیری در H. influenzae ندارد. در دوزهای بالا اثر ضد توکسوپلاسما گوندی وجود دارد. در صورت عفونت با توکسوپلاسموز در طی بارداری, درمان با اسپیرامایسین داروی انتخابی است. این امر به ویژه تا زمان دستیابی به نتیجه نهایی قاطع سرولوژی در مورد سرم دوم ، صادق است. بروز بیماری مادرزادی توکسوپلاسموز اگر درمان به موقع شروع شود ، می تواند 50 تا 70 درصد کاهش یابد. ظاهراً با درمان ترکیبی اسپیرامایسین با تا 90 درصد افزایش امکان پذیر است پیریمامین و سولفادیازین در هفته شانزدهم تا بیستم بارداری یا بعد از آن. علاوه بر این ، آسیب داخل رحمی نیز می تواند از نظر شدت بالقوه قابل توجهی کاهش یابد.
خطرات و عوارض جانبی
شایعترین عوارض داخلی شامل علائم گوارشی مانند اسهال (اسهال) و نفخ. غیر معمول نیست که این علائم همراه باشد تهوع. آشفتگی های صفرا و کبد و همچنین ایجاد یک سودوممبران به اصطلاح ناشی از آنتی بیوتیک کولیتاست. با این حال، آریتمی قلبی همچنین بیشتر مشاهده می شود و بنابراین متأسفانه در هنگام مصرف اسپیرامایسین به لیست عوارض جانبی نامطلوب تعلق دارد. در نوار قلب این اختلالات خود را به صورت torsade de pointes نشان می دهند. این بدان معنی است که مدت زمان بین تحریک الکتریکی بطن و بازگشت تحریک طولانی است. از نظر پوست ، تحریک پوست رایج است. آلرژی ، واکنش های ایمنی بدن به مواد غیر عفونی خارجی (مواد حساسیت زا یا آنتی ژن) نیز شایع است. نتیجه علائم التهاب و شکل گیری آنتی بادی. میکوز (عفونت قارچی) ، به عنوان مثال ناشی از قارچ های بیماریزا از خارج ، نیز می تواند رخ دهد. به طور کلی ، خستگی از یک سو و اختلالات خواب از طرف دیگر گزارش شده است. بسیاری از مبتلایان نیز شکایت دارند تب.
