آرتریت روماتوئید: آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

  • شمارش خون کوچک
  • شمارش دیفرانسیل خون
  • پارامترهای التهابی - CRP (پروتئین واکنش پذیر C) یا ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز):
    • CRP یک نشانگر زیستی برای تشخیص و در عین حال ارزیابی فعالیت بیماری آرتریت روماتوئید است [سطح CRP خفیف تا متوسط ​​افزایش یافته]
    • CRP ممکن است نقش مهمی در روند تخریب استخوان روماتوئید داشته باشد آرتروز از طریق القای بیان RANKL ، یعنی در تمایز مستقیم پیش سازهای استئوکلاست به استئوکلاستهای بالغ (پیدایش استئوکلاست).
    • ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز): [بالا؛ > 10 میلی متر]
  • وضعیت ادرار (آزمایش سریع برای: نیتریت ، پروتئین ، هموگلوبین, اریتروسیت ها, لکوسیتها) شامل رسوب ، در صورت لزوم کشت ادرار (تشخیص پاتوژن و مقاومت سنجی ، یعنی آزمایش مناسب آنتی بیوتیک ها برای حساسیت / مقاومت).
  • الکتروفورز سرم
  • ضدسیترولین آنتی بادی - آنتی بادی علیه پپتیدهای سیترولینه حلقوی (ACPA ، CCP-Ak ، anti-CCP) [بالاترین ویژگی و حساسیت بیماری! ] ، اینها در ترکیب با فاکتورهای روماتوئید می توانند باعث افزایش قابلیت اطمینان تشخیص در مراحل اولیه بیماری ضدسیترولین آنتی بادی بر ضد پروتئین ها حاوی اسید آمینه نادر است سیترولین. اثبات شده است که مفصل مفصلی مبتلا است مخاط بیماران مبتلا به روماتوئید آرتروز ترشح شده سیترولین شده است پروتئین ها، که ممکن است مسئول پاسخ التهابی و تخریب بافت باشد. قبلاً در مراحل اولیه RA ، CCP-AK * در حدود 80٪ قابل تشخیص است (حساسیت (درصد بیماران مریضی که با استفاده از آزمایش بیماری در آنها تشخیص داده شده است ، یعنی نتیجه آزمایش مثبت اتفاق می افتد) تقریباً 75٪). ویژگی حدود 96٪). بنابراین ، CCP-AK مثبت در موارد نامشخص تشخیصی و فاکتور روماتوئیدبیماران منفی نشان دهنده یک افزایش قابل توجه تشخیصی هستند. CCP-AK تشخیص داده شده تقریباً اثبات روماتوئید محسوب می شود آرتروز.
  • فاکتور روماتوئید * (RF ؛ به زیر مراجعه کنید) [تنها تعیین RF برای تشخیص آرتریت روماتوئید با توجه به دانش فعلی رد می شود!]
  • ANA (ضد هسته ای) آنتی بادی).

* اتفاق معمول با پیش آگهی بدتری همراه است.

فاکتور روماتوئید (RF)

در زمینه آرتریت روماتوئید ، پارامترهای مختلف التهابی بررسی می شود. اینها نشانه ای از التهاب غیر اختصاصی است ، اگرچه به تنهایی نمی توانند وجود آرتریت روماتوئید را تأیید کنند. آنها به طور کلی با فعالیت بیماری ارتباط دارند - یعنی هرچه سطح التهاب بیشتر باشد ، احتمال آسیب مفصلی پیش رونده بیشتر است. سایر پارامترهای آزمایشگاهی عبارتند از:

  • IL-1 ، TNF-alpha ، IL10 ، IL12 ، آنتاگونیست گیرنده IL-1- (IRAP) ، ICAM-1 ، متالوپروتئینازها (MMP ها) ، کاتپسین ها ، استئوکلسین - این پارامترها بیشتر مورد توجه علمی هستند تا اینکه برای تشخیص عادی مناسب باشند.
  • غضروف پروتئین ماتریس الیگومریک (COMP) - نشانگر زیستی برای تخریب غضروف مفصلی. بخشهایی از پروتئین توسط فرآیندهای التهابی ، آسیب زا یا دژنراتیو در مفصل آزاد می شوند غضروف. در آرتریت روماتوئید ، یک مقدار بالا نشان دهنده فعال بودن است غضروف تخریب ، یک معیار مهم پیش آگهی برای تخریب قابل اندازه گیری رادیولوژیکی است.
  • آنتیبادیهای خودکار به RA33 (hnRNP-A2) - آنتی بادی های RA 33 با یک دوره بیماری خفیف همراه هستند.

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه دوم - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

  • HLA-B27 - نشانه ای از اسپوندیلوآرتریتیدها (بیماری روماتیسمی التهابی با درگیری غالب ستون فقرات: ساکروایلیاک مفاصل (sacroilitis) و ستون فقرات (سندسموفیت ها ، اسپوندیلیت)).
  • HLA-DR4 و HLA-DR1 (اپی توپ مشترک ، یک مورد رایج است ژن بخش) - بیشتر در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مشاهده می شود.
  • HLA-DRB1 - هنگامی که اسید آمینه والین در موقعیت 11 قرار دارد:
    • در هر دو HLA-DRB1 وجود دارد پروتئین ها (هموزیگوت ؛ ناقل): 74٪ بیماران در طی پنج سال تخریب مفصلی شدید داشتند.
    • ناقلین صفات هتروزیگوت: 61٪.

    در بیماران با اسید آمینه متفاوت در موقعیت 11 (غیر ناقل) ، بیماری فقط در 48٪ از بیماران به سرعت پیشرفت می کند.

  • اسید اوریک/سوراخ شدن مفصل - برای تمایز چند ضلعی نقرس و آرتریت های عفونی (التهاب مفصل).
  • آنتی بادی سیتوپلاسمی آنتی نوتروفیل (ANCA) - نشانه ای از واسکولیتیدها (التهاب عروقی).
  • تحلیل سینوویال
  • سرولوژی خود ایمنی آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) ، آنتی بادی علیه آنتی ژن های قابل استخراج (ENA) ، آنتی بادی های ضد کاردیولیپین ، آنتی بادی های ضد سیترولین (نگاه کنید به بالا).
  • غربالگری بیماری های قلبی عروقی (منظم).