پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.
- تعیین PH واژن
- مجموعه اسمیر میکروبیولوژیکی برای شفاف سازی عفونت ها.
- آزمایش ادرار - برای رد احتمال سيستيت (ادراری مثانه عفونت)
- یک آزمایش سریع برای نیتریت ، تشکیل نیتریت را تشخیص می دهد باکتری در صورت لزوم در ادرار [تشخیص نیترات در عفونت ادراری (UTI): 95٪ با آزمایش نیترات مثبت کشت مثبت دارند ، با این حال ، 45٪ با آزمایش منفی ، به ویژه در نوزادان]
- به همین ترتیب ، لکوسیتوریا (افزایش تعداد سفید خون سلولهای موجود در ادرار) قابل تشخیص است. [طبق دستورالعملهای S3 آلمان ، الف عفونت مجاری ادراری (UTI) در صورت مثبت بودن تست نیتریت یا لکوسیت استراز احتمالاً در نظر گرفته خواهد شد].
- مقادیر pH ادرار> 7.0 در مشخصات روزانه pH = نشانگر a عفونت مجاری ادراری با تشکیل اورهاز باکتری (خطر تشکیل سنگ عفونت).
- در صورت لزوم ، رسوب ادرار یا کشت ادرار (تشخیص پاتوژن و مقاومت سنجی ، یعنی آزمایش مناسب آنتی بیوتیک ها برای حساسیت / مقاومت) از ادرار جریان متوسط یا ادرار کاتتر.
پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه دوم - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.
- آزمایش فیبرونکتین (فیبرونکتین جنینی (fFN ؛ نشانگر بیوشیمیایی بلوغ دهانه رحم) - از این آزمایش برای پیش بینی زایمان زودرس قریب الوقوع استفاده می شود. در صورت منفی بودن آزمایش در مورد علائم بالینی تولد زودرس قریب الوقوع، می توان با اطمینان حدود 99٪ اظهار داشت که طی 14 روز آینده هیچ تولدی انجام نمی شود. این می تواند از بستری شدن در بیمارستان ، القای رسیدن ریوی با کورتیکواستروئیدها و هر توکلیتیک برنامه ریزی شده جلوگیری کند درمان (مهار زایمان). در حالی که یک آزمایش مثبت ممکن است با افزایش خطر زایمان زودرس همراه باشد ، اما پیش بینی قطعی نیست. فیبرونکتین جنین حاصل از ترشحات واژن اندازه گیری می شود. این آزمایش را می توان در SSW 22-35 انجام داد. اگر بارداری سالم است ، در این مدت نباید فیبرونکتین جنین ترشح شود.
- مایع آمنیوتیک تست (آزمایش بیوشیمیایی برای مایع آمنیوتیک پروتئین ها برای بررسی پارگی زودرس غشاها. پروتئین های مایع آمنیوتیک قابل تشخیص در ترشحات واژن پس از پارگی زودرس غشا اندازه گیری می شود). - تعیین اینکه آیا پارگی زودرس غشاها وجود دارد ، می تواند در موارد فردی بسیار دشوار باشد ، اما از نظر بالینی مرتبط است. این به این دلیل است که در موارد زایمان زودرس و پارگی زودرس غشاها ، حکومت of آنتی بیوتیک ها نشان داده شده است. آنها رهبری به کاهش سندرم عفونت آمنیوتیک (عفونت حفره تخمک ، جفت/ جفت رحم ، غشاها و احتمالاً جنین/ کودک متولد نشده در طی بارداری یا تولد با خطر سپسیس (خون مسمومیت) برای کودک) و تولد زودرس نرخ. اگر فقط زایمان زودرس یا نارسایی دهانه رحم (ضعف دهانه رحم) ، آنتی بیوتیک ها به طور کلی نشان داده نشده است ، مگر اینکه یک وجود داشته باشد عفونت واژن (واژینیت)
- پارامترهای التهابی: CRP (پروتئین واکنش پذیر C) و لکوسیتها.
سایر یادداشت ها
- اندازه گیری طول دهانه رحم و آزمایش فیبرونکتین در یک مطالعه مشاهده ای آینده نگر بزرگ ، از جمله استفاده ترکیبی ، از مقدار پیش بینی کم برخوردار بودند:
- تولد زودرس با کوتاه شدن طول دهانه رحم در سونوگرافی اول و 8.0/35٪ (439 از 23.3 زن) در معاینه دوم مشخص شد (مشخصات 94٪ و 403٪ بود) "تعداد مورد نیاز برای غربالگری است ”: 97.8 زن برای تشخیص زایمان زودرس قریب الوقوع به سونوگرافی (سونوگرافی) نیاز دارند.
- آزمایش فیبرونکتین به عنوان اندازه گیری غربالگری حتی کمتر مفید بود: تولد زودرس به ترتیب فقط در 7.3٪ (30 از 410 زن در آزمایش دوم) و 8.1٪ (31 از 384 زن در آزمایش سوم) به ترتیب مشخص شد (مشخصات 96 و 96.8٪ ؛ "تعداد مورد نیاز برای غربالگری": 680 زن برای تشخیص زایمان زودرس قریب الوقوع به آزمایش فیبرونکتین نیاز دارند)
