اعتیاد به مواد مخدر وابستگی پاتولوژیک به یک ماده خاص است. توسط فرد آسیب دیده نمی توان این مسئله را کنترل و یا به راحتی متوقف کرد. ماده محرک ممکن است باشد هروئين, كوكائين، یا حتی الکل یا داروها اعتیاد به مواد مخدر به بدن و روان فرد آسیب می رساند و به طور بالقوه کشنده است.
اعتیاد به مواد مخدر چیست؟
متخصصان از اصطلاح اعتیاد به مواد مخدر به معنای وابستگی پاتولوژیک به یک یا چند ماده استفاده می کنند. الکل، دارو یا حتی غیرقانونی است داروهای مانند هروئين, كوكائين یا حتی در صورت استفاده مکرر از ماری جوانا می تواند باعث اعتیاد به مواد مخدر شود. مبتلایان معمولاً در ابتدا از معتاد بودن خود آگاهی ندارند و یا نمی خواهند خودشان آن را بپذیرند. مصرف ماده مربوطه باعث افزایش شدید یا حتی عمیق شدن آن می شود تمدد اعصاب و فرار موقت از واقعیت را نشان می دهد ، که پس از فروکش کردن احساس مربوطه باید به هر قیمتی تکرار شود. فرد مبتلا نمی تواند این ولع مصرف را کنترل کند و ممکن است برای بدست آوردن ماده مواد مخدر مرتکب اقدامات جنایی شود. اعتیاد به مواد مخدر اساساً به درمان پزشکی و روانشناختی احتیاج دارد ، زیرا بدن و روان فرد آسیب دیده را به شدت آسیب می زند.
علل
علیرغم تحقیقات فشرده ، دانش هنوز نتوانسته است عواملی را که به وضوح مشخص شده است ، شناسایی کند رهبری به توسعه اعتیاد به مواد مخدر با این حال ، مشخص شده است که احتمالاً ترکیبی از م biologicalلفه های بیولوژیکی ، اجتماعی و روانشناختی است که در نهایت باعث اعتیاد می شود. این تعصبی که بخصوص افراد دارای شرایط اجتماعی دشوار به آن پناه می برند داروهای از این طریق قابل تأیید نیست. اگرچه افرادی هستند که می خواهند با کمک به زندگی خود را از فقر و محرومیت فرار کنند داروهای، افراد ثروتمند یا حتی مشهور اغلب تمایل دارند به مواد مخدر روی بیاورند. بنابراین معتادان به مواد مخدر ، صرف نظر از سن ، جنسیت و ساختار شخصیتی فردی ، در همه طبقات اجتماعی یافت می شوند.
علائم ، شکایات و علائم
با اعتیاد به مواد مخدر موجود ، علائم و شکایات مختلفی می تواند رخ دهد که بسته به نوع مواد مخدر بسیار متفاوت است. یک علامت معمولی قابل توجه است عدم تمرکز، به طوری که فرد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر موجود نمی تواند عملکرد مداوم خوبی داشته باشد. در بسیاری از موارد ، لرزش طولانی مدت دست نیز وجود دارد که به خصوص در هنگام مسمومیت ادامه می یابد. یکی دیگر از علائم اعتیاد به مواد مخدر و در عین حال بسیار بارز ، ظاهر نامرتب است. افراد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر با استفاده منظم از مواد مخدر به شدت مشخص می شوند. گوشه های دهان پارگی ، دندانهای آسیب دیده ، لکه دار شدن پوست و قرمز شدن چشم ها نشانه های واضحی از اعتیاد به مواد مخدر است. علاوه بر این ، بیماری های زمینه ای مختلف نیز می توانند ناشی از اعتیاد به مواد مخدر باشند. آسیب دائمی به کلیه ها ، کبد و مغز غیرمعمول نیست به طور کلی ، همیشه توصیه می شود در صورت اعتیاد به مواد مخدر موجود ، با پزشک مشورت کنید تا سریع و روان باشد درمان می تواند صورت گیرد. در غیر این صورت ، اعتیاد به مواد مخدر حتی می تواند رهبری اگر تمام علائم و نشانه ها نادیده گرفته شود ، به مرگ منجر شود.
تشخیص
اعتیاد به مواد مخدر با کمک آزمایش های روانشناسی و پزشکی تشخیص داده می شود. مکالمه با فرد مبتلا همچنین می تواند اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد. با این حال ، معتادان به مواد مخدر گرایش به انکار و پنهان کردن اعتیاد دارند. از آنجا که استفاده از مواد مختلف به روان و همچنین بدن حمله می کند ، پزشک معالج می تواند استفاده کند خون تست ها ، مو نمونه ها ، یا سونوگرافی معاینات برای تعیین وجود سو abuse مصرف مواد مخدر. نارسایی های روانی یا اختلالات هوشیاری نیز می تواند نشان دهنده وجود یک اعتیاد باشد. با اعتیاد به مواد مخدر همیشه باید به عنوان یک اصل اساسی رفتار شود ، در غیر این صورت اشکال فزاینده ای به خود می گیرد و بنابراین فرد مورد نظر را از نظر اجتماعی ، روانی و همچنین جسمی تحت تأثیر قرار می دهد. از آنجا که بدن در طولانی مدت آسیب جدی می بیند ، در صورت عدم درمان می تواند به طور بالقوه کشنده باشد.
عوارض
در بدترین حالت ، اعتیاد به مواد مخدر می تواند منجر به مرگ شود. این امر به ویژه در صورت مصرف بیش از حد داروی خاص یا در صورت استفاده طولانی مدت از ارگانیسم ، ارگانیسم به شدت آسیب دیده است. در بیشتر موارد ، اعتیاد به مواد مخدر باعث از بین رفتن آن می شود سیستم ایمنی بدن.مواد مخدر تأثیر منفی بر قلب, کبد، کلیه ها و معده و می تواند باعث ایجاد مشکل در این اندام ها شود. اعتیاد به مواد مخدر را از بین می برد اعصاب، تا بتواند رهبری به اختلالات ادراکی ، که عمدتا در اندام های انتهایی رخ می دهد. مغز همچنین تحت تأثیر اعتیاد به مواد مخدر قرار دارد. این می تواند منجر به اختلال در تفکر و عقب افتادگی. به عنوان یک قاعده ، خسارت ناشی از اعتیاد به مواد مخدر قابل برگشت نیست. مشکلات روانی شدیدی نیز وجود دارد. اینها می تواند تأثیر منفی بر دوستی و سایر ارتباطات اجتماعی بگذارد. غالباً ، افراد مبتلا در صورت عدم مصرف مواد مخدر پرخاشگر می شوند و همچنین برای انجام اعمال خشونت آمادگی دارند. درمان اعتیاد به مواد مخدر معمولاً به صورت ترک اعتیاد امکان پذیر است. با این حال ، بیمار باید با خود اعتراف کند که از اعتیاد به مواد مخدر رنج می برد. در بیشتر موارد ، کناره گیری منجر به موفقیت می شود. با این حال ، اعتیاد به مواد مخدر می تواند در طول زندگی دوباره بروز کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اعتیاد به مواد مخدر باید همیشه توسط پزشک یا یک درمانگر مناسب درمان شود ، زیرا فرد مورد نظر نمی تواند به تنهایی با اعتیاد به مواد مخدر موجود کنار بیاید. البته نوع دارو نقش بسیار بزرگی دارد. اگر فرد مبتلا به یک داروی سخت اعتیاد داشته باشد ، مانند هروئين or كوكائين، پس حتی یک خطر جدی برای زندگی وجود دارد. به خصوص اگر اعتیاد موجود بدون هیچ درمانی باقی بماند ، در این صورت اعتیاد به مواد مخدر حتی می تواند منجر به مرگ شود. با این حال ، اگر فرد مبتلا تصمیم بگیرد که به درمان بپردازد ، قطعاً این روش صحیح است و از اهمیت بالایی نیز برخوردار است. تنها در صورت ارائه سریع درمان ، در این صورت احتمال بهبودی کامل تضمین می شود. اما اگر فرد مبتلا از این کار چشم پوشی کند درمان یا درمان ، پس از آن بهبودی مستقل به نظر می رسد چیزی جز خوب نیست. فقط به ندرت معتادان به مواد مخدر به تنهایی از پس چنین بحرانی خارج می شوند ، آنقدر مناسب درمان ضروری است. به همین دلیل ، موارد زیر اعمال می شود: هر کسی که از اعتیاد به مواد مخدر رنج می برد ، نباید درمان و درمان را به تعویق بیندازد. تنها درمان حرفه ای می تواند بهبودی سریع و کامل را تضمین کند.
درمان و درمان
اگر اعتیاد به مواد مخدر به وضوح تشخیص داده شده باشد ، پزشک معالج درمان را آغاز می کند. این امر به صورت سرپایی در یک کلینیک صورت می گیرد و از اجزای مختلف تشکیل شده است. اول ، برداشت یا دفع مسمومیت اتفاق میافتد. تحت نظارت پزشکی ، بیمار از مواد اعتیاد آور محروم است. علائم ترک را که می توان با دارو کاهش داد. سپس مرحله به اصطلاح برداشت می تواند آغاز شود. در طول این مرحله ، که می تواند تا یک سال طول بکشد ، بیمار یاد می گیرد زندگی خود را بدون دارو ادامه دهد. بحثهای روانشناختی شدیدی درگیر است که غالباً درگیر خانواده و شریک زندگی می شوند. فهمیدن عامل انفرادی اعتیاد می تواند نقشی تعیین کننده در جلوگیری از عود بعدی داشته باشد. مرحله اجتماعی سازی به معتاد کمک می کند تا راه خود را به زندگی روزمره بازگرداند و به عنوان مثال یک آپارتمان و یک شغل پیدا کند و ارتباطات اجتماعی برقرار کند. معتادان به مواد مخدر به طور کلی خطر عود زیادی دارند ، به همین دلیل قبل از دستیابی به پرهیز طولانی مدت انجام چندین روش درمانی غیرمعمول نیست. خطر احتمالی عود مادام العمر است.
چشم انداز و پیش آگهی
اکثر معتادان بدون کمک متخصص نمی توانند از اعتیاد به مواد مخدر دور شوند. چشم انداز تصمیم گیری برای تصمیم گیری در مورد عدم مصرف بیشتر دارو و پایبندی به آن تصمیم بسیار اندک است. از طرف دیگر ، با حمایت حرفه ای ، تعداد زیادی از معتادان سابق وجود دارند که امروزه دیگر نیازی به مواد مخدر ندارند. با این وجود میزان عود بالا است و روش ها و روش هایی وجود دارد که پس از درمان موفقیت آمیز بدون دارو باقی بماند. اولین قدم برای بهبود پیش آگهی اعتیاد به مواد مخدر ، پذیرش کمک حرفه ای به شکل لازم است. برای بعضی از داروها مراجعه به روان درمانگر یا حتی پزشک خانواده کافی است - داروهای سبک یا قانونی مانند سیگار از این طریق می توانند زندگی فرد را ممنوع کنند. گروه های خودیاری نیز مفید هستند. در مورد اعتیاد به مواد مخدر ، آنها کمک طولانی مدت در کنار آمدن با زندگی بدون مواد مخدر در آینده می کنند. در موارد اعتیاد شدید به مواد مخدر یا داروهای سخت ، اقدامات فوری معمولاً پذیرش مجدد در اعتیاد و به دنبال آن است سرد بوقلمون یا داروی جایگزین مانند متادون. اعتیاد به مواد مخدر به خودی خود یک عمر ادامه خواهد داشت. نمی تواند ناپدید شود. این امر باعث می شود معتادان سابق مواد مخدر را قادر به ترک استفاده از مواد مخدر با استفاده مناسب و طولانی مدت کنند معیارهای. شانس موفقیت تا حد زیادی به انگیزه فرد معتاد ، محیط اجتماعی وی و حمایتی که در این مسیر دریافت می کند بستگی دارد.
پیشگیری
از اعتیاد به مواد مخدر فقط به میزان محدود می توان پیشگیری کرد. اگر فردی مبتلا متوجه اولین علائم اعتیاد شود یا اگر دوستان یا خانواده علائم مربوطه را مشاهده کنند ، در صورت تردید باید از یک مرکز مشاوره بازدید کرد. اینها به صورت رایگان و در صورت تمایل به صورت ناشناس با راه دشوار زندگی بدون دارو کمک می کنند.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
امکانات خودیاری معیارهای در زندگی روزمره که اعتیاد به مواد مخدر هنوز وجود دارد و انجام می شود محدود است. این در مراحل کناره گیری و پرهیز متفاوت است. به عنوان مثال ، از مبتلایانی که رفتارهای اعتیادی خود را دنبال می کنند انتظار نمی رود که در زندگی روزمره استراتژی های اجتناب از خود بروز دهند ، زیرا اعتیاد تا حد زیادی کنترل آنها را بر اعمالشان از بین می برد. این بستگی به ماده استفاده شده و مقدار آن بسیار متفاوت است. تنها کاری که می توان انجام داد این است که سعی کنید بر افراد مبتلا از خارج تأثیر بگذارد و آنها را وادار کند تا اعتیاد خود را تشخیص دهند و اقدامات لازم را با هدف ترک انجام دهند. راهکارهایی مانند مخفی کردن یا دفع مواد از محیط فرد مبتلا به سختی مفید نیستند و در بهترین حالت منجر به پرخاشگری یا ناامیدی می شوند. سرد ترک بوقلمون با همه داروها امکان پذیر نیست. در هنگام ترک ، صحبت با دوستان و خانواده می تواند کمک کند. فعالیت های تازه کشف شده باعث حواس پرتی علائم ترک می شود و چشم اندازهای جدیدی را برای مبتلایان باز می کند. ممکن است در طی این امر ، رفتار جبرانی از طریق پیگیری بیش از حد یک فعالیت ایجاد شود. پرهیز منوط به این است که فرد مبتلا از فرصت استفاده از رفتارهای قدیمی مصرف خود جلوگیری کند. این ممکن است شامل (موقت) پرهیز از وقایع اجتماعی باشد (الکل، سیگار) افراد مبتلا نیز باید کاری برای انجام دادن داشته باشند. ورزش ، سرگرمی ، و پخت و پز، به عنوان مثال ، می تواند به افراد کمک کند تا بهتر با ترک و پرهیز کنار بیایند.
