یافته های فنی | علائم حمله قلبی

یافته های فنی

مهمترین روش برای به دست آوردن اطمینان در صورت مشکوک به سکته قلبی است الکتروکاردیوگرام یا به اختصار ECG. این شامل اندازه گیری برانگیختگی است قلب عضلات با استفاده از الکترودها. تغییراتی معمول در نوار قلب وجود دارد که مشخصه سکته قلبی است.

بعد از مرحله حاد ، بیشتر اختلالات گردش خون یا مزمن آریتمی قلبی با استفاده از نوار قلب استرس تشخیص داده می شود و a نوار قلب طولانی مدت. نوار قلب تحریک الکتریکی در را نشان می دهد قلب، که ، به اصطلاح ، راهنما برای ضربان قلب. بسته به اینکه کدام سلول ها تحریک شده و در نتیجه فعال شوند ، بثورات در نوار قلب ایجاد می شود.

زمانی که تمام سلولها در آن هستند قلب اتاق ها فعال می شوند به عنوان یک قطعه ST اصطلاحاً در ECG قابل مشاهده است. همانطور که سلولهای عضله قلب در صورت a می میرند سکته و بنابراین دیگر نمی تواند فعال شود ، تغییری رخ می دهد که در یک ارتفاع قطعه ST نشان داده می شود ، یعنی انحراف خط بالاتر از آنچه در ECG معمولاً مشاهده می شود. این را می توان بلافاصله پس از تشخیص داد سکته اتفاق افتاده است و نقاط مختلفی که تحریک الکتریکی بدن اندازه گیری می شود می تواند اطلاعاتی را در مورد محل انفارکتوس در قلب فراهم کند.

تغییر QRS بافتی را نشان می دهد که قبلاً مرده است ، یعنی بافتی که قبلاً در اثر کمبود از بین رفته است خون جریان. چنین تغییری همیشه به عنوان یک اسکار به اصطلاح انفارکتوس قابل مشاهده است. در مرحله حاد انفارکتوس میوکارد ، نوار قلب نیز می تواند عوارض همراهی از جمله ایجاد کند آریتمی قلبی یا فیبریلاسیون بطنی قابل مشاهده است. با این حال ، در حدود 20٪ از بیماران مبتلا به انفارکتوس ، هیچ علامت معمولی در نوار قلب مشاهده نمی شود و باید انفارکتوس با استفاده از خون نمونه.

تکنیک های تصویربرداری

در صورت مشکوک بودن به انفارکتوس ، روش های تصویربرداری مانند آنژیوگرافی or اکوکاردیوگرافی همچنین علائم سکته را نشان می دهد. بنابراین ، اشک در دیواره محفظه ، عدم توانایی در بستن دریچه میترال یا مایع در پیراشامه (افیوژن پریکارد) قابل شناسایی است. آنژیوگرافی امکان تشخیص مستقیم انسداد و انقباضات با استفاده از کاتتر قلبی را فراهم می کند.

تست آزمایشگاهی

سرانجام ، یک معاینه آزمایشگاهی علائم سکته قلبی را نیز نشان می دهد. از شرایط زیر استفاده شده است: سلولهای عضلانی قلب در حال مرگ ، که برای سکته قلبی معمول است ، به اصطلاح نشانگر زیستی ترشح می کنند. نشانگر زیستی می تواند یک آنزیم یا پروتئین دیگر باشد.

این نشانگرهای زیستی قلب شامل یک اندازه گیری غلظت این نشانگرها در خون در طی یک دوره زمانی غلظت بسیار زیاد می تواند نشانه a باشد سکته. به این ترتیب می توان در مورد شروع ، شدت و پایان حمله قلبی نتیجه گیری کرد که بعداً می تواند برای تشخیص دقیق و درمان مهم شود.

• کراتین کیناز
• تروپونین
• میوگلوبین
• لاکتات دهیدروژناز
• آسپارتات آمینوترانسفراز

سلولهای مختلف بدن بسته به عملکرد آنها متفاوت است پروتئین ها. به عنوان مثال ، پروتئین تروپونین فقط در سلولهای عضلانی قلب وجود دارد. در صورت حمله قلبی ، سلول های عضلانی قلب به دلیل اختلال در گردش خون از بین می روند.

به عنوان یک نتیجه، پروتئین ها از داخل سلول ، از جمله تروپونین، آزاد شده و به مقدار زیاد در خون وجود دارد. از دو ساعت پس از شروع حمله قلبی ، یک افزایش یافته است تروپونین سطح خون را می توان تشخیص داد این گواهی قابل اعتماد برای تشخیص حمله قلبی و می تواند با استفاده از یک آزمایش سریع با قطره خون یا توسط یک تشخیص داده شود آزمایش خون در آزمایشگاه