معرفی
خونریزی پری کاردیال ، تجمع مایع افزایش یافته (از حدود 50 میلی لیتر) در داخل است پیراشامه. برای اینکه بتوانید این موضوع را به راحتی درک کنید ، ابتدا باید شرایط تشریحی موجود در مدیاستینوم (فضای مدیاستن) را در نظر گرفت. در مدیستینوم ، قلب در درون نهفته است پیراشامه.
La پیراشامه از دو قسمت تشکیل شده است: یکی پریکارد فیبروزوم خارجی است که به دیافراگم در پایین ، و دیگری سرم پریکارد داخلی است. سرم پریکاردیوم از دو برگ تشکیل شده است که اصطلاحاً "لامینا" نامیده می شود. قسمت بیرونی این دو برگ Lamina parietalis pericardii نامیده می شود و کاملاً با Pericardium fibrosum ذوب شده است.
برگ داخلی Lamina visceralis pericardii نامیده می شود و بنا بر تعریف ، بیرونی ترین لایه گلدان است قلب (= اپی کاردیوم) بین این دو برگ پریکارد شکاف وجود دارد ، جایی که معمولاً مقدار کمی مایع وجود دارد ، به طوری که در حین حرکات دو برگ می توانند به راحتی از کنار یکدیگر عبور کنند قلب و ضربان قلب مقدار سالم مایعات حدود دو تا ده میلی لیتر است. اگر آب موجود در پریکارد شروع به فشار بر روی قلب و فشرده سازی آن کند ، بنابراین مانع اعمال قلب می شود ، به این عمل گفته می شود تامپوناد پریکارد یا تامپوناد پریکارد.
نشانه ها
افیوژن کوچک اغلب باعث ایجاد ناراحتی نمی شود. اگر افیوژن با گذشت زمان به آرامی افزایش یابد ("افیوژن مزمن") ، علائم معمولاً از حجم 300 میلی لیتر احساس می شوند. این ممکن است از تنگی نفس (تنگی نفس) ، فشار خون بالا (فشار خون بالا) یا تپش قلب (تاکی کاردی).
علاوه بر این ، افراد مبتلا معمولاً از نظر جسمی احساس ضعف می کنند و گاه گاهی احساس می کنند درد پشت استخوان سینه. بزرگ گردن وریدها (رگ های گردن) نیز ممکن است متراکم شوند. سایر علائمی که ممکن است توسط پزشک مشاهده شود شامل نرمی است قلب صدا می کند و احتمالاً مالش پریکارد در هنگام گوش دادن با استتوسکوپ ، و همچنین بزرگ شدن کبد (هپاتومگالی).
ممکن است آب در شکم نیز ایجاد شود. اگر افیوژن پریکاردیال در مدت زمان کوتاهی رخ دهد (افیوژن حاد) ، حتی مقادیر کم (حدود 150 تا 200 میلی لیتر) می تواند علائم شدیدی ایجاد کند که بسیار شبیه به سکته. یک اتفاق حاد با تکامل سریع می تواند به کاردیوژنیک ختم شود شوک (نارسایی پمپاژ قلب) ، به همین دلیل است که ریزش حاد همیشه یک وضعیت اضطراری است و باید بر اساس آن درمان شود.
