گرفتگی در حالت خوابیده
گرفتگی عضلات در پاها هنگام دراز کشیدن نادر نیست. اگر ماهیچه ها قبلاً به شدت تحت فشار بوده اند ، این امر به طور مکرر اتفاق می افتد. در حالت استراحت ، ماهیچه های بیش از حد تمرین شده دیگر به اندازه کافی تامین نمی شوند خون و گرفتگی عضلات بیشتر محتمل هستند اما در مقابل ، گرفتگی عضلات همچنین می تواند در طول استراحت طولانی مدت رخ دهد.
در اینجا نیز کافی نیست خون تامین ماهیچه ها علت آن است. بنابراین ، همیشه به حرکت کافی ، متوسط و سازگار عضلات توجه کنید. به خصوص در شب گرفتگی های مکرر رخ می دهد. به منظور جلوگیری از این امر ، باید مراقب گرم نگه داشتن پاها و به ویژه پاها بود تا ماهیچه ها شل شوند. همچنین باید مطمئن شوید که پاهای شما در حالت خوابیده در وضعیت راحتی قرار دارند ، زیرا موقعیت نامطلوب پاها نیز می تواند باعث گرفتگی شود.
گرفتگی ناشی از فتق دیسک
علاوه بر دلایلی که در "علل" گرفتگی در پاها ذکر شده است ، می تواند ناشی از فتق دیسک در ستون فقرات کمری نیز باشد. در صورت فتق دیسک (افتادگی) ، قسمتی از دیسک از لنگر خود خارج شده و وارد کانال نخاعی که در آن نخاع واقع شده است. نخاع همیشه در این فرایند محدود نمی شود.
با این حال ، در صورت افزایش فشار در برابر نخاع، یک ریشه عصب یا خارج شدن اعصاب، این می تواند باعث گرفتگی در پاها یا بازوها شود (بسته به ارتفاع فتق دیسک در ستون فقرات کمری). علاوه بر گرفتگی عضلات ، درد، فلج و اختلالات حسی اغلب رخ می دهد. اگر به دلیل فتق دیسک کمر ، گرفتگی در پاها ایجاد شود ، فتق دیسک معمولاً در سطح ستون فقرات کمری قرار دارد.
گرفتگی پاها در بیماری مولتیپل اسکلروزیس
برخی از افراد مبتلا به ام اس نیز ممکن است به عنوان بخشی از این بیماری دچار اسپاسم عضلانی شوند. اینها گرفتگی گوساله اصطلاحاً نامیده می شوند اسپاسم. اسپاسم می تواند منجر به حرکات غیر ارادی مانند شود کشش یا سفت شدن پاها.
در حدود نیمی از افراد مبتلا ، اسپاسم همراه با شدید است درد، که در زندگی روزمره بسیار محدود کننده تلقی می شود. تقریباً 80 درصد از مبتلایان به MS در دوره ای از بیماری خود اسپاسم را تجربه می کنند. اسپاسم اغلب در شب رخ می دهد ، بنابراین خواب به شدت مختل می شود.
افراد مبتلا به ام اس بیشتر مستعد اسپاسم عضلانی هستند زیرا این بیماری باعث آسیب به ماهیچه می شود مغز و مسیرهای عصبی که تکانه های حرکتی را منتقل می کنند. اسپاسم در اولین بار رخ می دهد نورون حرکتی، که در واقع شده است مغز، آسیب دیده است. گزینه های درمانی شامل فیزیوتراپی ، آرامبخش عضلانی مانند باکلوفن و دیازپام از گروه بنزودیازپین ، کورتیزون درمان و تزریق سم بوتولینوم.
