گرانولوسیت ها هستند خون سلولهایی که به سری لکوسیتها تعلق دارند. در حقیقت ، آنها نماینده ترین کسر از این نوع سلول هستند که حدود 50٪ تا 70٪ کل را تشکیل می دهند لکوسیتها.
گرانولوسیت ها چیست؟
اساساً ، گرانولوسیت ها در دفاع از ایمنی سلولی وظایف مهمی را انجام می دهند. آنها بیشتر به چندین زیر گروه تقسیم می شوند. اینها از ظاهر میکروسکوپی تک تک سلولها و همچنین رفتار رنگ آمیزی مربوطه حاصل می شود و با عملکردهای خاص آنها ارتباط دارد. به طور جزئی ، چند هسته ای وجود دارد گرانولوسیتهای نوتروفیل، که به گرانولوسیت های میکرو هسته ای و همچنین هسته ای نوتروفیل هسته ای و ائوزینوفیل و گرانولوسیت بازوفیل. تمام گرانولوسیت ها اعضای سیستم پاسخ ایمنی ذاتی هستند. این به عنوان مبارزه غیر اختصاصی با قارچ ها درک می شود ، باکتری و انگلی. در بعضی موارد ، گرانولوسیت ها حتی می توانند آفات را فاگوسیتوز کرده و با از بین بردن آنها بی خطر شوند. در بزرگسالان ، شکل گیری آنها در مغز استخوان. این فرآیند از نظر فنی گرانولوسیتوپوئیز نامیده می شود و با یک سلول بنیادی خونساز چند قدرت شروع می شود ، که مراحل مختلف تحول را طی می کند و در نهایت به نوع سلول مربوطه تبدیل می شود. از نظر فیزیولوژیکی ، تنها در این صورت گرانولوسیت مربوطه به محیط پیرامونی ترشح می شود خون. اگر مراحل بلوغ زودتر در این کشور قابل تشخیص باشد خون، این ممکن است نشان دهنده بیماری جدی باشد.
آناتومی و ساختار
چند هسته ای گرانولوسیتهای نوتروفیل را تشکیل می دهند اکثر گرانولوسیتها ، تقریباً 55 تا 65٪. اندازه آنها حدود 15 میکرون است و دارای یک سیتوپلاسم است که در زیر میکروسکوپ بی رنگ تا بنفش کم رنگ به نظر می رسد. لکه گیری با آنها تقریباً غیرممکن است رنگ می کند. به همین دلیل آنها نام "نوتروفیل" را نیز دارند - در برابر لکه گیری خنثی هستند. بر اساس هسته سلول ، نوتروفیل ها را می توان بیشتر تمایز داد: اگر هسته روبان شکل باشد و فقط برش های جزئی داشته باشد ، این یک گرانولوسیت نوتروفیل هسته ای میله ای است. اگر ، برش هایی یافت شود که بیش از دو سوم عرض هسته را تشکیل می دهد ، یک گرانولوسیت نوتروفیل هسته دار قطعه ای وجود دارد. اینها معمولاً دارای هسته های متشکل از دو تا پنج بخش هستند. ائوزینوفیل ها نادر هستند و 2 تا 4٪ از کل گرانولوسیت ها را تشکیل می دهند. از نظر مورفولوژی بسیار شبیه نوتروفیل ها هستند ، اما سیتوپلاسم آنها حاوی نارنجی قرمز است گرانول و هسته آنها فقط از دو بخش تشکیل شده است. بازوفیل ها معمولاً فقط دارای دو بخش هسته ای هستند. سیتوپلاسم آنها حاوی تعداد زیادی بنفش است گرانول. آنها 0 تا 1٪ از گرانولوسیت ها را تشکیل می دهند.
عملکرد و وظایف
انواع گرانولوسیت ها در خدمت دفاع ایمنی هستند. آنها بسته به زیرگروه عملکردهای خاصی را در این زمینه انجام می دهند. چند هسته ای گرانولوسیتهای نوتروفیل مسئول فاگوسیتوز و همچنین تخریب میکروبی هستند پاتوژن ها. برای اطمینان از در دسترس بودن سریع آنها در صورت لزوم ، نیمی از نوتروفیل ها در خون گردش می کنند ، در حالی که نیمی دیگر روی دیواره های خون کوچک قرار دارند عروق. وقتی فعال می شوند ، برای انجام وظیفه خود به داخل بافتها و ترشحات مهاجرت می کنند. آنها گرانول برای ارائه بسیار مهم هستند پاتوژن ها بی ضرر: اینها حاوی پراکسیدازها و استرازها هستند که بر روی آنها اثر سیتوتوکسیک دارند باکتری و قارچ ها گرانولوسیت ائوزینوفیل به عنوان تنظیم کننده سیستم ایمنی عمل می کنند. از آنها برای مثال در موارد خارجی استفاده می شود پروتئین ها که به عنوان آلرژن وارد بدن می شوند. علاوه بر این ، اگر تشکیل فیبرین در زمینه وقایع التهابی رخ داده باشد ، آنها دفاع در برابر انگلی و همچنین تخریب فیبرین را بر عهده می گیرند. مانند نوتروفیل ها ، گرانولوسیت های ائوزینوفیل وظایف خود را در درجه اول در بافت و در ترشحات التهابی انجام می دهند. گرانولوسیت های بازوفیل در همان لحظه فعال می شوند واکنش های آلرژیک. از این نوع I نیز یاد می شود حساسیت و شامل ، به عنوان مثال ، رینوکونژونکتیویت آلرژیک در یونجه تب. وقتی بازوفیل ها به فعالیت تحریک می شوند ، دانه های آنها خالی می شود. اینها به طور معمول با واسطه هایی از جمله پر می شوند هیستامین, هپارین, سروتونین, پروستاگلاندین ها، و لکوترین ها ، که واسطه فرایندهای دفاعی ایمونولوژیک هستند.
بیماری
تغییر در تعداد گرانولوسیت ها و همچنین شکل ظاهری آنها می تواند دلایل مادرزادی و اکتسابی داشته باشد. از آنجا که گرانولوسیت ها برای دفاع ایمنی بسیار مهم هستند ، چنین تغییراتی گاهی اوقات باعث مشکلات اساسی می شود. در اینجا ، عدد مطلق آنها بالاتر از 8000 در هر میکرولیتر است. نوتروفیلی عمدتا توسط سه پاتومکانیسم ایجاد می شود. اول ، ممکن است یک افزایش بسیج از گرانولوسیتهای نوتروفیل وجود داشته باشد که در واقع به دیواره عروق چسبیده اند. این گاهی اوقات در نتیجه بزرگ رخ می دهد فشار. از طرف دیگر ، ممکن است سلولهای خونی بیشتری از سلولهای خونی آزاد شوند مغز استخوان، به عنوان مثال ، به عنوان واکنش بدن در برابر عفونت های حاد. علاوه بر این ، ممکن است که تولید گرانولوسیت در مغز استخوان فی نفسه افزایش می یابد. اگر تعداد نوتروفیل ها زیر 1500 / میکرولیتر باشد ، نوتروپنی وجود دارد. اگر حتی زیر 500 / میکرولیتر باشد ، بسیار مهم است شرط شناخته شده به عنوان آگرانولوسیتوز حاضر است. اگر تعداد نوتروفیل ها زیر 200 / میکرولیتر باشد ، یک خطر جدی برای زندگی وجود دارد ، زیرا هیچ دفاعی ایمنی کارآمد نمی تواند انجام شود. این می تواند ناشی از نارسایی مغز استخوان ، آلرژی یا بیماری های خود ایمنی. افزایش تعداد ائوزینوفیل و بازوفیل ، به ترتیب ائوزینو و بازوفیلی ، معمولاً ناشی از واکنش های ایمنی بدن است. با این حال ، آنها همچنین می توانند در اثر یک بدخیمی ایجاد شوند. از آنجا که ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها از نظر فیزیولوژیکی وجود دارند را تشکیل می دهند نسبت بسیار کمی از تعداد گرانولوسیت ، تشخیص کاهش دشوار است. به همین دلیل ، تعداد نوتروفیل ها عامل تعیین کننده ای برای ارزیابی گرانولوسیت ها است. به طور کلی ، گرانولوسیت ها وظایف دفاع ایمنی مرکزی را انجام می دهند ، و بنابراین ناهنجاری ها به فوریت نیاز به توضیحات بیشتر دارند.
اختلالات خونی معمولی و معمول
- لوسمی حاد لنفوبلاستیک
- لوسمی حاد میلوئید
- لوسمی لنفوسیتی مزمن
- لوسمی میلوئیدی مزمن
- مسمومیت خون
