تفاوت بین تنگی مطلق و نسبی چیست؟
تفاوت بین مطلق و نسبی کانال نخاعی تنگی در قطر تنگ شدن کانال نخاعی است. به صورت نسبی کانال نخاعی تنگی ، قطر متوسط بین 10-14 میلی متر است. به طور مطلق کانال نخاعی تنگی ، قطر حتی بیشتر باریک می شود.
در اینجا ، در حال حاضر کمتر از 10 میلی متر است. با این حال ، معیار قطر متوسط معمولاً برای ارزیابی نهایی شدت آن کافی نیست تنگی کانال نخاعی، از آنجا که کانال نخاعی ممکن است در وسط به اندازه کافی گسترده باشد ، در حالی که در ناحیه بیرونی به شدت تنگ شده است. از آنجا که اعصاب که به مناطق مشخصی از بدن منتقل می شوند در ناحیه بیرونی کانال نخاعی قرار دارند ، باریک شدن در آنجا می تواند منجر به عوارض بسیار زیادی شود درد از یک طرف و از سوی دیگر ، می توان از آن برای تعیین محل تنگی استفاده کرد.
به عنوان مثال، در مورد درد حرکت از پایین پا تا نوک پا ، می توان باریک شدن کانال نخاعی در ناحیه تحتانی کمر را استنباط کرد ، زیرا عصب مربوطه از کانال نخاعی در ناحیه پنجم خارج می شود. مهره کمر. اما در اصل می توان گفت که مطلق است تنگی کانال نخاعی یک مرحله پیشرفته تر از تنگی نسبی کانال نخاعی است. بنابراین ، تنگی مطلق معمولا با نسبتاً شدید همراه است درد و باید در اسرع وقت توسط پزشک درمان شود تا از آسیب دائمی احتمالی جلوگیری شود.
آناتومی ستون فقرات کمری
ستون فقرات کمری (ستون فقرات کمری) توسط پنج مهره کمر ستون فقرات تشکیل می شود. از آنجا که در قسمت تحتانی ستون فقرات قرار دارند ، باید بالاترین نسبت وزن را داشته باشند. به همین دلیل ، آنها به طور قابل توجهی ضخیم تر از مهره های دیگر هستند.
با این حال ، این مانع از علائم ساییدگی نمی شود که به ویژه در این منطقه رایج است. به عنوان مثال ، ساییدگی مفصل و دیسک های لغزنده بیشتر در ستون فقرات کمری شایع است. ستون فقرات کمری نیز از نظر ساختار با سایر نواحی ستون فقرات متفاوت است. به عنوان مثال ، از مهره های دوم کمری به بعد ، دیگر a وجود ندارد نخاع، اما فقط ریشه های عصبی فردی ، که بیشتر به سمت پایین حرکت کرده و از محل تعیین شده خود بیرون می آیند ریشه عصب سوراخ های سلولی (neuroforamas). این منطقه ، جایی که نخاع به پایان می رسد و کانال نخاعی پر می شود اعصاب، از نظر پزشکی "دم اسب" یا cauda equina نامیده می شود.
