پیوند ریه
در یک ریه پیوند، فقط می توان از یک یا چند لوب ریه ، یک ریه کامل یا هر دو لوب استفاده کرد. انتخاب بین گزینه های مختلف بسته به بیماری قبلی به صورت جداگانه انجام می شود. بیماری های زیر اغلب نیاز دارند ریه پیوند در مرحله نهایی: مقاوم به درمان سارکوئیدوز, COPD (بیماری انسدادی مزمن ریوی) ، بیش تورم ریوی (آمفیزم) ، ریه بیماری پارانشیم (فیبروز) ، فیبروز کیستیک، التهاب مزمن یا گشاد شدن نایژه ها و ضایعات بزرگ ریه.
در طول عملیات ، قفسه سینه از جلو و در صورت دو طرفه باز می شود پیوند، یک بال ریه یکی پس از دیگری تعویض می شود. در نتیجه ، استفاده از a قلبدستگاه ریه به طور معمول لازم نیست ، که باعث کاهش تلاش جراحی می شود. با این حال ، اگر در حین عمل مشکلات گردش خون رخ دهد یا اشباع اکسیژن به یک سطح بحرانی کاهش می یابد ، ممکن است استفاده از دستگاه هنوز لازم باشد. عوارض دیگر می تواند خونریزی یا واکنش های رد پس از آن باشد.
به عنوان مثال ، اگر بیمار از آن رنج می برد قلب شکست، خون مسمومیت (سپسیس) ، کبد or کلیه شکست، سرطان یا یک اختلال وابستگی (الکل ، دارو ، دارو) ، پیوند اعضا ممکن است اجرا نشود پیوند ریه فقط در بیمارستان های بزرگ (عمدتا بیمارستان های دانشگاهی) انجام می شود. بنابراین ، برنامه ریزی برای عملیات معمولاً خود به خودی باید برای این منظور طراحی شود.
پیوند قرنیه پیوندی که بیشتر انجام می شود. فقط در آلمان سالانه حدود 5000 عمل از این دست انجام می شود. این تعداد حتی اگر افراد بیشتری پس از مرگ خود را به عنوان اهداكننده در دسترس قرار دهند ، حتی بیشتر خواهد بود - تقاضا به مراتب بیشتر از عرضه است.
پیوند را می توان به صورت کلی یا فقط برای لایه های جداگانه انجام داد. ابتدا قرنیه گیرنده باید در یک عمل چشم پزشکی برداشته شود تا مواد اهدا کننده وارد شود. در صورت انتقال تمام لایه های قرنیه ، به این عمل کراتوپلاستی نفوذی گفته می شود.
انتقال لایه های منفرد کراتوپلاستی لاملار نامیده می شود. به عنوان جایگزینی برای اهدا ، از سال 2015 همچنین تولید سلولهای بنیادی خود بدن نیز امکان پذیر شده است. رد پیوند غیرممکن است ، زیرا پیوند از سلولهای درون زا ساخته شده است. یک پیوند اعضا قرنیه ممکن است به دلیل بیماری های زیر ضروری باشد: ناهنجاری قرنیه ، قوز قرنیه ، زخم شدن قرنیه ، آسیب دیدگی چشم با درگیری قرنیه یا عفونت های چشم و حمله به قرنیه.
