اشباع اکسیژن چیست؟
اشباع اکسیژن چند درصد از قرمز را توصیف می کند خون رنگدانه (هموگلوبین) با اکسیژن بارگیری می شود. برای ارزیابی عملکرد تنفسی مهم است. اشباع اکسیژن می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی باشد.
یک متغیر مهم سن است. در کودکان و بزرگسالان اشباع باید 100٪ باشد ، در حالی که با افزایش سن می تواند به 90٪ کاهش یابد. PH ، دما و غلظت دی اکسید کربن نیز نقش دارد. علاوه بر متغیرهای منفرد ، تصاویر بالینی مختلف (COPD, قلب شکست و غیره) می تواند بر میزان اشباع اکسیژن تأثیر منفی بگذارد.
از کجا می توان میزان اشباع اکسیژن را در همه جا اندازه گرفت؟
برای تعیین میزان اشباع اکسیژن دو روش وجود دارد. اندازه گیری ساده با یک پالس اکسی متر انجام می شود - دستگاه کوچکی که میزان جذب نور را اندازه گیری می کند و بنابراین اشباع اکسیژن را نشان می دهد. پالس اکسی متر را می توان به a متصل کرد انگشت یا حتی تا لاله گوش.
بعد از مدت کوتاهی مقدار بر روی صفحه نمایش نشان داده می شود. با این حال ، خطاهای اندازه گیری می توانند با این روش رخ دهند ، به همین دلیل است خون تجزیه و تحلیل گاز برای معاینات دقیق تر مناسب است. برای خون تجزیه و تحلیل گاز ، خون از یک گرفته شده است شریان از بیمار
معمولاً خون از یک گرفته می شود شریان واقع در مچ دست. در این تجزیه و تحلیل ، پارامترهایی مانند اشباع اکسیژن ، فشار جزئی دی اکسید کربن و اسید باز تعادل ثبت شده اند این امکان تشخیص جامع را فراهم می کند و اجازه می دهد تا در مورد بیماری زمینه ای نتیجه گیری شود.
چه زمانی باید میزان اشباع اکسیژن کنترل شود؟
میزان اشباع اکسیژن به طور معمول توسط متخصص بیهوشی (متخصص بیهوشی) در طول هر سال کنترل می شود بیهوشی. در حین بیهوشی، بیمار تهویه مصنوعی است ، به همین دلیل اشباع پارامتر مهمی در تعیین اینکه آیا بافت یا اندامهای بیمار به اندازه کافی اکسیژن تأمین می شود ، است. علاوه بر این ، در مراقبت های ویژه و طب اورژانس، اشباع اکسیژن کنترل می شود.
In طب اورژانس فرد می خواهد از بیمار و عملکردهای او برداشت کند گردش بدن. از طریق اشباع اکسیژن می توان عملکرد تنفسی را ارزیابی کرد. در صورت لزوم می توان اکسیژن را نیز به بیمار تحویل داد.
با این حال ، در پزشکی مراقبت های ویژه ، بیماران معمولاً ناپایدار هستند و تنفس فقط به میزان محدودی امکان پذیر است. در این حالت اکسیژن باید تأمین شود. مقدار مورد نیاز برای این کار را می توان براساس اشباع اکسیژن محاسبه کرد.
علاوه بر این ، بیماران مبتلا به مزمن ریه بیماری ها باید کنترل شوند. اینها شامل بیماری هایی مانند COPD، برونشیت ، آسم برونش or فیبروز کیستیک (بیماری متابولیک مادرزادی). بلکه بیماری های دیگری مانند قلب شکست ، می تواند بر روی اشباع تأثیر منفی بگذارد.
اگر میزان اشباع اکسیژن کم یا قطره باشد ، می توان اکسیژن را به بیمار تحویل داد. این خصوصاً برای بیمارانی که در مرحله آخر قرار دارند مهم است COPD. این بیماران باید اشباع خود را به طور مستقل در خانه کنترل کرده و نیاز اکسیژن خود را تنظیم کنند.
تمام مقالات این مجموعه:
