واکسن های ضد تاثیر و پنوموکوک (واکسیناسیون PCV-13) اقدامات پیشگیرانه مهم و موثری هستند. علاوه بر این ، برای جلوگیری از ذات الریه (ذات الریه) ، باید به کاهش فرد توجه شود عوامل خطر.
عوامل خطر رفتاری
- رژیم غذایی
- مصرف مواد محرک
- الکل
- تنباکو (سیگار کشیدن)
- بستری شدن
- تنفس - استنشاق مثلاً اسید معده، بقایای غذا ، اجسام خارجی.
- پوشیدن دندان مصنوعی هنگام خواب شبانه 2.38 برابر خطر ابتلا به ذات الریه (در مقایسه با کسانی که شب از دهان خود دندان مصنوعی می گرفتند)
قرار گرفتن در معرض محیط - مسکرات (مسمومیت).
- آلاینده های هوا: ذرات معلق
عوامل پیشگیری (عوامل محافظتی)
برای جلوگیری از پنومونی (ذات الریه) ناشی از ویروس های پنوموکوک یا آنفلوانزا ، باید به افراد زیر واکسیناسیون پنوموکوک یا آنفلوانزا داده شود:
واکسیناسیون پنوموکوک
- سن بالای 65 سال
- بیماران آسپلنیک - بیماران فاقد طحال.
- نارسایی مزمن کلیه (کلیه ضعف).
- سندرم نفروتیک - مجموعه ای از علائم مرتبط با کلیه مرض.
- بیماران با دفاع ضعیف - به عنوان مثال عفونت HIV ، شیمی درمانی، سرکوب کننده سیستم ایمنی درمان.
- بیماری شدید ریوی و / یا قلبی - بیماری های اساسی ریه ها و قلب.
- قبل از عمل جراحی طحال - قبل از برداشتن جراحی طحال.
واکسیناسیون آنفلوانزا (آنفلوانزا)
- سن بالای 60 سال
- بیماری های مزمن
- اپیدمی
- بیماران آلوده به HIV
- بیماران مبتلا به ایمنی
- بیماران در خانه های سالمندان یا بازنشستگان
- افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند - به عنوان مثال پرسنل پرستاری.
برنامه پیشگیری برای کاهش ذات الریه بیمارستانی
برای جلوگیری از پنومونی بیمارستانی (ذات الریه بیمارستانی ، HAP ؛ ذات الریه بیمارستانی) اقدامات زیر لازم است:
- بالا بردن سر بستر (حداقل 30 درجه).
- سرفه و تمرینات تنفسی با اسپیرومتری (روش پزشکی برای اندازه گیری و ضبط حجم از ریه ها یا تنفس).
- دو بار در روز بهداشت دهان با کلرهگزیدین از جمله مراقبت از دندان
- تمام وعده های غذایی را در حالت نشسته مصرف کنید
- بسیج بیمار با کنترل درد خوب
