پنوموکوک

پنوموکوک (مترادف: استرپتوکوک ذات الریه ICD-10 J13: ذات الریه ناشی از استرپتوکوک پنومونیه) گرم مثبت هستند باکتری از گونه های Streptococcus pneumoniae ، که از نظر ریخت شناسی از گروه دیپلوکوک ها هستند (= به صورت جفت ذخیره می شوند).

پنوموکوک در انسان ، میمون ، موش و جوندگان دیگر رخ می دهد. در حداکثر 40٪ از کودکان سالم و تا 10٪ از جمعیت بزرگسال سالم ، این باکتری در خون وجود دارد مخاط (غشای مخاطی) نازوفارنکس (نازوفارنکس) و بنابراین می تواند توسط افراد سالم نیز منتقل شود.

پنوموکوک ها معمولاً ایجاد می کنند ذات الریه (التهاب ریه ها) ، اما مننژیت (مننژیت) و حاد اوتیت مدیا (AOM ؛ التهاب حاد گوش میانی) نیز در میان بیماری های عفونی ناشی از پنوموکوک.

بیماری پنوموکوک به انواع بالینی زیر تقسیم می شود:

  • بیماری پنوموکوک تهاجمی (IPD).
    • باکتریمی (معرفی باکتری وارد جریان خون می شود).
    • مننژیت
  • بیماری پنوموکوکی غیر تهاجمی (مخاطی) *.
    • ذات الریه (ذات الریه)
    • اوتیت میانی حاد (AOM)
    • سینوزیت

* اشکال غیر تهاجمی بیماری پنوموکوک می تواند به فرم های تهاجمی تبدیل شود (به عنوان مثال ، ذات الریه هنگامی که با باکتری همراه باشد).

وقوع: عفونت در سراسر جهان اتفاق می افتد.

انتقال پاتوژن (مسیر عفونت) از طریق قطرات تولید شده در اثر سرفه و عطسه انجام می شود و توسط شخص دیگر از طریق غشاهای مخاطی جذب می شود. بینی, دهان و احتمالاً چشم (عفونت قطره) یا از نظر هوازی (از طریق هسته های قطره ای (آئروسل) حاوی پاتوژن در هوای بازدم) ، به ویژه در اتاق هایی که تهویه هوا کم و شلوغ است.

انتقال از انسان به انسان: بله.

بروز (فراوانی موارد جدید) پنومونی اکتسابی در جامعه (AEP؛ CAP = پنومونی اکتسابی جامعه) حدود 3 مورد در هر 1,000 نفر در سال است (در آلمان: برای همه گروه های سنی ؛ و حدود 8/1,000 در بیماران 60 ≥ سال ) حدود 40٪ از عفونت ها ناشی از استرپتوکوک ذات الریه

سیر و پیش آگهی: سیر و پیش آگهی به سن فرد مبتلا و به خصوص به نوع سویه پنوموکوکی بستگی دارد. در افراد جوان ، در غیر این صورت سالم ، بیماری معمولاً بدون عارضه پیشرفت می کند. در افراد با نقص ایمنی (نقص ایمنی) ، دوره های شدید با عوارض ممکن است رخ دهد. این دوره همچنین می تواند در نوزادان ، کودکان خردسال ، افرادی که از بیماری های مزمن رنج می برند تهدید کننده زندگی باشد.

توجه: بعد از عفونت مضاعف با استرپتوکوک ذات الریه و تاثیر ویروس ها (ویروس آنفلوانزای A) ، این بیماری همیشه بخصوص شدید ، اغلب حتی کشنده است.

کشنده بودن (مرگ و میر نسبت به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) تقریباً است. 5-8 کشندگی پنومونی اکتسابی در جامعه (AEP) در بیمارستان یا در 30 روز اول به طور متوسط ​​13-14٪ است. در بیماری شدید و سپتیک می تواند به بیش از 40٪ افزایش یابد. در حضور بیماری های زمینه ای مانند دیابت ملیتوس یا مزمن قلب بیماری ، کشنده بودن عفونت پنوموکوک می تواند تا 30 increase افزایش یابد.

امتیازات پیش آگهی CRB-65 و CURB-65 برای ارزیابی پیش آگهی مفید شناخته شده است (نگاه کنید به "معاینهی جسمی").

توجه: بیماری پنوموکوکی تهاجمی چهارمین بار از نظر بیماری بیشترین است بیماری های عفونی بعد از عفونت HIV

واکسیناسیون: واکسیناسیون علیه پنوموکوک "کمیسیون دائمی واکسیناسیون" (STIKO) برای همه کودکان (از 2 ماهگی) و افراد بالای 60 سال در دسترس و توصیه شده است.