موارد زیر مهمترین بیماریها یا عوارضی است که ممکن است در اثر آسپیراسیون جسم خارجی ایجاد شود:
سیستم تنفسی (J00-J99)
- تنفس ذات الریه (ذات الریه) - هنگامی که جسم خارجی آلوده در آن باقی بماند دستگاه تنفسی.
- آتکلکت (عدم وجود تهویه بخشهای ریه).
- برونشکتازی (مترادف: برونشکتازی) - اتساع دائمی حفره ای یا استوانه ای غیر قابل برگشت برونش ها ؛ علائم: سرفه مزمن همراه با "خلط دهانی" (خلط سه لایه با حجم زیاد: کف ، مخاط و چرک) ، خستگی ، کاهش وزن و کاهش ظرفیت ورزش
- برونشیت (التهاب غشاهای مخاطی در نایژه ها) ، مزمن
- ریه آبسه (مجموعه کپسوله شده از چرک در ریه ها)
- پنوموتوراکس - سقوط ریه ناشی از تجمع هوا بین پلور احشایی (پلور ریه) و پلور جداری (پلور قفسه سینه)
- تنگی (باریک شدن) به دلیل بافت گرانولاسیون یا زخم.
- بیش از حد تورم برونش ها - جریان هوا تحت تأثیر جسم خارجی نیست ، اما جریان خروجی تحت تأثیر قرار می گیرد
- انسداد مجاری اصلی هوا - منجر به تنگی نفس گسترده (تنگی نفس) می شود ، سیانوز (تغییر رنگ مایل به آبی از پوست و غشاهای مخاطی مرکزی ، به عنوان مثال زبان) ، هیپوکسی (کمبود اکسیژن رسانی به بافت ها) ، آسیستول (ایست قلبی) ، در بدترین حالت مرگ
- در صورت عدم شناسایی آسپیراسیون جسم خارجی:
- سرفه مزمن
- عفونت های مکرر (مکرر) ریوی (مingثر بر ریه ها)
علائم و یافته های غیرعادی و بالینی و آزمایشگاهی که در جاهای دیگر طبقه بندی نشده اند (R00-R99)
- مرگ بولوس (مرگ ناشی از رفلکس توقف قلب ناشی از یک بولوس بزرگ (جسم خارجی) در حلق (گلو) یا حنجره (حنجره) منطقه) - اقدامات نجات فوری برای خفگی قریب الوقوع یا مرگ بولوس ، مانور هایملیخ است که به آن مانور هایملیخ نیز می گویند. روش: امدادگر با بازوها شکم فوقانی بیمار را می گیرد ، با یک دست مشت می کند و آن را قرار می دهد زیر دنده و استرنوم. سپس مشت را با دست دیگر می گیرد و آن را مستقیماً به عقب به سمت بدنش می کشد. این امر باعث افزایش فشار در ریه ها می شود که هدف آن جابجایی جسم خارجی از نای است. مانور ممکن است تا پنج بار انجام شود. موارد منع مصرف: بیهوشی ، شرط بعد از غرق، راه هوایی کاملاً بسته نشده است (مثلاً توسط استخوان ماهی) ، سن <1 سال.
- هموپتیز (هموپتیز).
