آمیگدالا چیست؟
آمیگدال (corpus amygdaloideum) یک ناحیه فرعی در سیستم لیمبیک است که از دو دسته سلول های عصبی به اندازه لوبیا تشکیل شده است. از طریق ارتباط با سایر مناطق مغز، معنای سیگنال‌های مختلف در اینجا ارزیابی می‌شود و سپس این سیگنال‌ها از آمیگدال (همراه با هیپوکامپ) به قشر مغز از طریق مسیرهای منشعب می‌شوند.
عملکرد آمیگدال چیست؟
عملکرد اصلی آمیگدال ارزیابی عملکردهای حافظه مانند خاطرات با محتوای عاطفی است. آمیگدال نقش مهمی در ایجاد ترس دارد:
هنگامی که یک موقعیت بر اساس تجربه به عنوان تهدید یا خطرناک طبقه بندی می شود، اطلاعاتی که از جسم آمیگدالوئیدیوم به سایر مناطق مغز منتقل می شود تغییر می کند. در نتیجه، به عنوان مثال، انتقال دهنده های عصبی استیل کولین، دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین و همچنین هورمون های استرس آدرنالین و کورتیزول به طور فزاینده ای آزاد می شوند. این به بدن سیگنال می دهد که اتفاق مهم و بالقوه خطرناکی در حال رخ دادن است. سپس این سیگنال ها توسط آمیگدال با خاطرات مقایسه می شوند. اگر این مقایسه علامت "خطر" باشد، ترس ایجاد می شود و بدن با افزایش هوشیاری و شاید با واکنش های پروازی واکنش نشان می دهد.
آمیگدال در کجا قرار دارد؟
آمیگدال بخشی از انتهای مغز است. در نزدیکی نوک لوب تمپورال (لوب تمپورال) قرار دارد و به سمت انتهای جلوی شاخ تحتانی بطن جانبی (حفره پر از مایع مغزی نخاعی) بیرون زده است. آمیگدال توسط لاملاهای ظریف به چند گروه اصلی تقسیم می شود و به شکنج پاراهیپوکامپ (بخشی از قشر مغز اطراف هیپوکامپ) متصل می شود. همچنین ارتباطی با ناحیه olfactoria، مرکز بویایی وجود دارد.
آمیگدال چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
برای مثال، آسیب به آمیگدال منجر به ارزیابی خاطرات بدون محتوای عاطفی می شود.
در سندرم Urbach-Wiethe - یک اختلال نسبتا نادر و ارثی - کلسیم بر روی عروق آمیگدال رسوب می کند. افراد آسیب دیده نمی توانند یا به سختی می توانند بیان احساسی ترس را تشخیص دهند، توصیف کنند یا بازتولید کنند.
به دلیل فرآیندهای دژنراتیو، ذخیره به اصطلاح انگرام (ردهای حافظه) دیگر امکان پذیر نیست زیرا مدارهای قشر مغز مختل می شوند. تغییرات دژنراتیو، به عنوان مثال، در بیماری آلزایمر یا از طریق سوء مصرف الکل مشاهده می شود که منجر به بیماری کورساکوف می شود.
گاهی اوقات حملات صرع در آمیگدال شروع می شود.
