هیپرپاراتیروئیدیسم (HPT) - به طور عام ابرپرتیروئید نامیده می شود - (مترادف: هایپرپاراتیروئیدیسم ؛ HPT ؛ هورمون پاراتیروئید اضافی؛ تولید بیش از حد هورمون پاراتیروئید ؛ هایپرپاراتیروئیدیسم واکنش پذیر ؛ ICD-10-GM E21.-: هیپرپاراتیروئیدیسم و سایر بیماریهای پاراتیروئید) تولید و ترشح (ترشح) ناکافی زیاد را توصیف می کند انتقال دهنده عصبی هورمون پاراتیروئید (PTH) از یک یا چند غده پاراتیروئید. در اکثر افراد ، غدد پاراتیروئید (به لاتین: Glandulae parathyroideae) از چهار اندام به اندازه یک عدس تشکیل شده و در گردن پشت غده تیروئید (Lat. Glandula thyreoidea یا Glandula thyroidea) ، زیر آن حنجره (حنجره) به آنها پیکرهای اپیتلیال نیز گفته می شود. هورمون پاراتیروئید به ویژه در متن مهم است کلسیم متابولیسم اگر سرم باشد کلسیم سطح آن بسیار کم است ، هورمون پاراتیروئید باعث فعال شدن استئوکلاستها (سلولهای تجزیه کننده استخوان) می شود ، در نتیجه کلسیم و فسفات از استخوان استخوان انبار اصلی مواد معدنی هستند کلسیم. در حضور ویتامین D، هورمون پاراتیروئید کلسیم را افزایش می دهد جذب (جذب کلسیم) در روده کوچک و جذب مجدد کلسیم (جذب مجدد کلسیم) در کلیه. این فرایندها سطح کلسیم سرم (افزایش کلسیم (بیش از حد کلسیم)) را افزایش می دهد. اثر دیگر هورمون پاراتیروئید تحریک است فسفات دفع در کلیه. در نتیجه ، سرم فسفات غلظت کاهش می یابد (هیپوفسفاتمی (کمبود فسفات)). آنتاگونیست (مخالف) فیزیولوژیکی هورمون پاراتیروئید است کلسی تونین، که در سلولهای C تولید می شود غده تیروئید. اشکال زیر هیپرپاراتیروئیدیسم مشخص می شود:
- اولیه هایپرپاراتیروئیدیسم (pHPT ؛ ICD-10-GM E21.0) - بیماری اولیه غدد پاراتیروئید با افزایش تولید هورمون پاراتیروئید و افزایش کلسیم خون (بیش از حد کلسیم).
- هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه ، طبقه بندی نشده در جای دیگر (sHPT ؛ ICD-10-GM E21.1) ؛ علت آن غدد پاراتیروئید است و آنها را تحریک می کند تا هورمون پاراتیروئید بیشتری تولید کنند
- هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه کلیه - اختلال عملکرد کلیوی (نارسایی مزمن کلیه (ضعف کلیه))
- هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه - با عملکرد طبیعی کلیه.
- هایپر پاراراتیروئیدیسم دیگر: هایپراپاراتیروئیدیسم سوم (tHPT ؛ ICD-10-GM E21.2) - در اثر پرکاری تیروئید ثانویه طولانی مدت ایجاد می شود ، درصورتی که استقلال اجسام اپیتلیال فوق پلاستیک واکنش پذیر اتفاق افتاده است
- هایپرپاراتیروئیدیسم ، مشخص نشده (ICD-10-GM E21.3)
هایپرپاراتیروئیدیسم اولیه:
- بعد از پوکی استخوان (از دست دادن استخوان) ، شایع ترین بیماری متابولیکی استخوان ،
- بعد از گواتر (بزرگ شدن تیروئید) و دیابت ، سومین بیماری غدد درون ریز ،
- بعد از هایپلسلسمی مرتبط با تومور (بیش از حد کلسیم) شایعترین علت هیپرکلسمی (بیش از حد کلسیم) است.
هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه در اکثر موارد توسط آدنوم (تومور خوش خیم) ایجاد می شود. بعلاوه ، هایپرپلازی (بزرگ شدن) یک یا چند غده پاراتیروئید (اجسام اپیتلیال) می تواند دلیل این امر باشد. هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه:
- یکی از رایج ترین عواقب طولانی مدت دیالیز درمان مورد نیاز به دلیل نارسایی کلیه. طولانی تر دیالیز ادامه می یابد ، احتمال ابتلا به هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه بیشتر است.
هایپر پاراراتیروئیدیسم سوم ، هیپرکلسمی (بیش از حد کلسیم) را توصیف می کند که در طی هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه ایجاد می شود که برای مدت طولانی (سالها / دهه ها) وجود داشته است. تنظیم ترشح هورمون پاراتیروئید توسط سطح کلسیم سرم وجود ندارد. غدد پاراتیروئید به طور مستقل (به طور مستقل) هورمون پاراتیروئید تولید می کنند. نسبت جنسیت - هایپرپاراتیروئیدیسم اولیه: مردان و زنان 1: 2-3 است. اوج فرکانس: حداکثر بروز هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه بعد از 50 سالگی است. شیوع (فراوانی بیماری) برای هایپرپاراتیروئیدیسم اولیه 0.3٪ است (در آلمان). بروز (فراوانی موارد جدید) برای هایپرپاراتیروئیدیسم اولیه تقریباً یک مورد در هر 1-500 نفر در سال است (در آلمان). دوره و پیش آگهی: هایپرپاراتیروئیدیسم منجر به افزایش تحلیل استخوان و در نتیجه افزایش کلسیم (بیش از حد کلسیم) می شود. در بیشتر موارد ، این بیماری به طور اتفاقی در طی یک روال معمول تشخیص داده می شود خون تست. این بیماری بسته به شکل ، علت و علائم آن با مصرف دارو و یا جراحی درمان می شود. اگر سلولهای اپیتلیال بزرگ شده با جراحی به موقع برداشته شوند ، هایپر پاراراتیروئیدیسم قابل درمان است. علائم عضوی که ممکن است پس از پاراتیروئیدکتومی موفقیت آمیز (حذف غدد پاراتیروئید آسیب دیده (غیرطبیعی) تغییر کند) به عقب برگردد. تراکم استخوان نیز دوباره افزایش می یابد. سیر و پیش آگهی هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه به بیماری زمینه ای بستگی دارد. اگر نارسایی مزمن کلیه وجود دارد ، عوارض قلبی عروقی (بروز بیماری) و مرگ و میر (تعداد مرگ و میر در یک دوره مشخص ، نسبت به تعداد در جمعیت مربوطه) افزایش می یابد. درمان برای هیپرپاراتیروئیدیسم سوم ، مشابه فرم اولیه ، پاراتیروئیدکتومی است.
