سرطان دهانه رحم: رادیوتراپی

سوالات عمومی

تابش درمان متشکل از ترکیبی از راه پوست است ("از طریق پوست") و درمان پس از بارگذاری (مترادف: روش پس از بارگیری ؛ پرتودرمانی از" داخل ". برای این منظور ، یک آستین به اندام مورد نظر وارد می شود (در این مورد ، واژن / واژن) ، و منبع تابش به طور خودکار منتقل می شود درون آستین قرار می گیرد ، یعنی "دوباره بارگیری می شود". پس از تابش ، تابش منبع خارج شده و آستین برداشته می شود). ترکیبی از این دو روش خطر عود موضعی را کاهش می دهد (خطر عود تومور در همان محل) اما بقا را بهبود نمی بخشد.

رادیوتراپی - رادیوشیمی درمانی اولیه (RCTX)

رادیاتو (پرتو درمانی) در ترکیب با سیس پلاتین (شیمی درمانی دارو) ، که حساسیت پرتویی سلولهای تومور را افزایش می دهد (که به آن حساسیت رادیویی می گویند) ، اکنون استاندارد است. این بر خلاف تابش رادیواکتیو به تنهایی بهبود می یابد

  • فاصله بدون پیشرفت
  • میزان عود موضعی (عود تومور در همان محل).
  • زمان بقا

موارد زیر برای رادیوشیمی درمانی اولیه (RCTX) وجود دارد.

  • در مرحله FIGO IB1-IIA ، پرتودرمانی اولیه معادل جراحی است ، تصمیم گیری مبتنی بر بیماری های همزمان / بیماری های همزمان. با این حال ، درمان استاندارد جراحی است ، به ویژه در بیماران قبل از یائسگی (زنان قبل از یائسگی) ، زیرا تخمدان ها (تخمدان ها) نیازی به برداشتن ندارند
  • همزمان سیس پلاتینحاوی رادیوشیمی درمانی (RCTX) در مرحله FIGO IIB، III یک روش استاندارد است.

رادیو شیمی درمانی ترکیبی با سیس پلاتین بصورت مونوتراپی معمولاً یک بار در هفته ، 5 دوره ، در دوزهای پایین (40 میلی گرم در متر مکعب) انجام می شود.

یادداشتهای بعدی

  • در مطالعه بیماران در مراحل B2 ، IIA یا IIB ، نتایج رادیوشیمی درمانی ترکیبی اولیه (RCTX) در مقایسه با نئوادجوانت شیمی درمانی (NACT) برای بقای بدون بیماری ("DFS") تفاوت معنی داری نشان نداد (پیگیری میانه: 58.5 ماه): 69.3٪ برای NACT در مقابل 76.7٪ برای RCTX (0.038 = p).

رادیوتراپی پس از عمل / رادیوشیمی درمانی ترکیبی (RCTX)

  • رادیوتراپی بعد از عمل به تنهایی (از راه پوست + بارگذاری مجدد) خطر عود موضعی را کاهش می دهد
  • رادیوتراپی ترکیبی + شیمی درمانی از جنبه م effectiveثرتر است:
    • از فاصله بدون پیشرفت
    • از عودهای محلی
    • از زمان بقا

علائم زیر برای رادیوتراپی پس از عمل / رادیوشیمی درمانی ترکیبی (RCTX) شناخته شده است:

  • لنفونودکتومی ناکافی (لنف حذف گره).
  • درگیری گسترده از لنف گره ها و عروق.
  • تومورهای بزرگ> 4 سانتی متر
  • تهاجم عمیق به بافت
  • برداشتن (برداشتن جراحی) با بقایای تومور میکروسکوپی (R1).
  • نفوذ گسترده پارامتری (بافت همبند ساختارهای حفره لگن که از دیواره آن گسترش می یابد گردنه به ادرار مثانه، سیستم عامل سقراط (استخوان خاجی) ، و دیواره جانبی داخلی لگن).
  • عدم کارایی عود

رادیوتراپی ترکیبی (RCTX) با سیس پلاتین بصورت مونوتراپی معمولاً یک بار در هفته ، 5 دوره ، در دوزهای پایین (40 میلی گرم در متر مکعب) تجویز می شود.

یادداشتهای بعدی

  • در زنان مبتلا به مرحله FIGO IIIb سرطان سلول سنگفرشی از گردنه، بقا-بدون پیشرفت و بقای کلی با رادیوشیمی درمانی ترکیبی (RCTX) بیشتر از پرتودرمانی است.
  • در مطالعه بیماران در مراحل B2 ، IIA یا IIB ، نتایج رادیوشیمی درمانی ترکیبی اولیه (RCTX) در مقایسه با NACT برای بقا بدون بیماری (DFS) تفاوت معنی داری نشان نداد (پیگیری متوسط: 58.5 ماه): 69.3٪ برای NACT در مقابل 76.7٪ برای RCTX (0.038 = p).

رادیوتراپی اورژانسی برای خونریزی شدید تومور

می تواند از طریق جلد و از طریق واژن (داخل واژن) به عنوان پس از بارگذاری برای جلوگیری از خونریزی انجام شود.