قارچ پا | قارچ های پوستی

قارچ پا

پای ورزشکار یک بیماری پوستی است که فقط پا را درگیر می کند و افراد زیادی را مبتلا می کند. علت آن کلونیزاسیون قارچهای رشته ای است که اصطلاحاً درماتوفیت نامیده می شود و در بیشتر موارد ترجیحاً در کف پا و در فضاهای بین انگشتان منفرد رخ می دهد. قارچ ها تمایل دارند در این مناطق پا مستقر شوند ، زیرا محیط گرم و مرطوبی را پیدا می کنند که در آن می توانند رشد و تکثیر خوبی داشته باشند.

پای این ورزشکار در افرادی که زیاد عرق می کنند یا کفشی می پوشند که برای مدت طولانی مناسب نیست ، ترجیحاً ایجاد می شود. به خصوص کفش های ورزشی و استفاده از دوش های عمومی بدون کفش حمام خطر ابتلا به پای ورزشکار را افزایش می دهد. بیماری های دیگر مانند اختلالات گردش خون از پا ، دیابت یا تضعیف سیستم ایمنی بدن همچنین از عوامل خطرساز برای وقوع پای ورزشکار است.

علائم اولیه پای ورزشکار شامل خارش شدید ، قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست است. در دوره بیماری ، پوست بیشتر و بیشتر پوسته پوسته می شود و صفحات پوستی مایل به سفید تشکیل می شود که بسیار نرم هستند و از بین می روند. در مناطق خارش دار و قرمز شده ، تاول هایی ایجاد می شوند که مرطوب شده و ایجاد می کنند درد هنگام راه رفتن

نواحی باز پوست که به علت حمله قارچی آسیب دیده اند ، یک نقطه ورود احتمالی برای سایر افراد است باکتری و میکروب ها، که می تواند عفونت های اضافی را تقویت کند. پای ورزشکار می تواند از طریق تماس مستقیم یا از طریق عفونت اسمیر از فردی به فرد دیگر منتقل شود. فلس هایی که از کف پا جدا می شوند و می افتند ، حاوی اجزای قارچ هستند و می توانند پوست افراد دیگر را آلوده کنند. از پیاده روی بدون پا و مراجعه به حمامهای عمومی یا سونا در مورد پای ورزشکار همیشه باید خودداری شود.

برای درمان پای ورزشکار پماد و کرم استفاده می شود ، که اگر به درستی استفاده شود ، منجر به بهبودی کامل می شود. پس از درمان عفونت قارچی با پماد موضعی ، باید 3 تا 4 هفته دیگر پس از فروپاشی علائم استفاده شود. اگر قارچ به درستی یا به اندازه کافی طولانی درمان نشود ، عفونت می تواند دوباره شعله ور شود و مزمن شود. علاوه بر این ، قارچ می تواند گسترش بیشتری یابد و کف پا و فاصله بین انگشتان پا و همچنین آن را تحت تأثیر قرار دهد ناخن های پا. عوامل بیماریزای قارچی همچنان در پوست آسیب دیده تکثیر می شوند و همچنین می توانند منجر به التهاب شدید و عفونت بافت نرم و بافت اطراف آن شوند.