پروتئین و باکتری در ادرار
پروتئین و باکتری در ادرار نشانه روشنی از عفونت در دستگاه ادراری است. این می تواند در واقع شود مجرای ادراراز مثانه یا حتی در کلیه و بسته به موقعیت مکانی آن می تواند خسارت بیشتر یا کمتری ایجاد کند. هر کسی که سيستيت or عفونت مجاری ادراری معمولاً احساس می کند درد و سوزش هنگام ادرار کردن ، و علائمی مانند تب همچنین می تواند رخ دهد.
اگر عفونت به سرعت تشخیص داده شود و با آن درمان شود آنتی بیوتیک ها، معمولاً هیچ آسیب بعدی ندارد و پس از یک تا دو هفته بهبود می یابد. اگر ، با این حال ، باکتری برای مدت طولانی در مجاری ادراری باقی بماند تا به کلیه ها برسد ، باید روی یک فرآیند طولانی تر تا مزمن حساب کرد کلیه خسارت. در این مورد نیز باید در اسرع وقت آنتی بیوتیک درمانی انجام شود.
تشخیص پروتئین و باکتری در ادرار می توان در ابتدا با استفاده از آزمایش سریع با استفاده از Urine Stix ایجاد کرد. این آزمایش می تواند مقدار بیشتری پروتئین را در ادرار تشخیص دهد ، و همچنین نشان می دهد که آیا لکوسیت ها (سلول های التهابی) در ادرار وجود دارد. این سلولها معمولاً فقط در صورت وجود وجود دارند عفونت مجاری ادراری.
باکتریها به طور غیر مستقیم از طریق محصول متابولیکی آنها "نیتریت" قابل تشخیص هستند. در صورت تشخیص عفونت ، باید کشت ادرار انجام شود. به این ترتیب می توان تشخیص داد که کدام باکتری مسئول عفونت بوده و هدف قرار گرفته است آنتی بیوتیک ها قابل اداره است.
پروتئین در ادرار و درد کلیه
کلیه درد معمولاً در سطح ستون فقرات قفسه سینه پایین ظاهر می شود کمر درد; درد پهلو همچنین ممکن است رخ دهد. درد کلیه معمولاً نشان می دهد که علت پروتئین ها در ادرار در واقع در کلیه است. به عنوان مثال ، باکتری ها می توانند در کلیه مستقر شده و در آنجا التهاب ایجاد کنند.
بیماری های کلیوی که از بندهای کلیوی سرچشمه می گیرند نیز می توانند منجر شوند درد کلیه. از زمان فیلتر عملکرد کلیه توسط این اختلال ایجاد می شود ، آسیب به پیوند کلیه منجر به دفع پروتئین از طریق ادرار می شود.
