درجه بندی بافت شناسی
جدا از عوامل مهم پیش آگهی مانند لنف درگیری گره و وضعیت گیرنده تومور ، درجه بندی بافت شناسی نیز نقش مهمی دارد. در زیر میکروسکوپ ، سلولهای تومور از یک نمونه بافتی از پستان ارزیابی می شوند و درجه بندی بر اساس این تعیین می شود. تومورهایی که سلولهای آنها شباهت زیادی به بافت مبدا دارد ، تومورهای G1 نامیده می شوند.
شباهت زیادی به بافت سالم پستان از نظر پیش آگهی مطلوب است. در صورت داشتن سایر معیارهای مطلوب ، این تومورها را می توان در گروه کم خطر طبقه بندی کرد. آنها به تومور درمانی خاص تهاجمی احتیاج ندارند و شانس بیشتری برای زنده ماندن و بهبودی دارند.
احتمال عود نیز کمتر از تومورهای گروه پرخطر است. درجه بندی G2 به این معنی است که تومور در حال حاضر کمتر تمایز یافته است و از نظر ساختار متفاوت از بافت اصلی پستان است. چنین تومورهایی معمولاً تهاجمی و بدخیم تر هستند.
بنابراین با خطر بالاتر متاستاز همراه هستند. چنین تومورهایی در گروه خطر بیشتری نسبت به تومورهای G1 طبقه بندی می شوند. با این حال ، لزوماً لازم نیست توموری با درجه بندی G2 با بقا و بهبودی بدتر از تومور با تمایز G1 همراه باشد.
عوامل دیگر مانند لنف گره متاستازها و وضعیت گیرنده تومور تعیین کننده است. درجه بندی سرطان پستان از جمله سایر عوامل ، نقش مهمی در پیش آگهی زنان دارد. تومور پستانی که درجه بندی G3 را دریافت می کند ، بافت زیر تمایز ضعیفی را در زیر میکروسکوپ نشان می دهد.
این بدان معنی است که بافت تومور با بافت اصلی پستان بسیار متفاوت است. بنابراین درجه بندی G3 پیش بینی نامطلوبی در نظر گرفته می شود. به نظر می رسد احتمال بهبود در ابتدا نسبت به تومور با درجه بندی بهتر بدتر است.
در هر صورت، همیشه صادق نخواهد بود. فاکتورهایی مانند پاسخ به درمان یا متاستاز بسیار مهمتر از درجه بندی تومور است. تومورهایی که متاستاز نشده اند حتی با درجه بالاتر نسبت به تومورهایی که درجه پایین دارند و متاستاز می شوند ، پیش آگهی بهتری دارند. بنابراین ، نمی توان شانس درمان را فقط بر اساس درجه بندی تعیین کرد.
وابستگی به هورمون احتمال بهبودی را افزایش می دهد
وابستگی هورمونی از سرطان پستان همچنین می تواند برای پیش آگهی بیماری تعیین کننده باشد. وابستگی هورمونی به این معنی است که سرطان توسط جنس زن تحریک می شود تا رشد کند هورمون (استروژن ها) با داروهای ویژه تولید شده ، می توان اثر استروژن را بر روی سرکوب کرد سرطان سلول ها و در نتیجه از پیشرفت بیماری جلوگیری می کند.
وابستگی هورمونی به سرطان پستان بنابراین می تواند از طریق این گزینه درمانی بیشتر بر میزان بقا و احتمال بهبودی تأثیر مثبت بگذارد. علاوه بر این ، تومورهای وابسته به هورمون به ندرت تشکیل می شوند متاستازها. با این حال ، میزان عود (میزان عود) در زنان مبتلا به پستان به طور قابل توجهی بالاتر است سرطان قبل از 35 سالگی ، یعنی آنها در سنین بعدی دوباره به سرطان پستان مبتلا می شوند.
اگرچه سرطان پستان مستقل از هورمون با شدت بیشتری رشد می کند ، اما اگر به طور کامل برداشته شود ، عود آن کمتر است. بنابراین پیش آگهی به موارد خاص بستگی دارد. در سنین بالاتر ، پیش آگهی سرطان پستان وابسته به هورمون بهتر از سرطان پستان مستقل از هورمون است.
