متأسفانه ، هیچ درمان علی برای آن وجود ندارد نزدیک بینی. بنابراین ، فرد معیوب چاره ای جز پوشیدن ندارد عینک یا با آن مبارزه کنند لنز. علاوه بر این ، روشهای جراحی با لیزر مخصوص (لیزر اگزایمر) نیز وجود دارد که اکنون از نظر علمی شناخته شده و تثبیت شده اند. با این حال ، این روش های درمانی برای همه مناسب نیستند و بدون خطر نیستند. آنها به یک جراح قرنیه چشم یا چشم نیاز دارند و فقط باید در کلینیک هایی انجام شوند که با این روش درمانی معمول هستند. علاوه بر این ، باید به یاد داشته باشید که درمان جراحی از نزدیک بینی نمی باشد سلامت مزیت بیمه و باید به عهده بیمار باشد.
کراتکتومی فوتورفراکتیو (PRK).
در "کراتکتومی فوتورفراکتیو، "از پرتو لیزر برای از بین بردن بافت از قرنیه استفاده می شود. برای نزدیک بینی، قرنیه مرکزی به طور انتخابی مسطح می شود ، با این نتیجه که نور حادثه پس از درمان ضعیف تر می شود. این روش فقط برای نزدیک بینی نزدیک (حداکثر تا 6 دیوپتر) استفاده می شود. در 90 درصد از افراد تحت عمل جراحی ، می توان بینایی معیوب را کاهش داد (به مقدار بین 1+ و -1) دیوپتر) بهترین نتیجه با نزدیک بینی نزدیک است. این عمل که به صورت سرپایی انجام می شود ، فقط چند دقیقه طول می کشد. چشم از قبل با قطره بیهوش می شود. پزشک از ابزاری برای از بین بردن لایه فوقانی قرنیه استفاده می کند اپیتلیوم. سپس لیزر میزان پیش بینی شده قرنیه را بر روی قطر 6 تا 7 میلی متر از بین می برد. این روش برای بیمار بسیار استرس زا نیست ، زیرا بدون درد است و - به لطف لیزر - بدون تماس نیز می باشد.
بعد از جراحی چشم
بلافاصله پس از عمل ، از قدرت بینایی کاسته می شود. علاوه بر این - هنگامی که اثر قطره چشم فرسوده می شود - درد رخ می دهد ، که پس از 2-3 روز فروکش می کند. قدرت انکساری چشم ممکن است در ماه های اول پس از درمان همچنان در نوسان باشد. افزایش حساسیت به نور و تابش خیره کننده و تیرگی های جزئی قرنیه ممکن است کمی بیشتر (حدود نیم سال) طول بکشد. علاوه بر این ، اصلاح بیش از حد یا کمبود ممکن است در نتیجه درمان رخ دهد ، که به روش دوم یا ادامه استفاده از بینایی نیاز دارد. ایدز. PRK از سال 1986 استفاده می شود و در سال 1995 توسط انجمن چشم پزشکی آلمان و انجمن حرفه ای چشم پزشکان به عنوان یک روش علمی شناخته شده برای اصلاح نزدیک بینی تا حدود 6 دیوپتر و آستیگماتیسم (تغییر پاتولوژیک در انحنای قرنیه) تا حدود 3 دیوپتر.
برای نزدیک بینی شدید: "لیزر در محل کراتومیلئوز" (لاسیک).
برای شدیدتر کوتاه مدت، روش لیزر دیگری زیر سوال می رود ، به اصطلاح "لیزر کراتومیلئوز درجا" (لاسیک) در این روش ابتدا یک فلپ نازک از قرنیه تقریباً بریده شده و به عقب جمع می شود. اکنون ، لیزر برای از بین بردن بافت داخل قرنیه استفاده می شود. سپس فلپ دوباره به عقب جمع شده و پس از چند دقیقه قرنیه فلپ مجاور را دوباره به داخل مکیده است. در پایان ، قطره چشم تجویز می شوند و یک باند یا یک لنز باند استفاده می شود. این روش برای نزدیک بینی در محدوده منفی 4 تا منفی 10 دیوپتر موفقیت آمیز است. در اینجا ، میزان موفقیت بسته به مقدار اولیه عیب شکست ، بین 70 تا 90 درصد است. در بیشتر کلینیک ها ، جراحی در دو روز متوالی انجام می شود یا هر دو چشم در یک جلسه جراحی می شوند.
همچنین برای دور بینی
دورنمایی را می توان با اصلاح کرد لاسیک تا 3 دیوپتر ، با برخی محدودیت ها حتی تا + 5 دیوپتر. در این روش بافت قرنیه در حاشیه قرنیه توسط لیزر برداشته می شود. در نتیجه قرنیه مرکزی و در نتیجه از نظر نوری موثر است به گونه ای تقسیم می شود که یک "عدسی به علاوه" ایجاد شود. لیزیک از سال 1990 مورد استفاده قرار گرفت و در سال 1999 توسط انجمن چشم پزشکی آلمان و انجمن حرفه ای چشم پزشکان به عنوان یک روش علمی شناخته شده برای تصحیح نزدیک بینی تا حدود -10 دیوپتر و آستیگماتیسم تا تقریباً 3 دیوپتر.
خطرات و عوارض جانبی
مزیت لیزیک نسبت به PRK از بین رفتن سطح قرنیه نیست. بنابراین ، جای زخم بسیار کمتر از PRK است و وجود ندارد درد بعد از جراحی. خطر بدتر شدن بعد از آن جراحی لیزیک نسبت به قبل بسیار کم است. میزان عوارض لیزیک کمتر از 1٪ است. با این حال ، مانند هر روش پزشکی ، خطر باقی مانده هرگز نمی تواند به طور کامل برطرف شود:
- در گرگ و میش یا تاریکی ، ممکن است تابش خیره کننده و درک هاله ها و کانتورهای دوتایی رخ دهد. این ممکن است توانایی رانندگی در هنگام رانندگی در شب را محدود کند. با این حال ، این تغییرات معمولاً فقط در نزدیک بینی بالای 5 دیوپتر و در دوربینی رخ می دهد.
- در موارد نادر ، مالش چشم ممکن است باعث جابجایی فلپ قرنیه شود ، که نیاز به یک عمل جراحی جدید دارد.
- به ندرت ، ممکن است در چند هفته اول رشد لایه سطحی قرنیه در زیر فلپ قرنیه ایجاد شود. همچنین در این حالت ، عمل دیگری ممکن است لازم باشد.
- در موارد بسیار نادر ، ضعیف شدن بیش از حد قرنیه می تواند رهبری به بیرون زدگی (کراتکتازی).
- به ندرت ، بدتر شدن بینایی یا عفونت با زخم وجود دارد.
