نزدیک بودن

مترادف به معنای گسترده تر

پزشکی: آستیگماتیسم نزدیک بینی ، آستیگماتیسم ، دوراندیشی

تعریف نزدیک بینی

نزدیک بینی (نزدیک بینی) به نوعی آمتروپی گفته می شود که در آن رابطه بین قدرت انکساری و طول کره چشم صحیح نیست. به طور دقیق ، کره چشم بیش از حد طولانی است (نزدیک بینی محوری) یا قدرت انکساری بیش از حد قوی است (نزدیک بینی شکستگی). بنابراین نقطه کانونی اشعه های موازی در مقابل شبکیه است. فرد نزدیک بین می تواند اجسام را به خوبی ببیند ، اما اجسام دورتر فقط مبهم یا تاری می شوند.

علت

• نزدیک بینی محور (نزدیک بینی نزدیک) بیشتر از نزدیک بینی انکساری (نزدیک بینی بینایی) است ، تا حدی ارثی است و معمولاً مادرزادی است. این در نوزادان نارس بسیار بیشتر از نوزادانی است که در بلوغ متولد می شوند. این نوع کوته بینی عمدتا در 30 سال اول زندگی در نتیجه رشد بیش از حد فشرده طول کره کره چشم ایجاد می شود.

  غالباً یکی نیز این موارد را می شنود

برای اینکه یک نقطه به وضوح دیده شود ، باید دقیقاً روی شبکیه تصویر شود. این بدان معنی است که نقطه کانونی اشعه های موازی دقیقاً باید بر روی شبکیه چشم قرار گیرند. در افراد مبتلا به نزدیک بینی ، به طور کلی نقطه کانونی به جلو منتقل می شود.

یا به این دلیل که قطر طولی چشم خیلی بزرگ است (مشترک) یا قدرت انکساری دستگاه نوری خیلی زیاد است (نسبتاً نادر). در نتیجه نمی توان اشیا at را در فاصله تیز تصویر کرد. از طرف دیگر ، اشیا C نزدیکتر می توانند باشند.

حتی نقاطی که به حدی به چشم نزدیک هستند که فرد با دید طبیعی دیگر نمی تواند آنها را به وضوح تصویر کند ، هنوز هم توسط افراد نزدیک بین قابل مشاهده است. برای درک اینکه چرا یک فرد نزدیک بین است ، باید بدانید که چگونه چشم می تواند در فواصل کوتاه و طولانی اشیا را به وضوح تصویر کند. این کار با کمک دستگاه به اصطلاح نوری (قرنیه و لنز) انجام می شود.

لنز به شکل الاستیک تشکیل شده و در پشت لنز معلق است جنس زنبق و سوسن توسط دستگاه نگهدارنده با کمک عضله حلقه ای (عضله مژگانی) می توان کانون را روی اجسام نزدیک یا دور تنظیم کرد. با سفت شدن عضله ، رباط هایی که لنز از آنها معلق است سست می شوند و لنز کمی فرو می ریزد.

این منجر به افزایش قدرت شکست می شود و بنابراین فاصله کانونی کاهش می یابد ، یعنی نقطه کانونی به جلو منتقل می شود. این اجازه می دهد اشیا that که نسبتاً نزدیک به چشم هستند ، مورد توجه قرار گیرند. هنگام تمرکز روی اشیا dist دور ، عضله مژگانی شل می شود و قدرت انکساری کاهش می یابد ، یا نقطه کانونی به عقب منتقل می شود.

قدرت نزدیک بینی در دیوپترها (dpt) نشان داده می شود. این متقابل فاصله کانونی است. مقادیر همیشه به نقطه دور یعنی نقطه ای که چشم بدون قرار گرفتن در آن تا حدی تیز است اشاره دارد (تغییر کانون دید به اجسام دور یا نزدیک).

در مورد بینایی طبیعی (امتروپیک) ، این در بی نهایت است. یک فرد نزدیک بین با نزدیک بینی -2.0 dpt نقطه دور خود را در فاصله 50 سانتی متر قرار داده است. اجسامی که فاصله بیشتری از چشم دارند فقط می توانند تار شوند.

در مقابل دوربینی ، یک فرد مبتلا به نزدیک بینی نمی تواند کم بینایی خود را با کمک محل اقامت جبران کند زیرا عضله مژگانی ، عضله مسئول تمرکز ، نمی تواند بیش از آنچه در حال حاضر است شل شود. افراد نزدیک بین سعی می کنند با چشمک زدن از اندازه حلقه های مختلف روی شبکیه چشم خود بکاهند. این وضوح تصویر را بهبود می بخشد (دید استنوپئیک).