رفلکس تاندون کشکک چیست؟
رفلکس تاندون کشکک (PSR) یا "رفلکس زانو درپوش" بازتابی از خود است که اغلب در عمل بالینی روزمره استفاده می شود. این رفلکس با یک ضربه سبک با چکش رفلکس روی کشکک لیگامنتوم ، یک رباط پهن و قوی دقیقاً زیر کشکک ، که نمایانگر قسمت انتهایی آن است ، تحریک می شود. چهار سر ران تاندون بین کشکک و فرآیند استخوان خشن در انتهای استخوان درشت نی قدامی (tuberosity tibiae). این ضربه باعث تحریک دوک های عضلانی (دوکی شکل) می شود بافت همبند کپسول های محصور فیبرهای عضلانی 3 تا 10 نازک ، به طول 1 تا 3 میلی متر) چهار سر ران عضله ران ، در نتیجه مختصر کشش از این عضله
روش
در حین عمل ، بیمار روی صندلی یا کاناپه معاینه می نشیند و اجازه می دهد پاهایش آزاد و آزاد آویزان شود. پا مورد بررسی قرار می گیرد علاوه بر این توسط بازپرس در توخالی زانو. ضربه به زانو زدن نباید خیلی قوی باشد و همیشه باید با چکش رفلکس انجام شود.
همچنین می توان با ضربه کم چکش رفلکس به دو انگشت قرار داده شده ، رفلکس را تحریک کرد. رفلکس باید در فواصل 2-5 ثانیه ای تحریک شود. برای مقایسه ، دیگری پا همچنین باید همیشه مورد بررسی قرار گیرد. اگر رفلکس ضعیف باشد ، می توان به بیمار اجازه داد تا برای تقویت رفلکس ، دسته Jendrassik را انجام دهد. برای این کار بیمار دستهایش را جلوی بدنش خم می کند ، دستانش را ضربدر می کند و دست هایش را به بیرون می کشد.
قوس رفلکس
قوس رفلکس فاصله ای است که محرک طی می کند. محرک از نقطه آزاد شدن شروع می شود و در اندام یا عضله واکنش دهنده پایان می یابد. قوس های رفلکس می توانند نسبتاً ساده باشند.
یک مثال خوب ، رفلکس تاندون کشکک است. این تنها از دو سلول عصبی تشکیل شده است که توسط یک سیناپس به هم متصل شده اند. یک کمان رفلکس اساساً از عناصر زیر تشکیل شده است: گیرنده (مولکول هدف برای برخی مواد خاص) ، حسی (آورنده) فیبر عصبی، مرکزی سیستم عصبی (CNS ، مغز/نخاع) ، موتور (فیبر وابران) و تأثیرگذار (عضله یا غده). اگر فقط یک اتصال بین الیاف حسی و حرکتی به صورت سیناپس وجود داشته باشد ، این رفلکس تک سیناپسی نامیده می شود. اگر چندین وجود داشته باشد سیناپس، این را بازتاب چند سیناپسی می نامند. اگر گیرنده ها و تأثیرگذارهای یک رفلکس در همان اندام قرار داشته باشند ، فرد از خود بازتابنده صحبت می کند.
