راه رفتن پله ای یک تغییر معمولی در راه رفتن است که در نتیجه فلج آسانسورهای پا ایجاد می شود. این روند حرکت جبرانی می تواند توسط بسیاری از بیماری ها و آسیب ها ایجاد شود.
استپر راه رفتن چیست؟
راه رفتن پله ای یک تغییر معمول راه رفتن است که در نتیجه فلج جک های پا ایجاد می شود. راه رفتن پله ای هنگامی اتفاق می افتد که آسانسورهای پا (منبسط کننده های پشتی) به دلیل بیماری عصبی یا ضایعات از کار بیفتند. تغییر در راه رفتن اتفاق می افتد که با مکانیزم جبرانی مشخص می شود تا کمبود عملکرد عضلات فلج را جبران کند. هنگامی که بالابر پا دیگر تأمین نمی شود ، هنگام راه رفتن دیگر نمی توان پا را بلند کرد ، سپس به صورت آویزان به پایین آویزان می شود و انگشتان پا در زمین به سمت زمین می کشند پا فاز. برای جلوگیری از این روند ، افراد مبتلا به قدری پاها را بلند می کنند که انگشتان پا می شوند شناور در هوا. افزایش لیفتینگ در درجه اول از طریق افزایش خم شدن مفصل ران انجام می شود. جنبه دوم که مشخصه این تغییر در الگوی راه رفتن است می تواند هنگام قرار گرفتن پا روی زمین مشاهده شود و همچنین در صورت مناسب بودن کفش شنیده می شود. مرحله ضربه را نمی توان با ضربه پاشنه به طور عادی آغاز کرد. بلکه پا با ناحیه جلوی زمین ، بعضی اوقات با کل کف پا ، زمین را پاشیده می کند. به طور معمول ، اصطلاح راه رفتن پله ای فقط در مواردی که هر دو پا تحت تأثیر قرار گیرند ، استفاده می شود. با این حال ، شکست یک طرفه همان تغییرات را یک طرفه تحریک می کند.
کارکرد و وظیفه
راه رفتن استپر یک مکانیسم محافظتی است که برای کاهش خطر زمین خوردن در هنگام راه رفتن طراحی شده است ، به ویژه هنگامی که نقص حرکتی همراه با اختلالات حسی باشد در برخی از اختلالات که باعث فلج شل شدن جک های پا می شود ، ممکن است حساسیت سطح و عمق نیز تحت تأثیر قرار گیرد. در هر دو مورد ، اطلاعات کمتری در مورد شرایط پا از گیرنده ها به مرکز ارسال می شود سیستم عصبی. مبتلایان احساس نمی کنند پا به کف زمین کشیده می شود و اطلاعاتی در مورد موقعیت پا در آن دریافت نمی کنند مفاصل و در فضا به ویژه در مراحل اولیه ، وقتی سایر حواس ، به ویژه حس بینایی ، هنوز جهت گیری جبرانی را بدست نگرفته اند ، در نتیجه نقص حسی و حرکتی ، خطر سقوط بسیار زیاد است. بالا آوردن پاها خطر ابتلا به پا هنگام راه رفتن را کاهش می دهد و نگرانی از زمین خوردن را کاهش می دهد. هدف از اصلاح راه رفتن این است که اطمینان حاصل کند که توالی حرکت در هر شرایطی به آسانی و سریعتر انجام می شود. اگر یک پا با انگشتان پا در سراسر زمین کشیده شود پا مرحله ، این تا حد زیادی مانع جریان راه رفتن و سرعت راه رفتن می شود و تلاش افزایش می یابد. با این وجود ، سرعت طبیعی راه رفتن معمولاً دیگر حاصل نمی شود ، به دلیل تغییر فرآیندهای حرکتی و به دلیل اینکه حرکات با تأمل بسیار بیشتری انجام می شوند. خودکاری در راه رفتن مختل می شود. جنبه دیگری که در بلند شدن تحت فشار نیز نقش دارد پا احساس ناخوشایندی است که هنگام کشیدن کفش در سطح زمین و آسیب دیدن ایجاد می شود. امکانات جبران از طریق راه رفتن پله ای هنگام راه رفتن در سربالایی یا بالا رفتن از پله ها به حداکثر میزان خود می رسد. ارتفاعی که باید در این نیازها از بین برود ، نیاز به افزایش خم شدن مفصل ران دارد ، که در زمینهای شیب دار تقریباً به طور کامل خسته شده است ، حتی با عملکرد طبیعی بالابرهای پا.
بیماری ها و شکایات
خراب شدن جک های پا می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. آسیب به عصب فیبولار مشترک ، که شاخه ای از است عصب سیاتیک و منبسط کننده های پشتی را تأمین می کند ، اغلب زمانی اتفاق می افتد که گچ بیش از حد محکم بر روی آن اعمال شود ساق پا. آسیب معمولاً خیلی دیر متوجه می شود ، به طوری که عصب غیرقابل برگشت آسیب می بیند و نقص حرکتی قابل برگشت نیست. در نتیجه نیروی خارجی یا خطاهای حین جراحی پا ، آسیب به ساختارهای عصبی و فلج موقتی یا دائمی عضلات عرضه شده نیز می تواند رخ دهد. عواقب خسارت توصیف شده کاملاً حرکتی است و معمولاً فقط یک طرف آن را تحت تأثیر قرار می دهد ، در نتیجه یک راه رفتن نیمه مرحله ای ایجاد می شود. Polyneuropathy یک بیماری است که توسط دیابت، افزایش یافت الکل مصرف ، سو abuse مصرف مواد مخدر یا سایر عوامل. هم به موتور و هم به شاخه های حساس حمله می کند اعصاب و لایه عایق محافظ را از بین می برد. در نتیجه ، تکانه ها به عضلات و اطلاعات از گیرنده ها به نخاع به طور جزئی یا کامل از بین رفته اند. این بیماری اغلب پا و اطراف آن را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث ناپایداری روزافزون راه رفتن به دلیل از دست دادن تدریجی آن می شود عضلات پا و حساسیت ، که می تواند برای مدتی با یک راه رفتن متوسط جبران شود. فلج اطفال (پولیومیلیت) ، که در اروپا معمولاً فقط در افراد مسن دیده می شود ، می تواند روی جک پا نیز تأثیر بگذارد. این یک بیماری التهابی است که توسط ویروس فلج اطفال ایجاد می شود. این می تواند عواقبی برای مرکز داشته باشد سیستم عصبی، اما همچنین برای 2 نورون حرکتی (رسانایی سریع عصب که باعث حرکت تکانه های حرکتی از آن می شود نخاع به عضلات) از کار افتادن شاخه های خاص منجر به فلج دو طرفه می شود عضلات پا و در نتیجه نیز از بالابرهای پا. بیماری های عضلانی نادر ، مانند آتروفی عضلانی عصبی ژنتیکی یا دیستروفی میوتونیک، همچنین بر بالابرها نیز تأثیر می گذارد رهبری موذیانه به آتروفی عضلات ، که بر الگوی راه رفتن تأثیر می گذارد. در این بیماری ها است که راه رفتن دو مرحله ای اتفاق می افتد.
