بیماری های غدد درون ریز ، تغذیه ای و متابولیکی (E00-E90).
- دیابت شیرین (دیابت)
- هیپراوریسمی (بالا اسید اوریک سطح در خون).
کبد، کیسه صفرا ، و صفرا مجاری - پانکراس (پانکراس) (K70-K77 ؛ K80-K87).
- کبد بیماری ، مشخص نشده (تولید اسید کبدی افزایش می یابد).
سیستم اسکلتی عضلانی (M00-M99).
- نقرس (آرتروز اوریکا /اسید اوریکالتهاب مفصل یا توفیک مرتبط نقرس)/هیپراوریسمی (افزایش سطح اسید اوریک در خون).
سیستم ادراری ادراری (کلیه ها ، دستگاه ادراری - اندام های تولید مثل) (N00-N99).
- نارسایی مزمن کلیه در بیماران مسن:
- جریان پلاسمای کلیه حدود 10٪ در هر دهه کاهش می یابد
- کاهش کلیرانس کراتینین
- افزایش لوله ای اسیدوز به دلیل کاهش در بازسازی ماده اصلی بافر کننده بی کربنات (HCO3) در قسمت لوله فوقانی (توبول پروگزیمال).
- فرسودگی کلیه باعث افزایش احتمال تولید و دفع آمونیم تحت بار اسیدی مداوم می شود.
بیشتر
- کمبود ریز مغذی های نهفته (مواد حیاتی) ، که می تواند رهبری به محدودیت ظرفیت آنزیم و در نتیجه به افزایش سلول اسیدها.
- کاهش فیزیولوژیکی ظرفیت ذخیره عملکرد کلیه - تقریباً از سن 40 سالگی آغاز می شود - برای دفع معادل های اسید ، این بدان معناست که کلیه به طور فزاینده توانایی عمل منظم را با دفع معادل های اسید در صورت اسیدوز از دست می دهد
