مدت زمان جراحی برداشتن کبد و بستری شدن در بیمارستان
تعیین دقیق مدت زمان عمل از قبل دشوار است. مدت زمان بستگی به نوع روش انتخاب شده (باز در مقابل لاپاراسکوپی) ، پیچیدگی برداشتن و بروز عوارض متفاوت است. آ کبد برداشتن می تواند بین سه تا هفت ساعت طول بکشد.
پس از عمل ، بیمار معمولاً به مدت 24 ساعت در بخش مراقبت های ویژه بستری می شود ، این یک اقدام پیشگیرانه است تا بتواند عملکردهای حیاتی را پس از جراحی بهینه بررسی کند و بتواند در برابر عوارض احتمالی بعد از عمل بهترین واکنش را نشان دهد. مدت زمان بستری در بیمارستان بین چهار تا هشت روز است ، اما در صورت بروز عوارض ، این مدت اقامت می تواند افزایش یابد. به طور کلی ، بستگی زیادی به شرایط فردی بیمار دارد. درمان پیگیری ، یعنی توان بخشی ، معمولاً برنامه ریزی نشده است.
عوارض
هر مداخله جراحی خطراتی را در پی دارد. اول از همه ، ممکن است عوارضی در هنگام بیهوشی مانند حساسیت به داروهای بیهوشی استفاده شود. علاوه بر این ، بافت نرم ، اعصاب و خون عروق می تواند توسط روش جراحی آسیب ببیند.
خسارت به خون عروق می تواند باعث خونریزی شود. به عنوان یک قاعده ، خونریزی به سرعت توسط جراح کنترل می شود و تهدیدی برای زندگی بیمار نیست. با این حال ، در موارد نادر ، خونریزی گسترده و انتقال خون خارجی یا اتولوگ ممکن است رخ دهد خون که قبلاً اهدا شده است ممکن است لازم باشد.
انتقال خون اغلب برای آن لازم است کبد برداشتن به دلیل کبد عضوی با خون رسانی بسیار بالا. انتقال خون می تواند منجر به عفونت های مضر برای بیمار شود. در موارد بسیار نادر ، انتقال خون می تواند بیماری های عفونی مانند هپاتیت.
خوشبختانه ، کنترل دقیق محصولات خون باعث نادر شدن این انتقال ها شده است. عفونت همچنین می تواند در حین عمل ایجاد شود. علل این عفونت ها می تواند بسیار متفاوت باشد: تجمع خون باقیمانده (هماتوم) ممکن است ملتهب شود ، اما همچنین می تواند به اندام های اطراف مانند روده آسیب برساند و باعث باکتری برای فرار و آلودگی حفره شکم.
این امر همچنین باعث درمان روده ای با جراحی می شود. فرار از صفرا از طریق مجاری صفراوی در حین یا بعد از عمل نیز مشکل ساز است ، زیرا می تواند منجر به التهاب لثه شود صفاقی، انجام یک عملیات جدید ضروری است. علاوه بر این ، فیستول می تواند ایجاد شود ، اما به ندرت در طول عمل مشکل ایجاد می کند.
آسیب یا انسداد تخلیه صفرا مجاری می تواند منجر به تخلیه صفرای صحیح و جمع شدن صفرا شود. ممکنه که زردی (icterus) ممکن است رخ دهد. در این حالت ، یک روش جدید برای اجازه دادن به آن لازم است صفرا تخلیه کردن
در صورت برداشتن در صورت بیماری تومور ، سلولهای تومور ممکن است منتقل شوند ، اما این بسیار نادر است زیرا جراحان برای جلوگیری از این امر بسیار مراقب هستند. علاوه بر این ، عوارض دیگری نیز وجود دارد که می تواند در تمام مراحل جراحی رخ دهد: خطر ابتلا به ترومبوز or آمبولی، که می تواند ریه ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد (آمبولی ریوی)، قلب (سکته) یا مغز (ضربه) همچنین می تواند منجر شود التیام زخم اختلالات در ناحیه بخیه. همچنین ممکن است لازم باشد که روش جراحی به منظور اجتناب یا حل عوارض ، تغییر یابد. به منظور به حداقل رساندن خطرات و عوارض این عمل ، برخی از روشهای آینده گرا وجود دارد ، مانند جراحی با حداقل تهاجم یا روشهای پشتیبانی شده از CT و MRI.
تمام مقالات این مجموعه:
