اگر کودکم برنگردد چه کاری می توانم انجام دهم؟
نقاط عطف زندگی کودک بسیار فردی است و از یک برنامه دقیق پیروی نمی کند. حتی اگر والدین مشتاقانه منتظر این نقاط عطف باشند ، دیر برگشتن به معنای بیمار بودن کودک نیست. بعضی از کودکان اصلاً برنمی گردند و قبل از اینکه بتوانند هنگام خوابیدن بچرخند شروع به خزیدن می کنند.
در سن شش تا هشت ماهگی ، معاینه پیشگیری U5 انجام می شود و در اینجا مهارت های حرکتی کودک به ویژه ارزیابی می شود. برای کودکانی که نمی توانند در این سن روی آورند ، متخصص اطفال می تواند معاینات اضافی را انجام دهد یا ترتیب معاینات را بدهد تا بیماری های عصبی یا اختلالات رشد ارتوپدی که مانع از چرخش کودک می شود ، منتفی شود. وقتی بیماری ها منتفی می شوند ، والدین نباید زیاد نگران نباشند که بتوانند رویگردان شوند.
برخی از کودکان به دلیل ناشناخته و شدید بودن حرکت ، به سادگی نمی خواهند برگردند. در معاینات منظم ، هنوز به پیشرفت حرکتی توجه می شود. تفاوت در نوزادان دیگر نیازی به ارزش بیماری ندارد و مقایسه مستقیم معنی ندارد.
آیا می توانم با فرزندم تمرین چرخش کنم؟
تبدیل شدن به یک کودک نقطه عطفی است که والدین مشتاقانه منتظر آن هستند. از آنجا که بعضی از کودکان با نوبت وقت زیادی می گیرند ، برخی والدین می خواهند این مرحله را تشویق کنند. هر حرکتی باعث رشد عضلانی می شود که برای حرکات سنگین مانند چرخش ضروری است.
نوزادان بیشترین حرکات را خودشان با لگد زدن و حرکت دادن بازوها تمرین می دهند. والدین می توانند با قرار دادن یک دست روی مفصل ران کودک از حرکت به سمت موقعیت مستعد حمایت کنند. هنگامی که کودک پاهای خود را خم می کند ، می توان فشار جزئی برای شروع چرخش وارد کرد.
بعضی از کودکان خودشان می توانند اسلحه خود را آزاد کنند ، اما اگر این کار نتیجه نداد ، والدین باید کمک کنند. کودکانی که غالباً در موقعیت مستعد قرار می گیرند ، عضلات لازم را سریعتر تمرین می دهند. برخلاف کودکان خوابیده ، که قطعاً باید به پشت دراز بکشند ، کودکان بیدار را می توان به طور مرتب روی شکم خواباند.
حتی یک اسباب بازی که فقط از دسترس کودک دور باشد ، می تواند چرخش بیشتری ایجاد کند ، زیرا موقعیت مستعد امکانات بیشتری را فراهم می کند. آموزش فعال معمولاً ضروری نیست زیرا كودكان طبق برنامه خود حركات را می آموزند و بعضی دیگر از بچه ها برای چرخش به زمان بیشتری احتیاج دارند ، اما این هیچ ارزش مرتبط با بیماری ندارد. این مسئله همچنین می تواند برای شما جالب باشد: از چه زمانی کودک من شروع به راه رفتن می کند؟ موقعیت مستعد فرصتی برای کودک برای دیدن بیشتر و ایجاد دامنه بیشتر است.
به عنوان مثال ، تمایل به چرخش می تواند توسط یک اسباب بازی غیرقابل دسترسی ایجاد شود. یک اسباب بازی که فقط دور از دسترس قرار گرفته و قبلاً با آن بازی شده است ، می تواند کودک را به چرخش ترغیب کند. همچنین خواهر و برادر ، حیوانات خانگی و والدین می توانند تمایل به چرخش را تحریک کنند ، زیرا کودک دوست دارد به آنها نزدیک شود. غالباً این انیمیشن به صورت تصادفی اتفاق می افتد و والدین نمی توانند دقیقاً بگویند چه چیزی باعث این امر شده است.
عضلات مختلف زیادی برای چرخش لازم است. اگرچه ما چنین چرخشی را به عنوان اعمال نیرو مشاهده نمی کنیم ، اما این حرکت با یک تلاش بزرگ برای یک کودک همراه است. اول از همه ، گردن عضلات باید آموزش ببینند و نوزادان باید کنترل خود را کنترل کنند سر.
عضلات تنه و بازوها نیز باید تقویت شوند. قرار گرفتن روی دستها و بازوها در وضعیت مستعد ، ماهیچه ها را تمرین داده و بهترین شرایط را برای حرکت بعدی ایجاد می کند. بچه عضلات شکمی با کشیدن و کشش پاها آموزش می بینند.
الگوی حرکتی پیچ به خودی خود یک نقطه عطف عادی است و تقریباً همه کودکان بدون آموزش خاص به آن دست می یابند. اگرچه اولین پیچ ها اغلب تصادفی هستند ، اما برای حرکت هدفمند نه تنها قدرت عضله بلکه رانندگی نیز لازم است. این انگیزه برای نقاط عطف حرکتی اغلب کنجکاوی و تمایل به دستیابی به چیزی یا کسی است. چرخش یکی از حرکات ناخالص حرکتی است و آمادگی برای یک حرکت هدفمند مانند خزیدن است. نوزادان مهارت های حرکتی خود را به تنهایی آموزش می دهند.
