کم اشتهایی با خوردن رفتار قابل پیش بینی است

به گفته انجمن داروی تغذیه ای و رژیم غذایی ، قبل از بی اشتهایی اعصاب آشکار می شود ، رفتار غذا خوردن می تواند به افراد عزیز یک سرنخ اساسی در مورد بدی برسد. افراد بی اشتها تقریباً 400 کیلو کالری کمتر - به طور متوسط ​​230 کیلو کالری در روز - دو سال قبل از شروع بیماری می خورند. شانس موفقیت درمان بهتر است هر چه زودتر بیماری تشخیص داده شود

به اشتراک گذاشتن ناهار باعث ترویج فرهنگ خانوادگی و غذایی می شود

میز ناهار مشترک در حلقه خانواده امروزه کمتر از گذشته کاشته می شود ، دلیل اصلی این امر محدودیت زمانی است. غذا خوردن در کنار هم بیان فرهنگ خانواده با عملکرد ارتباط و تبادل اطلاعات در بین اعضای خانواده است.

با مشاهده دقیق در میز ناهار خوری مشترک ، رفتار آشکار غذا خوردن قابل تشخیص است و می توان به شخص مربوطه در مراحل اولیه قبل از جسمی و جسمی کمک کرد. سلامت روان در معرض خطر است

چه رفتاری مشهود است؟

اگر نوجوانان به دقت به محتوای چربی غذاها توجه می کنند ، به طرز قابل ملاحظه ای آهسته غذا می خورند و به طور مداوم میزان مصرف غذا را کنترل می کنند ، زنگ های خطر باید در والدین و دوستان به صدا درآیند.

در بیشتر موارد ، افراد مبتلا زیر 25 سال دارند. آنها غالباً جوانانی کاملاً درون گرا ، قابل اعتماد ، وظیفه شناس و مفید هستند که دارای هوش بالا و عملکرد عالی مدرسه هستند. بی اشتهایی معمولاً در دوران بلوغ ایجاد می شود. بنابراین ، اعتقاد بر این است که افراد مبتلا در یافتن هویت جنسیتی خود مشکل دارند و بنابراین بزرگسال می شوند.

به نظر می رسد برای بسیاری از بیماران ، تلاش برای کنترل وزن بدن آنها احساس امنیت را فراهم می کند. وزن بدن منبع مهم عزت نفس می شود.

لاغر بودن به عنوان ایده آل زیبایی

عامل دیگر آرمان اجتماعی زیبایی است. در جوامع غربی ، از دهه 1960 بدن بسیار لاغر و جسمی جذاب به نظر می رسید. فشار اجتماعی برای لاغر شدن بدون شک توسط رسانه ها تحمیل می شود. مجلات ، تلویزیون و تبلیغات بانوان ایجاد بتهای مشکوک را تشویق می کنند و مطابقت را در زمینه های مد ، زیبایی و اروتیسم تحمیل می کنند.

زنان جوان در دوران بلوغ دچار تغییرات جسمی می شوند و احتمالاً "پرتر" و زنانه تر می شوند. در حالی که آنها ابتدا باید احساسی از بدن "جدید" خود را ایجاد کنند ، اما با این ایده آل اغراق شده لاغری می توانند بسیار ناامن باشند.

عدم آگاهی از بیماری ، درمان را پیچیده می کند

Anorectics فاقد هر گونه آگاهی از بیماری است ، که مداخله درمانی را دشوار می کند. پیامدهای سوء تغذیه شامل عوارض غدد درون ریز و جسمی است. متابولیسم ، قلب و گردش، و کلیه ها ممکن است در عملکرد خود مختل شوند. علاوه بر این ، اختلالات در آب و الکترولیت تعادل و در خون شمارش ، همراه با ضعف عمومی ، عواقب آن است بی اشتهایی.

La درمان از بیماران بی اشتها علاوه بر درمان روان درمانی ، دستیابی به رفتار طبیعی غذا خوردن و عادی سازی وزن بدن است.