در پسراني كه فقط پوست ختنه گاه آنها قابل جمع شدن نيست- به علت چسبندگي پوست ختنه گاه قبل از عمل درمان باید با یک پماد حاوی کورتیکواستروئیدها اقدام شود (به "درمان بیشتر" در زیر مراجعه کنید).
روش های جراحی زیر در دسترس است:
- Preputioplasty - پلاستیک پوست ختنه گاه (با حفظ پوست ختنه گاه).
- ختنه (ختنه پوست ختنه گاه) - پوست ختنه گاه می تواند به طور کامل برداشته شود (رادیکال Z) یا به طور جزئی (Z جزئی)
در مورد انحراف frenulum ، یعنی کوتاه شدن frenulum پوست ختنه گاه (frenulum praeputii) بین پوست ختنه داخلی آلت تناسلی مرد و قسمت جلویی آلت تناسلی ، می توان frenulotomy را انجام داد. در این روش ، فرنولوم پوست ختنه گاه به صورت عرضی بریده می شود و نقص مخاط متعاقب آن به صورت طولی بخیه می شود.
در شیرخوارگی فمیوز، ختنه بین دو سالگی و ورود به مدرسه نشان داده شده است.
توجه: در 10-35٪ کودکان ، فیزیولوژیک است فمیوز بعد از 3 سالگی هنوز وجود دارد. تقریباً 1٪ از افراد 16-18 ساله فیموز پاتولوژیک (پاتولوژیک) دارند.
علائم ختنه:
علائم مطلق (علائم استفاده) [4 ، 5]
- گلسنگ اسکلروز و آتروفیکوس که بر آلت تناسلی مثر است (درمان انتخاب).
- ترسناک فمیوز (به عنوان مثال ، پس از بالانینیت مکرر (التهاب گلان) ، تلاش برای عقب نشینی اجباری ، ضربه (به عنوان مثال ، به دام افتادن در زیپ).
- پارافیموز
- سوزش ادرار حاد (دفع ادرار سخت (دردناک)) در فیموز بی جبران شده.
نشانه های نسبی
- پیشگیری از عفونت های دستگاه ادراری در مواردی که به طور قابل توجهی خطر ابتلا به عفونت را به عنوان یک نتیجه از ناهنجاری های پیچیده دستگاه ادراری ناشی از تغییر استعمار پوست ختنه / گلن باکتریال اطراف ادرار (گشادکننده وزیکورورترال) افزایش می دهد رفلکس، دریچه های مجرای ادراری خلفی ، مگاتر اصلی).
- بالانیت مکرر (التهاب غده) یا بالانوپوستیت (التهاب غده و پوست ختنه گاه).
- بالون زدن پوست ختنه گاه هنگام ادرار در نتیجه انسداد ادرار پس از التهاب یا زخم (توجه: در نوزادان و کودکان خردسال تا حدی فیزیولوژیک است).
- پوست ختنه گاه هیپرتروفیک یا منقبض شده در کاتتریزاسیون متناوب (به دلیل اختلال تخلیه مثانه ، میلومنیگوسل).
- در کودک بزرگتر عدم امکان یا درد در جمع شدن پوست ختنه گاه خیلی تنگ.
- آرزوی فرد / والدین آسیب دیده
در مورد فیموز (تنگی پوست ختنه گاه) که علائمی ایجاد نکند ، قطعی است درمان می توان تا پایان بلوغ منتظر ماند (= محلول خود به خود پوست ختنه گاه).
برای روش ختنه به بخش "ختنه" مراجعه کنید.
پارافیموز یک اورژانس اورولوژیک است و نیاز به مداخله سریع دارد:
درمان حاد پارافیموز
در شرایط حاد پارافیموز، یک پزشک باید تلاش کند تا بافت را فشرده کند و سپس پوست ختنه شده منقبض شده را از طریق آلت تناسلی مرد (عقب های لاتین "گلنس") عقب بکشد. برای انجام این کار ، گلنس با یک دست محکم فشرده می شود و آلت تناسلی مرد با استفاده از حلقه بند به صورت دایره ای فشرده می شود. این فشار برای چند دقیقه اعمال می شود. سپس گلانها در جهت مخالف پوست ختنه گاه به سمت پایه آلت تناسلی مرد منتقل می شوند. اگر این روش برای اولین بار جواب نداد ، می تواند تکرار شود. به عنوان یک قانون، پارافیموز می توان از این طریق برطرف کرد. اگر کاهش ناموفق بود ، می توان یک برش پشتی ایجاد کرد. فقط وقتی ادم همراه فروکش کرد ، باید جراحی درمانی (ختنه) انجام شود.
