عصب پرونئال

مترادف

عصب پرونئال ، عصب فیبولار

معرفی

عصب پرونئوس (nervus peroneus) که به آن عصب فیبولار نیز گفته می شود ، مسئول تأمین عصبی استخوان استخوان فیبولا بوده و از آن خارج می شود عصب سیاتیک همراه با عصب درشت نی ، که استخوان درشت نی را تأمین می کند.

دوره عصب پرونئال

عصب پرونئوس از عصب سیاتیک در پشت ران کمی بالاتر از توخالی زانو و سپس به عنوان یک شاخه جانبی در پشت شاخه حرکت می کند سر از استخوان فیبولا در امتداد جعبه فیبولاریس. در توخالی زانواز خون عروق از زانو در نزدیکی عصب واقع شده است. سپس در آنجا به شاخه های خود ، nervus peroneus profundus و superfizialis تقسیم می شود.

سپس عصب پرونئوس پروفوندوس از ناحیه استخوان بین عضلانی سپتوم لوژ فیبولار را ترک می کند و بنابراین به لوگ اکستانسور تغییر می کند ، جایی که عضلات اکستنسور تحتانی پا و پا واقع شده است. عصب موازی با حرکت می کند خون عروق و در روند خود ، شاخه های حرکتی را به عضلات جعبه اکستانسور و شاخه های حساس را به پوست بین انگشت شست و انگشت دوم ، جایی که پایان می یابد ، آزاد می کند. nervus peroneus superficialis در لوژ فیبولاریس باقی می ماند و به موازات عضله longus fibularis و عضله brevis fibularis که با انرژی حرکتی تأمین می شود ، حرکت می کند.

عصب در امتداد پایین جانبی قرار دارد پا بدون اتصال مستقیم به خون عروق و از طریق قسمت بیرونی به پشت داخلی پا می رسد مچ پا، که آن را با حساسیت تأمین می کند. نام عصب پرونئوس کمونیس به معنای "عصب مشترک فیبولا" است و باعث می شود پا و لبه جانبی خارجی پا بلند شده و انگشتان پا کشیده شوند. از نظر آناتومیک ، عصب peroneus communis نشان دهنده اولین قسمت عصب peroneus است که از عصب سیاتیک، که هنوز به شاخه های خود تقسیم نشده است.

شاخه های nervus peroneus communis:

• Nervus cutaneus surae lateralis: مسئول تأمین عصبی پوست قسمت تحتانی است پا در طرف خارجی و تا حدی نیز در پشت قرار دارد و بخشی غیر قابل توجه به تشکیل عصب سورال کمک می کند.
• عصب پرونئوس پیشرو
• عصب پرونئال سطحی

عصب پرونئوس پروفوندوس از عصب پرونئوس کمونیس سرچشمه می گیرد. nervus peroneus profundus به دلیل عصب عمیق دراز کشیده شده است. در قسمت کمر عضلات اکستنسور باز می شود ساق پا، که تقریباً مقابل آن قرار دارد بافت همبند صفحه بین استخوان درشت نی و استخوان فیبولا.

در مسیر رسیدن به پشت پا ، به طور مکرر شاخه های عصبی کوچکتری را به عضلات آزاد می کند. در درجه اول ماهیچه هایی را تأمین می کند که وظیفه بلند کردن پا و انگشتان را به سمت استخوان دارند. این عضلات عبارتند از:

• عضله گشاد کننده هالوسیس برویس
• عضله بازکننده انگشتان کوتاه
• عضله تیبیالیس قدامی (عضله درشت نی جلویی)
• عضله گشاد کننده هالوسیس طولانی
• عضله بازکننده انگشتان بلند

عصب پرونئوس سطحی نیز از عصب پرونئوس کمونیس سرچشمه می گیرد.

این یک عصب سطحی است و در امتداد کنار آن قرار دارد ساق پا با اشاره به عضلات بازکننده پا به پشت خارجی پا. عضلات گروه فیبولاریس را تأمین می کند: همچنین بخشهای مختلف پوست را در ناحیه پوست تأمین می کند ساق پا، به خصوص پشت پا.

• عضله فیبولاریس بلند
• ماهیچه فیبولاریس برویس