ورزش های رقابتی: شرایط مورد نیاز حیاتی

عملکرد بدنی شدید علاوه بر آموزش گسترده نیاز به الف رژیم غذایی که کلیه مواد مغذی و حیاتی لازم (کلان و ریز مغذی ها) را در مقادیر متناسب با نیاز تأمین می کند. جسمی فشار انرژی و متابولیسم ساختمان و در نتیجه گردش مواد حیاتی را افزایش می دهد. عواقب ناشی از کمبود مواد ضروری ویتامین ها, مواد معدنی و عناصر کمیاب شامل افزایش حساسیت به عفونت ، عدم تعادل هورمونی ، حاد آسیب های ورزشی و اضافه بار مزمن با ایجاد آسیب شناسی در سیستم اسکلتی عضلانی. همچنین این خطر وجود دارد که متابولیسم بیش از حد تحت فشار قرار گیرد و تنظیم آن مختل شود.

منبع کافی از مواد مهم حیاتی (ریز مغذی ها) مانند B ویتامین ها, ویتامین C, سدیم, پتاسیم, کلسیم, منیزیم, اهن, روی و سلنیوم، می تواند به طور قابل توجهی زمان تولید مجدد علائم حاد را کوتاه کند - تهوع، سوi هاضمه ، استفراغ, گرفتگی عضلات، فروپاشی گردش خون - طی چند روز تا چند هفته. اگر سلامت به شدت تحت تأثیر اضافه بار شدید قرار دارد - مسابقه دو ماراتون در حال اجرا - مصرف پیشگیرانه مواد حیاتی (ریز مغذی ها) نیز می تواند روند بهبودی یا بازسازی را در این مورد تسریع کند.

ورزش های رقابتی - استرس اکسیداتیو و آنتی اکسیدان ها

اگر تمرین در محدوده هوازی باشد ، تشکیل آزاد افزایش می یابد اکسیژن رادیکال ها - "اکسیداتیو فشار" آنها در بدن به شکل واکنش های زنجیره ای تکثیر می شوند و یک الکترون را از مولکول مورد حمله ربوده و خود را به یک رادیکال آزاد تبدیل می کنند. در تعداد زیاد آنها می توانند به DNA ، درون زا آسیب برسانند پروتئین ها، چربی ها و اسیدهای آمینه. علاوه بر این، اکسیژن رادیکال های آزاد همچنین به غشای سلول - پراکسیداسیون لیپید - که غنی از غیر اشباع هستند حمله می کنند اسیدهای چرب. در نهایت ، این منجر به تغییر در می شود اسیدهای چرب، اختلال عملکرد سلولی و بافتی.

رادیکال های آزاد عملکرد ایمنی را مختل می کنند ، حساسیت به عفونت را افزایش می دهند و طبیعی را کاهش می دهند آنتی اکسیدان سطوح.

بنابراین ورزش شدید نیاز به آنتی اکسیدان ها مانند موارد دیگر را افزایش می دهد ویتامین ها E ، C ، A ، بتاکاروتن، ویتامین های گروه B ، کوآنزیم Q10, سلنیوم, روی, منگنز و مس. کمبود آنتی اکسیدان باعث افزایش حساسیت به فشار و در نتیجه خطر بیماری است.

توجه داشته باشید در کوآنزیم Q10 با توجه به دانش فعلی ، مشخص نیست که نیاز روزانه کوآنزیم Q10 واقعاً چقدر است. به همین ترتیب ، مشخص نیست که چقدر بالا است کوآنزیم Q10 تولید خود و سهم آن در تأمین نیاز مبتنی است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این نیاز در هنگام استرس اکسیداتیو افزایش می یابد. این می تواند در موارد فشارهای جسمی یا استرس روانی مرتبط باشد. در سنین بالا ، غلظت کوآنزیم Q10 در حدود 50٪ کمتر از میانسالی تنظیم می شود. یکی از دلایل کم بودن آنزیم Q10 غلظت می تواند مصرف را در سنین پیری افزایش دهد - اثبات علمی این موضوع هنوز در دست بررسی است.

از آنجا که سیستم ایمنی بدن در نتیجه افزایش قابل توجهی ضعیف شده است اکسیژن بار ، ورزشکار فرسوده به ویژه در حالت خیس و عرق در معرض خطر است. در چنین شرایطی ، بدن معمولاً گرمازا است. دفاع ایمنی ناکافی (نقص ایمنی) بدن را بیشتر ضعیف می کند ، خطر عفونت را افزایش می دهد و زمان بهبودی را طولانی می کند.