اطلاعات عمومی
پس از تولد ، نوزاد تازه متولد شده باید از شیر مادر خود جدا شود مکونیوم طی 24-48 ساعت اول. مكونيوم برای اولین بار است اجابت مزاج از نوزاد تازه متولد شده و در اصطلاح عامیانه به دلیل رنگ سبز مایل به سیاه و سفید آن را بچه تف می دانند. مكونيوم در واقع نشان دهنده یک مناسب نیست اجابت مزاج، اما یک ماده زائد سلولهای اپیتلیال مرده است ، صفرا، و قورت داد مو و سلولهای پوستی که در طی روده بدون عملکرد جمع شده اند بارداری.
در مورد کاملاً نادر مکونیوم ایلئوس ، کودک تازه متولد شده انسداد روده ناشی از مکونیوم غلیظ و بتونه مانند است که روده را مسدود و بهم می چسباند. ایلئوس مکونیوم عمدتا در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک (فیبروز کیستیک) ، اما همچنین می تواند در سایر بیماری های نوزاد متولد شود. یک تصویر بالینی بسیار مشابه ، مکونیوم است پیوند سندرم (یا سودومکونیوم ایلئوس) اما نوزادان تازه متولد شده با سندرم پیوند مکونیوم در اکثر موارد سالم هستند.
نشانه ها
نوزادان تازه متولد شده توسط ایلئوس مکونیوم به دلیل کمبود مکونیوم مشهود هستند. از آنجا که روده نوزاد متولد شده توسط مکونیوم است ، اما نوزاد تازه متولد شده در حال حاضر به دلیل تغذیه شیر مادر، شکم با تجمع مدفوع و هوا به طور فزاینده ای دچار مشکل می شود. یک علامت شایع است استفراغ از غذای تهیه شده ، زیرا دیگر نمی تواند توسط روده از قبل متراکم جذب و پردازش شود.
عارضه ایلئوس مکونیوم ، سوراخ شدن روده است که تحت فشار مکونیوم تقریباً "منفجر می شود". در نتیجه ، یک مکونیوم خطرناک است پریتونیت توسعه می یابد ، که توسط تب، شکم پریشان و قرمز شده (شکم) و بیماری شدید ناگهانی نوزاد. ایلئوس مکونیوم سوراخ دار همیشه باید با جراحی درمان شود
علل
تقریباً 10٪ از نوزادان تازه متولد شده با فیبروز کیستیک (فیبروز کیستیک) پس از تولد دارای ایلئوس مکونیوم است ، اما 90٪ از نوزادان مبتلا به مكونیوم ایلئوس دچار فیبروز سیستیك هستند. فیبروز کیستیک بنابراین شایعترین علت مكونیوم ایلئوس است. در فیبروز کیستیک ، یک جهش ژنتیکی اتوزومی مغلوب در کروموزوم 7 باعث سو the عملکرد ناقل کلرید CFTR می شود.
به دلیل این سوunction عملکرد ، ترشح کلرید در اکثر اندامها مختل می شود (به عنوان مثال ریه، روده ، پانکراس) ، که منجر به ضخیم شدن این ترشحات می شود. بیماری هیرشپرونگ علت دیگری است: در این بیماری ، که به آن آگانگلیونوزس مادرزادی نیز گفته می شود ، هیچ تأمین سلول عصبی به روده بزرگ با فاصله متغیر از مقعد. به دلیل عدم عصب دهی در قسمت آخر روده ، این بخش عملکردی ندارد و نمی تواند مکونیوم را منتقل کند ، که منجر به مكونیوم ایلئوس می شود.
هیپوپلازی سمت چپ روده بزرگ (روده بزرگ) یکی دیگر از دلایل شایع مکونیوم ایلئوس است و یک اختلال عملکردی در قسمت آخر روده بزرگ را توصیف می کند ، که با تکرار تنقیه مکرر از ماده حاجب قابل درمان است. در موارد مطلوب ، عبور از روده بدون مشکل پس از چهار تا شش ماه امکان پذیر است. در 50٪ موارد هیپوپلازی سمت چپ روده بزرگ با (حاملگی) همراه است دیابت مادر
دلایل نادر مكونیوم ایلئوس آترزی (انسداد مادرزادی) روده است كه می تواند در هر بلندی رخ دهد. کم کاری از غده تیروئید نوزاد تازه متولد شده همچنین می تواند منجر به ایلئوس مکونیوم شود به دلیل از بین رفتن یا ناکافی بودن ضربه تیروئید هورمون در کنترل عملکرد روده مهم تشخیص های افتراقی از مكونیوم ایلئوس اصطلاحاً سندرم پیوند مكونیوم است ، كه می تواند در نوزادانی كه فقط تحرك روده كم دارند (حركت روده) و نسبتاً دیر مصرف غذا رخ دهد.
در نوزادان مبتلا ، روده برای حمل مکونیوم بسیار کند است و دیر دریافت غذا نیز فعالیت در اواخر زندگی را تحریک می کند. اکثر نوزادان تازه متولد شده با سندرم پیوند مکونیوم کاملاً سالم هستند ، اما هنوز هم باید از نظر بیماری های جدی از جمله بررسی شوند بیماری هیرشپرونگ یا فیبروز کیستیک. اگر مادر دریافت کرده باشد منیزیم سولفات (در ملین) یا مواد افیونی (قوی داروهای ضد درد) در حین بارداری، این می تواند منجر به آزاد شدن تاخیر مکونیوم شود.
فیبروز کیستیک یک بیماری ژنتیکی است. با کاهش ترشح غدد منفرد مشخص می شود. به دلیل اختلال عملکرد ، ترشحات در روده بسیار سخت و باریک تر از افراد سالم است. مکونیوم چسبناک و چسبنده می شود. فیبروز کیستیک شایع ترین علت ایجاد ایلئوس مکونیوم است و همیشه باید هنگام تشخیص ایلئوس روشن شود.
